Hejka! Nazywam się Martyna Gregorczyk i uczęszczam do klasy, która rozszerza biologię, chemię i język angielski. Moją największą pasją od zawsze była muzyka. W wieku 3 lat dostałam w prezencie od rodziców mój pierwszy, zabawkowy mikrofon, a występować publicznie zaczęłam już w wieku przedszkolnym, biorąc udział w różnych lokalnych konkursach wokalnych i imprezach artystycznych. Bardzo mi się to podobało, dlatego mama zapisała mnie na zajęcia wokalne w Tarnobrzeskim Domu Kultury. Gdy miałam 10 lat rozpoczęłam także naukę gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej I Stopnia w Tarnobrzegu, a w 2021 roku ukończyłam ją z wyróżnieniem. Moim największym marzeniem, odkąd tylko pamiętam, był udział w programie telewizyjnym The Voice Kids. W 2022 roku postanowiłam spróbować swoich sił w precastingu. Pokonując w nim kilka tysięcy uzdolnionych dzieci stanęłam ostatecznie na największej i najpopularniejszej scenie muzycznej w Polsce. Podczas przesłuchań w ciemno zaśpiewałam utwór z repertuaru Sound’n’Grace „Idealnie” i odwróciłam 2 fotele. Wybrałam drużynę Tomsona i Barona – członków zespołu Afromental. W drugim etapie programu, wspólnie z trenerami i innymi uczestnikami, zaśpiewaliśmy hit Joe Cocker’a „With a Little Help from My Friends”, co było dla mnie niesamowitym doświadczeniem. W bitwach wystąpiłam w trio z piosenką Anny Karwan „Głupcy”. Niestety zabrakło mi odrobiny szczęścia, by przejść dalej. Udział w The Voice Kids 5 był niezwykłą przygodą, którą zapamiętam do końca życia. W niedalekiej przyszłości chciałabym znowu spróbować swoich sił w jakimś ogólnopolskim programie muzycznym. Na swoim koncie mam także wiele nagród i wyróżnień zdobytych na festiwalach i w konkursach wokalnych. Moim największym festiwalowym osiągnięciem jest chyba Grand Prix IX Świętokrzyskiego Konkursu Pieśni i Piosenki Patriotycznej i Żołnierskiej „Patriotyzm wśród nas, Wolność – znaczy Ojczyzna". Podczas koncertu laureatów zaśpiewałam w Filharmonii Świętokrzyskiej im. Oskara Kolberga w Kielcach, co było dla mnie wielkim zaszczytem. Czy wiążę swoją przyszłość z muzyką? Jeszcze nie wiem, ale na pewno nigdy nie przestanę śpiewać.

"Idealnie" "Głupcy" "At Last" "Aleją Gwiazd" "Wielkie Drogi" "Znak" "Tak bym chciała kochać już" "With a Little Help from My Friends"

