Skarby z wycieczki   

Już od najmłodszych lat nie potrafimy usiedzieć w miejscu i wciąż żądni jesteśmy przygód. Zaczynamy przełazić między szczebelkami łóżeczka i odbywać swoje pierwsze piesze wycieczki na czworaka. Potem twardo stajemy na nogi i wybieramy się do babci mieszkającej w tym samym mieście, żeby tam odkryć rower i nim pokonywać trasy już kilkukilometrowe. Mając naście lat rodzice odcinają pępowinę i pozwalają nam jechać na pierwszą kolonię, czy też wycieczkę klasową. Zastanówmy się, co najczęściej przywozimy z takich wycieczek? Czy jedynie zgromadzone w głowie wspomnienia?

Pierwsza, podstawowa rzecz - pamiątki.

Kamyczki, muszelki, patyczki i nieco ambitniejsze wisiorki plus tanie pierścionki-żywioł sprzedawców, a dziura w budżecie. Widokówki, zabawki bardzo przeciętne, serwetka z Mc Donalda, figurki i inne badziewie, bardziej zbędne niż użyteczne. Patrząc z perspektywy przemijania: kartka zżółkła, kamyczek się zgubił, a figurka już nie ma głowy... ale one wciąż posiadają w sobie ten na chwile zatrzymany czas i choć teraz za nic nie kupilibyśmy podobnych bzdur, miło nam patrząc na nasz dobytek z obcych terenów, wspominać szaleństwo, rozbite kolano, nieprzespane noce i zawierane wówczas znajomości, teoretycznie na zawsze.

Druga podstawowa rzecz - brudne ubrania.

Człowiek, jak to wynika z naszej zwierzęcej natury, musi wytarzać się w błocie, turlając się z górki, czy też usiąść na ławce nieco ubrudzonej. Kto z nas, gdy za młodu gonił za motylkiem, nie rozdarł spodni lub też nie przyczynił się do zmiany ich barwy, gdy w tej nierównej walce padł na trawę? Nie wspominając o bieliźnie, którą wypada zmieniać, biorąc pod uwagę, że myć się warto (jeśli nie chcemy zwracać uwagi na podstawy higieny, to chociaż obudźmy w sobie materialistę i korzystajmy z darmowej wody!). Tak więc, po powrocie do domu, zanim opowiemy szczegóły jakiegokolwiek wyjazdu, obsypujemy mamę stertą nieświadomie poplamionych ciuchów, wierząc, że wybielacz nie będzie chlorowy.

Trzecia podstawowa rzecz - zguby.

Akapit poświęcony rzeczom, które powinniśmy mieć, a jakoś ich nie ma. Roztargnienie, zakochanie, czy też urok miejsca i osób przebywających z nami sprawia, że umykają nam drobiazgi typu suszarka do włosów, portfel czy legitymacja i dopiero w domu okazuje się, że zniknęły. Ludowe wierzenia zwykły mawiać, że gdy w jakimś miejscu zostawimy część naszego dobytku, to oznacza to szybki powrót, ale czy jest sens jechać kilkaset kilometrów z mokrą głową byle ją sobie tylko wysuszyć?

Czwarta podstawowa rzecz - pusty portfel.

Jeśli go w ogóle przywieziemy, to po otwarciu możemy zastać nie małe zaskoczenie. Lody, hamburger, lody, cola, lody, chrupki, lody... i tak musimy się dożywiać, gdyż wycieczkowa kuchnia nie serwuje nam dań zadowalających, bądź też nasze wybredne kubki smakowe buntują się przy większości zdrowych potraw, krzycząc: „kup mi fast fooda”! I tak oto, jak zeszłoroczne śniegi, topnieją nasze pieniądze... pozostawiając po sobie kałuże łez.

Piąta podstawowa rzecz - choroba.

W większości przypadków zmiana klimatu np. z górskiego na nasz siarkowy, powoduje powodzie z nosa, czy też dolegliwości bardziej uciążliwe. Często też, nasza nieostrożność przyczynia się do bólów brzucha czy też głowy ( czyżby kac?). W ten sposób zamiast upajać się wspomnieniami z tych kilku dni wolności, my umieramy w łóżku zdani na tych, od których tak uparcie chcemy się odseparować.

Wysypałam przed Tobą mój niewielki powycieczkowy plecak. A ty, jakie skarby w nim zgromadziłeś?