Barańscy kontra Leszczyńscy

Dodano 2011-01-13, w dziale recenzje - archiwum

Serial „Licencja na wychowanie” emitowany był w TVP 2 od marca do grudnia ubiegłego roku, a obecnie mamy okazję w tej samej stacji oglądać jego powtórkę. Według opinii wielu recenzentów to prawdzie nowoczesny serial familijny (montaż stylizowany na reportaż, poprzetykany wypowiedziami bohaterów o wychowaniu) o charakterze komediowo – obyczajowym. Serial ten wyprodukowała Grupa ATM (największy niezależny producent telewizyjno-filmowy w Polsce). Reżyser filmu (Jakub Miszczak) i scenarzystka (Dominika Hilszczańska) podjęli próbę opowiedzenia nam historii o dwóch skrajnie różnych rodzinach i ich niekiedy niezwykłych metodach wychowywania swoich dzieci.

/pliki/zdjecia/lic1.jpg

W serialu poznajemy dwie rodziny. Państwo Barańscy, to rodzina z tradycjami. Roma (Jolanta Fraszyńska), mimo ukończonych studiów wyższych, gra tu rolę typowej matki Polki i klasycznej kury domowej. Na tej płaszczyźnie czuje się zresztą naprawdę dobrze, a dowodzenie domem i rodziną sprawia jej niezwykłą frajdę. Pan domu, Ryszard (Dariusz Wiktorowicz), pracuje w pewnej firmie, gdzie - jak sam mówi - czuje się jednak zawodowo jakby trochę niespełniony i nieustannie czeka na awans. Państwo Barańscy mają też liczne potomstwo. Ich najstarszy syn Łukasz (Bruno Jasieński) ma 18 lat i jest maturzystą, a najstarsza córka Marysia (Yvette Bednarska) jest uczennicą gimnazjum. Mamy tu jeszcze jedną córkę, 11 - letnią Magdę (Agata Szafrańska) oraz drugiego syna, dwuletniego Mateusza (Miłosz Olewicz). U Barańskich dzieci wychowywane są w tradycyjny, konserwatywny i dość rygorystyczny sposób. Doświadczają licznych kar, mają sporo obowiązków, a na przyjemności mają szansę dopiero po skończonej i dobrze wykonanej pracy.

Rodzina państwa Leszczyńskich to z kolei Paweł Leszczyński - ojciec (Cezary Kosiński), Weronika Leszczyńska - matka (Joanna Pierzak) oraz dwójka dzieci. Weronika jest kobietą po przejściach, rozwódką. Jest też typową, nowoczesną, zapracowaną bizneswoman, dla której praca bywa niekiedy ważniejsza niż dom. Dom prowadzi natomiast jej mąż, który próbuje też wychowywać dzieci, choć te niespecjalnie go słuchają. Poza tym Paweł szuka ciągle pomysłu na swoją karierę zawodową. U Leszczyńskich najstarsza jest córka, 15- letnia Wiktoria (Marta Bitner), która jest dzieckiem z poprzedniego małżeństwa Weroniki. Mają oni też już wspólne dziecko, niezwykle utalentowanego syna, 10-letniego Bartka (Mikołaj Sciobłowski). W ostatnich odcinkach serialu Weronika jest po raz kolejny w ciąży i na świat przychodzi drugi syn państwa Leszczyńskich – Staś (Dawid Florczak). Leszczyńscy to lojalni wyznawcy praw i reguł, którymi rządzi się dzisiejszy świat. Często mają żal do własnych rodziców o to, jak ich wychowali i robią ich zdaniem wszystko, aby nie powtórzyć ich błędów. Świadomie rezygnują więc z tradycyjnych, rygorystycznych metod wychowania na rzecz luzu. Ich dzieci żyją więc sobie bardzo wygodnie, nie obciążone żadnymi obowiązkami. Innymi słowy – żyć nie umierać.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że obie te rodziny nie łączy zbyt wiele. W końcu jedni preferują metody wychowawcze "twardej ręki", a drudzy stawiają na luz i wychowanie bezstresowe. Nic bardziej mylnego. Okazuje się bowiem, że obie rodziny więcej łączy, niż dzieli. Nie ma też w tym serialu nadmiernej demonstracji rodzinnej miłości, co zdarza się często w innych serialach familijnych. Natomiast są tu wkurzeni, nie zawsze panujący nad sobą i wszystkim dookoła rodzice i wkurzające ich, ale za to bardzo sprytne i nad wyraz rozgarnięte dzieciaki. Fajne jest też i to, że rodzice w tym serialu nie są stawiani na świeczniku jako wzór cnót wszelakich. W sumie to normalni ludzi, którzy popełniają liczne błędy i mają na sumieniu grzeszki typowe dla wielu dorosłych Polaków.

Serial jest naprawdę zabawny. Gratulacje dla scenarzysty, a właściwie scenarzystki, która napisała moim zdaniem fantastyczne dialogi. Aktorzy także świetnie kreują swoje postacie, choć uważam, że rola Ryszarda, którą gra pan Dariusz, nie jest najtrafniej obsadzona. Podoba mi się także tytułowa piosenka i kończący ją kadr, w którym Roma Barańska zwołuje swoją rodzinkę, krzycząc na cały głos: „OBIAAAAAD!” Chciałabym Wam polecić ten serial, bo myślę, że jest to nie tylko sympatyczna rozrywka dla całej rodziny, ale też i zachęta do przemyśleń i być może zweryfikowania pewnych własnych zachowań.

Grafika: