Garść miłości – z kości
Lekarstwa w postaci tabletek, syropów, maści czy też zastrzyków stosujemy na co dzień z mniejszą lub większą częstotliwością, ale niewielu z nas zdaje sobie tak naprawdę sprawę z tego, że lekarstwo najbardziej poszukiwane każdy z nas ma w sobie.
W Polsce co godzinę (na świecie co 35 sekund) ktoś dowiaduje się, że ma nowotwór układu krwiotwórczego, niedokrwistość aplastyczną, talasemię itd. Taką diagnozę może usłyszeć naprawdę każdy. Jedyną szansą na przedłużenie życie, a niekiedy nawet na wyzdrowienie jest wówczas przeszczep szpiku lub komórek macierzystych. Żeby tak się stało, życiodajny szpik musi zostać jednak najpierw pobrany od dawcy. Statystyki pokazują, że tylko 25% pacjentów udaje się znaleźć „bliźniaka genetycznego” w rodzinie, zatem 75% pozostałych zdana jest na dawców niespokrewnionych (warunkiem wykonania takiego zabiegu jest zgodność pomiędzy dawcą i biorcą antygenów transplantacyjnych HLA).
Na całym świecie prowadzi się rejestry szpiku. W Polsce również i u nas zarejestrowanych jest już ponad milion dawców, lecz mimo to poszukiwanie osoby o zgodności tkankowej przypomina szukanie igły w stogu siana. Zgodność ta musi wynosić niemal 100%, dlatego prawdopodobieństwo znalezienia takiego dawcy wynosi średnio 1:20 000. Oznacza to, że nie każda osoba będzie mogła podarować komuś nowe życie.
Przeszczep szpiku jest jedną z najskuteczniejszych metod walki z nowotworami układu krwiotwórczego, gdy zawiodą inne metody, jak choćby chemioterapia. Szpik można pobrać na dwa sposoby. Pierwszy z nich odbywa się za pomocą igły. Pobiera się wówczas około 1000ml szpiku z jednej lub obu kości talerza biodrowego. Zabieg ten trwa ok. 1 godziny i odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Drugą metodą jest separacja komórek jednojądrowych z krwi obwodowej. Polega on na założeniu wkłuć do żył w okolicy zgięcia łokciowego. Krew pobierana z jednej kończyny, po odseparowaniu komórek krwiotwórczych, podawana jest z powrotem do żyły w drugiej kończynie górnej. Czas trwania zabiegu wynosi ok. 3-4 godziny.
Aby zostać dawcą szpiku należy mieć skończone 18 lat. Wymagania zdrowotne również są dokładnie określone, a wszystko po to, by nie zaszkodzić zdrowiu ani biorcy, ani dawcy. Cały proces jest oczywiście anonimowy. Jednak na usilne życzenie z obu stron, może dojść do spotkania chorego i osoby ofiarującej mu szansę na przeżycie. Odbyć się ono może jednak najwcześniej rok od dnia przeszczepu i zawsze za pośrednictwem ośrodka transplantacji.
Wszystkie koszty związane z badaniami oraz samym zabiegiem są refundowane. Dawca również zostaje objęty specjalną opieką lekarską i otrzymuje tytuł „Dawcy Przeszczepu”, potwierdzony odznaką i legitymacją wydaną przez zakład opieki zdrowotnej, który pobrał szpik.
Jeśli zdecydujemy się zarejestrować w Rejestrze Dawców Szpiku, nie musimy się obawiać, że w momencie zmiany zdania nie będziemy mogli się z niego wykreślić. Można to zrobić w każdej chwili i to bez żadnych konsekwencji. Również wtedy, gdy zostaniemy wytypowani jako dawcy dla konkretnych pacjentów. Powinniśmy mieć jednak świadomość, że na 10 dni przed planowanym zabiegiem pobrania materiału do przeszczepu, szpik pacjenta przygotowywanego do zabiegu transplantacji jest niszczony. Oznacza to, że jeśli biorca nie dostanie nowego szpiku, to po prostu umrze.
„Najlepszych rzeczy w życiu nie można dostać za pieniądze.”- A. Einstein
Drogi kolego / droga koleżanko, jeśli jesteście zainteresowani, chcielibyście zostać dawcami i szukacie informacji na ten temat, to zachęcam do zajrzenia na stronę: www.rckk.rzeszow.pl
Grafika:
Komentarze [0]
Jeszcze nikt nie skomentował. Chcesz być pierwszy?
.jpg)
