Przemijanie
Dodano 2018-01-08, w dziale poezja - archiwum
Kolejna zmarszczka
Kiedyś dziećmi
Do samego końca mieliśmy zostać
Małymi buntownikami
Lecz dzisiaj
Mamy już swoje dzieci
Lecz dzisiaj
Przejmujemy się jutrem
Nie wiadomo kiedy staliśmy się dorośli
Chryste!
Kiedy zaczęliśmy się przejmować
Kolejnymi zmarszczkami?
Stare czasy
Niewiadomo kiedy, niewiadomo jak
Tu proch, tam proch
Ja wciąż nie wiem
Czy to koniec czy początek?
Ledwo pierwszy kieliszek
Już się nad nim rozczulam
Przy filiżance herbaty
Chyba tak to już zgorzkniałym
Wspominać
Stare, dobre czasy
Wieczne przemijanie
Czas nie oszczędza
Nie traktuje czule
Nie trzyma w objęciach
Od wieków jest z nami
I nawet ludzi już nie dręczy
Wieczne przemijanie
Grafika:
Komentarze [0]
Jeszcze nikt nie skomentował. Chcesz być pierwszy?