Cześć! Nazywam się Julia Walczyna i chodzę do klasy, która rozszerza biologię, język polski i język angielski. Zaczęłam śpiewać w wieku 5 lat i od tej pory stało się to moją największą pasją. Mój talent odkryli moi rodzice, kiedy zauważyli, że z łatwością śpiewam wszystkie piosenki razem z postaciami z bajek w telewizji. Zapisali mnie na zajęcia wokalne, co okazało się początkiem wspaniałej przygody muzycznej. Na swój pierwszy konkurs wokalny pojechałam w wieku 6 lat i zostałam wyróżniona najwyższą nagrodą w swojej kategorii. Już wtedy czułam, że muzyka jest całym moim życiem i sprawia, że jestem szczęśliwa. Kilka lat później moi rodzice zapisali mnie do Państwowej Szkoły Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Stalowej Woli w klasie fortepianu. Szybko przekonałam się, że gra na tym instrumencie niesamowicie mnie wycisza, likwiduje stres, który gromadzi się we mnie w ciągu dnia, a dodatkowo poprawia mi jeszcze nastrój. W 2019 roku ukończyłam Szkołę Muzyczną I stopnia. Przełomowym momentem w mojej karierze muzycznej był występ w 2016 roku na Krakowskim Rynku w Finale Festiwalu Zaczarowanej Piosenki Fundacji Anny Dymnej "Mimo Wszystko", gdzie zaśpiewałam w duecie z Katarzyną Nosowską. Wtedy po raz pierwszy wkroczyłam w świat profesjonalnego śpiewania i pokazałam się szerszej publiczności. Poznałam wtedy bliżej panią Annę Dymną, która od tamtej pory stała się dla mnie ogromnym wsparciem i inspiracją. Po festiwalu wielokrotnie byłam zapraszana do radia i telewizji. W finale tego festiwalu wystąpiłam raz jeszcze w 2019 roku. Wtedy miałam przyjemność wystąpić w duecie z Kubą Badachem i wyśpiewałam z nim II miejsce w kategorii do lat 16. To był dla mnie fantastyczny czas, a festiwal najpiękniejszy, na jakim zdarzyło mi się być. Po moim pierwszym występie na krakowskim festiwalu otrzymałam zaproszenie na "Wierchowe Spotkania", organizowane przez fundację Pro Artis Andrzeja Brandstattera, na których występowałam wielokrotnie w kolejnych latach. Spotkałam tam wielu wybitnych artystów polskiej sceny muzycznej oraz współpracowałam z Adamem Sztabą i Agnieszką Kreiner-Bogdańską. Jestem wielokrotną laureatką Międzynarodowego Festiwalu "Ciechocińskie Impresje Artystyczne", gdzie miałam również możliwość wziąć udział w warsztatach wokalnych, prowadzonych przez znanych z mediów profesjonalistów. Podczas występu towarzyszyła mi tam natomiast orkiestra Artura Grudzińskiego. W Ciechocinku poznałam wspaniałych artystów z Gruzji, którzy zaprosili mnie do swojego kraju. W 2018 roku pojawiłam się w Tbilisi na Międzynarodowym Festiwalu "Iveria-Brillant", podczas którego zdobyłam pierwszą nagrodę. W 2020 na tym samym festiwalu zdobyłam nagrodę Grand Prix. W międzyczasie zostałam również laureatką wielu innych konkursów i festiwali, zarówno ogólnopolskich jak i międzynarodowych. W ubiegłym roku zostałam nominowana przez "Nowiny 24" do plebiscytu "Osobowość Roku 2020" powiatu tarnobrzeskiego (w dziedzinie kultura) i ten plebiscyt udało mi się wygrać. Swoją przyszłość zdecydowanie wiążę z muzyką. Po ukończeniu liceum chciałabym dostać się na wydział Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w Katowicach bądź na wokalistykę estradową. Myślę, że to coś dla mnie i mam także nadzieje, że dzięki ciężkiej pracy uda mi się dalej rozwijać, robiąc jednocześnie to, co kocham. Marzę też o tym, by w przyszłości wydać własną płytę i koncertować w Polsce i nie tylko.

"Mamona" "Stop" "Wstań i walcz" "W dobrą stronę" 4.14 "Nie bój się chcieć" 17.29 "Konik na biegunach" 32.05 "Tyle słońca w całym mieście"

Hejka! Nazywam się Anna Hyjek i chodzę do klasy, która rozszerza biologię, chemię i języki angielski. W świat muzyki weszłam stosunkowo niedawno, jakieś pięć lat temu, gdy byłam w szóstej klasie szkoły podstawowej. Od najmłodszych lat bardzo chciałam nauczyć się grać na gitarze, ale pewnego dnia rodzice przywieźli do domu pianino, co radykalnie zweryfikowało moje plany. Początkowo zaczął się na nim uczyć grać mój brat, jednak szybko zrezygnował i wtedy ja przejęłam po nim pałeczkę i zaczęłam naukę gry na tym instrumencie. Chyba gdzieś tak po roku nauki usłyszałam jednak, że w mojej okolicy działa gminna orkiestra dęta, która właśnie ogłosiła nabór. Razem z mamą wybrałyśmy się pewnego dnia do MGOK-u, gdzie się dowiedziałam, że bardzo chętnie mnie przyjmą, ale muszę rozpocząć naukę gry na kolejnym instrumencie, klarnecie, trąbce lub saksofonie. Wybrałam ten ostatni i rozpoczęłam naukę gry pod kierunkiem pana Marka Kosiora oraz pani Katarzyny Dereń. Gdy rozpoczęłam ostatnią klasę szkoły podstawowej, dołączyłam do szkolnego zespołu muzycznego NEON, z którym wzięłam także udział w swoim pierwszym w życiu konkursie muzycznym. Emocje ogromne, a myśli, które kłębiły się wówczas w mojej głowie, nawet dziś trudno by mi było opisać. Na szczęście wszystko poszło po naszej myśli i zajęliśmy pierwsze miejsce. Jak się domyślacie wydarzenie to zostanie w mojej pamięci już na zawsze. W „Koperniku” także dołączyłam do szkolnego zespołu muzycznego, w którym gram na saksofonie. Muzyka to dziś dla mnie nie tylko pasja, ale przestrzeń, w której mogę wyrazić siebie na wiele sposobów.

Mój jest ten kawałek podłogi Byle Jak Bella Ciao