Apokalipsa według Underwooda

Dodano 2017-01-03, w dziale felietony - archiwum

Koniec świata to intrygujący i często poruszany przez ludzi temat. Jak on będzie wyglądał? Kiedy nadejdzie? Co będzie dalej? To chyba najczęściej zadawane w takich sytuacjach pytania, na które tak naprawdę nikt nie zna odpowiedzi. Wyznawcy różnych religii mają na ten temat wyrobioną opinię, bo znają poruszające ten motyw przekazy ze świętych ksiąg, ale warto wiedzieć, że ciągle powstają nowe teorie mówiące o mniej lub bardziej odległej zagładzie Ziemi oraz naszej cywilizacji. Na szczęście przepowiednie znanych proroków oraz jasnowidzów, mówiące o końcu świata, do tej pory się nie spełniły, co jednak nie znaczy, że on nie nastąpi i możemy spać spokojnie. Chcecie wiedzieć, co ja o tym sądzę?

/pliki/zdjecia/ko2_7.jpg Koniec świata to potencjalny, różnie wyobrażany proces unicestwienia naszej planety bądź zakończenia na niej istnienia ludzi. Naukowcy uważają, że za ok. 5 miliardów lat Słońce wskutek nieuniknionej ewolucji stanie się czerwonym olbrzymem, przez co zwiększy swoją objętość i całkowicie pochłonie pierwsze trzy planety Układu Słonecznego tj. Merkurego, Wenus i Ziemię. Możliwe jest również znacznie wcześniej zakończenie życia na Ziemi, czy to w wyniku kolizji naszej planety z jakąś zabłąkaną asteroidą, zderzenia całej naszej galaktyki z Galaktyką Andromedy bądź też wskutek powolnego wzrostu temperatury Słońca, co miałoby nastąpić za około 500 milionów lat.

Najbardziej oczywistą przyczyną zagłady ludzkości wydaje się mi się jednak współcześnie samozniszczenie z wykorzystaniem broni nuklearnej, której użycie niesie ze sobą nie tylko ogromne szkody materialne, ale i nieodwracalne zmiany w ekosystemie, uniemożliwiające wręcz egzystencję ludzi w pobliżu miejsc wybuchu przez setki lat. Z drugiej strony patrząc, przy odpowiednim przygotowaniu, co zapewnia rozwój techniki i technologii, chyba udałoby się jednak przynajmniej części ludzi taki kataklizm przetrwać. Znacznie gorzej byłoby wtedy, gdybyśmy świat potraktowali bronią biologiczną. Skutki użycia takiej broni są według mnie nieprzewidywalne. Przykłady pandemii znamy dobrze z historii (np. epidemia dżumy w XIV wieku). No tak, ale przecież medycyna stoi dziś na o wiele lepszym poziomie i zna już lekarstwa na wiele nieuleczalnych w tamtym okresie chorób. Zgadza się, ale w ostatnim okresie bardzo zmieniła się także nasza odporność, osłabiona nazbyt częstym i nie zawsze uzasadnionym stosowaniem antybiotyków. A bakterie i wirusy, nawet te znane ludziom od lat, również nie próżnują, ewaluują, tworząc kolejne niebezpieczne, śmiercionośne mutacje, uodpornione na przyjmowane przez nasz leki. /pliki/zdjecia/ko 1.jpeg Nie trudno zatem sobie wyobrazić epidemię śmiertelnej choroby, wywołaną przez stworzone przez człowieka lub zmutowane wirusy, na którą nie będzie lekarstwa. Rozprzestrzenianiu się takiego wirusa będzie też sprzyjała łatwość przemieszczania się ludzi i moda na życie w zgodzie z naturą. Kiedyś ludzie prowadzili zdecydowanie bardziej osiadły tryb życia, przemieszczanie się znacznie utrudniało im odizolowanie kontynentów, a mimo to co i raz dochodziło do tego rodzaju kataklizmu. Badacze kosmosu zwracają natomiast uwagę na to, że warto od czasu do czasu spojrzeć w górę, bo zagrożenie naszej egzystencji może w prawie każdej chwili dotrzeć do nas właśnie stamtąd.

Kolejne niebezpieczeństwo, jakie dostrzegam, to przejęcie całkowitej kontroli nad ludźmi przez maszyny. Jakby to miało wyglądać? Wiadomo, że roboty już teraz odgrywają ogromną rolę w życiu ludzi. Załóżmy więc, że w nieodległej przyszłości naukowcy skonstruują na tyle inteligentne maszyny, że tę będą w stanie wyręczyć przeciętnego człowieka dosłownie we wszystkich jego działaniach. Zainstalują im potężną pamięć, wyposażą w odpowiednie kompetencje i możliwość samokształcenia i samonaprawy, zaprogramują możliwość automatycznej aktualizacji i wiele innych przydatnych funkcji. Na pewno przez jakiś czas wszystko będzie w porządku, a ludzie będą szczęśliwi, bo nic nie będą musieli robić. No właśnie. Jeana Baptiste de Lamarcka, twórca pierwszej materialistycznej teorii ewolucji, twierdził już na początku XIX wieku, że używane narządy rozwijają się, a te nieużywane uwsteczniają się i z czasem zanikają, i że zmiany te są dziedziczne. Co się zatem stanie z ludźmi, którzy przestaną korzystać z mózgu? Na pewno szybko utracą masę podstawowych zdolności i umiejętności. A co, jeśli wtedy nastąpi jakaś totalna awaria lub dojdzie do buntu robotów? Czy ludzie będą jeszcze w stanie nad nimi zapanować, skoro ich umiejętności i wiedza będą w stanie zaniku? /pliki/zdjecia/ko3_5.jpg Wydaje mi się, że te inteligentne roboty zauważą bardzo szybko, że ludzie tak naprawdę nie są im do niczego potrzebni i zaczną się ich pozbywać, co byłoby końcem znanej nam cywilizacji.

Wojny i kult pieniądza oraz degradacja społeczna człowieka wyniszczają naszą cywilizację. Patrząc na współczesny świat, nie trzeba być prorokiem, żeby dostrzec, że zmierza on w kierunku zagłady, która - jak wieszczą prorocy, jasnowidze bądź naukowcy - może nastąpić w nieodległej przyszłości i to na niezliczoną ilość sposobów. Czy rozegra się na naszych oczach? Nie wiem. Ale wiem, że stanie się to za sprawą często bardzo nieodpowiedzialnej działalności człowieka albo w wyniku działania niezrozumiałych dla nas i nie do końca przewidywalnych sił natury bądź wszechświata lub za sprawą jakiejś istoty wyższej. Co powinniśmy więc robić. Przygotowywać się, modlić się, bawić się do upadłego, korzystając z ostatnich być może okazji albo może zwiedzać świat, zanim ten odejdzie w niebyt? Myślę, że nie. Powinniśmy żyć najlepiej jak potrafimy, bo porządni ludzie zawsze byli potrzebni i nie sądzę, aby się to zmieniło nawet po "końcu świata".

Grafika: