Robić coś dla Ziemi.   

Wywiad z Jackiem Bożkiem, założycielem i prezesem „Klubu Gaja”- Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego.

Aniołkowa: Jak zaczęła się Twoja przygoda z ekologią? Skąd właśnie taki wybór drogi życiowej?

Jacek Bożek: Moja przygoda z ekologią, jak to ładnie nazwałaś, zaczęła się w momencie, kiedy zobaczyłem, że w świecie wszystko jest ze sobą połączone. To spowodowało, iż zrozumiałem, że warto robić coś dla Ziemi i zwierząt, bo tak naprawdę pracuję wtedy dla siebie, swoich przyjaciół, dla wszystkich.

Aniołowa: Czy trudno dzisiaj być ekologiem?

Jacek Bożek: Dzisiaj jak i dawniej nie jest łatwo być twórczym, czyli żyć w sposób pełny i często bezkompromisowy. Myślę więc, iż bycie ekologiem czy artystą zawsze wymaga poświęceń i pracy. Tak jest zawsze, jeśli chcesz coś zrobić, czasem wbrew utartym schematom.

Aniołkowa: Czym zajmuje się „Klub Gaja”?

Jacek Bożek: Bardzo wieloma sprawami. Rzekami, lasami, zwierzętami, prawami człowieka i sztuką. Podzieliliśmy te działania na kampanie i programy. Należą do nich:
- Ogólnopolska Kampania “ Teraz Wisła”
- Ogólnopolska Kampania “ Zwierzę nie jest rzeczą”
- Program edukacyjny „Jak działać dla Ziemi”
- Program „ Sztuka dla Ziemi”
- Program praw człowieka „Niech inni nie będą dla nas obcy”
- Ośrodek edukacyjno- ekologiczny “ Bajka Klubu Gaja”
- Program współpracy międzynarodowej “Our Belief”
Można wejść na stronę internetową Klubu Gaja www.klubgaja.pl i tam dowiedzieć się więcej.

Aniołkowa: Zawsze intrygowała mnie akcja “Jeszcze żywy karp’‘. Karpie na wigilijnym stole wpisały się już w naszą polską tradycję, jak myślisz czy trudno będzie to zmienić? I po co w ogóle próbować to robić?

Jacek Bożek: Karp na polskim wigilijnym stole, to tradycja powstała po II wojnie światowej, gdyż nie było wtedy floty bałtyckiej, która została zniszczona przez hitlerowców i nie można było dostać w sklepie śledzia. I jeszcze jedna sprawa – transport i zabijanie karpi, jest niezgodne z Ustawą o ochronie zwierząt, jest bestialskie i niepotrzebne, dlatego trzeba o tym mówić i próbować to zmienić. Choć nie jest to łatwe.

Aniołkowa: Jesteś autorem różnorodnych happeningów, jak zwykli przechodnie reagują na te uliczne spektakle?

Jacek Bożek: Jeżeli moje spektakle i happeningi są dobre, a myślę, że są niezłe, to ludzie je oglądają, gdyż coś ich porusza w ich pośpiechu i każe się zatrzymać. O to właśnie chodzi w sztuce ulicy, o obudzenie w widzu ciekawości, pokazanie mu niezwykłości jego codziennej egzystencji. To po prostu pobudka poprzez sztukę.

Aniołkowa: Co odbierasz za swój największy sukces w Twojej pracy proekologicznej i prospołecznej?

Jacek Bożek: Po pierwsze zbudowanie organizacji – „Klubu Gaja”, która stała się autorytetem społecznym dla ludzi, władzy i mediów. To jest naprawdę coś, co przynosi dużo dobrego ludziom, Ziemi i zwierzętom.
Po drugie Ustawa o ochronie zwierząt, to wielki sukces i coś bardzo konkretnego na lata.
Po trzecie rzeki. Udaje się je ratować i to nie tylko w Polsce, przed betonem i prostowaniem.
I jeszcze jedna sprawa. Rozbudzenie inicjatyw w wielu miejscach w Polsce i na świecie. Ludzie biorą sprawy, choćby małe, w swoje ręce.

Aniołkowa: Która z akcji Klubu Gaja jest Ci najbliższa?

Jacek Bożek: Oj, na to pytanie nie odpowiem, bo jest z cyklu, które dziecko lubisz bardziej. Wszystkie kocham, choć się bardzo różnią między sobą.

Aniołkowa: Wystawy, które proponujecie są niewątpliwie interesujące, ale ceny ich zaproszenia na pierwszy rzut oka wydają się, szczerze mówiąc, straszne. Nie boisz się, że mogą one odstraszać wielu zainteresowanych?

Jacek Bożek: A czy odstrasza cię kupno nowej bluzki czy płyty? Musisz zdobyć na to pieniądze. Tak też jest z naszą pracą. Jeśli ktoś chce nas poznać i zobaczyć, to musi się postarać i zdobyć na to środki. Taki jest świat i warto się z tym zmierzyć.

Aniołkowa: Polskie prawodawstwo do najbardziej udanych z pewnością nie należy. A jak jest punktami dotyczącymi zwierząt, czy trzeba coś zmienić?

Jacek Bożek: Zawsze warto, a nawet należy coś zmieniać, ale polska Ustawa o ochronie zwierząt jest dobra. Kłopot w tym, że z przestrzeganiem i egzekwowaniem tego istniejącego prawa jest zdecydowanie gorzej, a czasem bardzo źle.

Aniołkowa: Trudno było uzyskać dla Klubu Gaja statusu organizacji pożytku publicznego? ,

Jacek Bożek: Dla nas była to raczej formalność.

Aniołkowa: Jak każdy z nas może działać dla Ziemi?

Jacek Bożek: Tutaj trzeba należałoby trochę więcej powiedzieć, ale zdecydowanie odsyłam do naszej strony internetowej. Tam znajdziesz Ty i Twoi przyjaciele wiele wskazówek. Polecam też moją książkę, no cóż, to jest autoprezentacja, „Człowiek i pies. Zwierzę nie jest rzeczą”. Bardzo się podoba młodym ludziom i jest tam wiele wskazówek, co robić i jak.

Aniołkowa: A co z wegetarianizmem?

Jacek Bożek: Dla mnie jest to najlepszy sposób na zmianę siebie i świata. Ja wraz z żoną i córkami jesteśmy wegetarianami. Mamy poczucie, że to dobra droga, aby być zdrowym, pomóc Ziemi i zwierzętom. Jeszcze raz odsyłam do mojej książki.

Aniołkowa: Czego się boisz, a o czym marzysz?
Jacek Bożek: Boję się głupoty, zawiści i nietolerancji. Wiem, że to rodzi problemy, nie tylko ludzkie, ale społeczne i polityczne. Boję się utartych schematów, które mogą być lenistwem i brakiem wiedzy. Boję się świata nastawionego tylko na zysk, tej bezmyślnej konsumpcji i pogoni za nowym. No, to może wystarczy.

Aniołkowa: Pytanie bardzo osobiste. Czy czujesz się człowiekiem szczęśliwym? Jeśli tak, to jaka jest Twoja recepta na szczęście?

Jacek Bożek: Jestem szczęśliwy, bo realizuję to, co kocham. Recepty na szczęście nie mam, ale myślę, że jest coś, o czym warto pamiętać dążąc do niego. Nie krzywdźmy innych i róbmy, co w naszej mocy, aby świat był coraz lepszy. Choć odrobinę.

Aniołkowa: Dziękuję za rozmowę i zapraszamy do Tarnobrzega:)