Apoteoza próżności   

Już od pierwszych chwil życia zdani jesteśmy na ludzi, którzy chcą nami kierować. Mamy być bezkrytycznymi klientami, bezpretensjonalnymi obywatelami, po prostu durniami podatnymi na wpływy i sugestie „autorytetów”.
Wybawicieli, którzy najlepiej wiedzą czego nam potrzeba jest wielu, a ślepców w różowych okularach nie brakuje. Najprościej umartwić się i dać sobą kierować, nawet za cenę ubytku osobowości, jaki niesie ze sobą owa bezmyślność. Ludzie przyzwyczaili się do tego, że są banalni, pospolici, tuzinkowi. Nie pozostaje dla nich nic godniejszego starań niż kolorowy telewizor, najnowszy model telefonu komórkowego czy kredyt o stałym oprocentowaniu w dochodowym banku. Wieczory spędzają przed swoim „oknem na świat”, wsuwając śmieci z fast food’ów. Ot, spaczony obraz współczesności, w której uczucia wystawiono na sprzedaż, a wartości dawno przelicytowano. Zawsze płynąć z prądem, robić to, co większość – tak wyglądają priorytety milczącej masy, zdominowanej przez media i koślawe konwenanse.
Piosenka pod tytułem „Mieć więcej” jednego z polski zespołów sceny straight edge stanowi bezlitosną obserwacje tego, co dzieje się w świadomości młodego pokolenia, „wyścigu szczurów”. Wnikliwi obserwatorzy życia społecznego z zainteresowaniem pochylają się nad tematyką snobizmu, patologii czy pracoholizmu coraz bardziej powszedniego w dniu codziennym. Prowokacyjnymi tekstami, skłaniającymi do refleksji, zwracają się w kierunku zmęczonych rutyną. Spójrz, co się stało z twoją głową, jak łatwo dałeś się sprzedać, jak łatwo można cię okręcić wokół palca…


Ogłupiałe społeczeństwo
Po konsumpcyjnym szale
Zakute w kajdany
Wszechobecnej reklamy
Sztuczny głód pobudzony modami
Sztuczny głód by nadążyć za masami
Nie dostosujesz się
To jesteś przegrany
Musisz doganiać pierwszych
Nie możesz być ostatni
Stale być najlepszym
Wciąż mieć więcej

xxx