"Kobieto puchu marny..." - A może nie taki marny...?   

Kobiety od wieków towarzyszyły nam mężczyznom, inspirowały nas i intrygowały. Cieszyły oczy wdziękiem i urodą. W IV części "Dziadów", znajdujemy jednak takie oto słowa: "Kobieto, puchu marny...". Czy aby na pewno taki marny... ?

Być może zostanę oskarżony o propagowanie feminizmu jeśli stwierdzę na samym początku, że kobiety w wielu sytuacjach sprawdzają się lepiej niż mężczyźni. Jeśli ktoś jest oburzony tym stwierdzeniem, to proponuję, aby nie czytał tego artykułu do końca. Kobiety dojrzewają fizycznie i psychicznie wcześniej niż mężczyźni (cóż panowie, taka prawda) i jest to fakt powszechnie akceptowany przez psychologów i opinię społeczną. Prędzej dojrzewają do życia rodzinnego i społecznego. Dzisiejsi biolodzy, patrząc na kobietę, nie jak na człowieka, lecz samicę, widzą istotę stojącą na najwyższym szczeblu rozwoju ewolucyjnego. Być może prawdą jest, że kobieta stoi w tej hierarchii wyżej od mężczyzny, ale na udowodnienie tej tezy brakuje dostatecznych, przekonywujących dowodów. Faktem jest, że organizm kobiety lepiej przystosowuje się do warunków środowiska, jest bardziej odporny i szybciej zwalcza infekcje niż organizm mężczyzny. Kobiety żyją statystycznie dłużej. Rzadziej zapadają na nowotwory i mają też większe szanse na ich zwalczenie. To w końcu kobieta przeszła jako pierwsza od zwykłego aktu płciowego do erotyki. Wcześniej ów akt płciowy miał na celu jedynie podtrzymanie istnienia gatunku, tak jak u zwierząt. To właśnie kobieta powiązała go ze sferą psychiczną i uczuciową. I na końcu tej listy wskazałbym coś, na widok czego naukowcy przecierają ze zdumienia oczy. Kobieta potrafi wskazać swoje potomstwo w grupie tysiąca innych ( z zawiązanymi oczyma ), rozpoznając je na przykład po oddechu. Eksperyment ten przeprowadzono na grupie stu pięćdziesięciu kobiet i każda wskazała za pierwszym razem swoje dziecko. Czyżby kobiety były w ogóle bez wad? Niestety, nie ma na tym świecie niczego idealnego, niczego doskonałego. Psycholodzy udowodnili również, że kobiety mają większe skłonności do plotkowania niż my. Uwarunkowane jest to drogą ewolucji człowieka. Kilka milionów lat temu, kiedy mężczyźni polowali, kobiety pilnowały dzieci, ognia i obserwowały teren, by ostrzegać współplemieńców przed niebezpieczeństwami. Zajęcie nudne i nużące, więc panie, aby umilić sobie ten czas, rozmawiały między sobą na różne tematy. I tak nabawiły się skłonności do plotkowania. Z takiego podziału pracy wynika też jeszcze jedno uwarunkowanie. Kobiety zajmowały się pracami spokojnymi, gdzie niepotrzebna była agresja i przemoc. Tak już zostało. Dlatego kobiety przeważnie rozwiązują konflikt pokojowo, a panowie od czasu do czasu lubią użyć pięści.

Cóż panowie. Chyba żaden z Was nie ma wątpliwości, że kobiety to skarb dany nam od Boga? Nie zapominajmy jednak, że kobieta, to przede wszystkim człowiek. Człowiek, który ze swej natury nie powinien być ani agresywny, ani wulgarny. I choć dzisiejszy świat coraz częściej przytłacza w nich kobiecość, nie należy uważać, że jej nie posiadają. Natury nie da się przecież oszukać. Kobiety są po to, żeby je szanować, kochać i ubóstwiać.

Jeśli któregokolwiek z was koledzy wpędziłem w kompleksy, to dla podniesienia poczucia wartości proponuję przeczytać te nazwiska: Sokrates, Pitagoras, Albert Einstein, Mikołaj Kopernik (o przepraszam, Kopernik była kobietą), Adam Mickiewicz, Krzysztof Kolumb. To ewidentny dowód na to, że i z nami nie jest jeszcze tak źle.