Chiński Nowy Rok
W Polsce, podobnie jak w większości chrześcijańskich europejskich krajów, najważniejszym świętem w roku jest Boże Narodzenie. Większość moich rodaków kultywuje w tym okresie wielowiekową, chrześcijańską tradycję. W bardziej odległych od nas częściach świata, gdzie chrześcijaństwo nie jest religią dominującą, nie celebruje się oczywiście Bożego Narodzenia, a ten okres roku nie różni się jakoś specjalnie od innych. Ważniejsze wydaje się być świętowanie Nowego Roku, choć nie wszędzie przypada ono w tym czasie. W wielu krajach Bliskiego i Dalekiego Wschodu Nowy Rok obchodzi się nieco później, o czym wspominała w jednym z ostatnich swoich artykułów Luna, moja redakcyjna koleżanka. Na przykład Chińczycy Nowy Rok świętować będą dopiero za kilkanaście dni.
Datę Chińskiego Nowego Roku wyznacza kalendarz słoneczno - księżycowy (długość roku określana jest według słońca, a miesiące dzielą się zgodnie z cyklem księżycowym), dlatego w tym kraju, podobnie jak i wielu krajach Azji, Nowy Rok jest świętem ruchomym. Termin uzależniony jest od pierwszej pełni księżyca (zawsze między 21 stycznia a 20 lutego). W tym roku Nowy Rok w Państwie Środka wypada 12 lutego i zapoczątkuje on Rok Bawołu.
To kolejna kwestia, z której wielu nie zdaje sobie sprawy. W Chinach są bowiem inne znaki zodiaku niż w większości krajów. Nie są one powiązane z miesiącami lecz latami i są mocno związane z ich tradycją. Każdy rok to inny znak zodiaku. Jest ich co prawda także dwanaście, choć w odróżnieniu od znanych nam znaków zodiaku te chińskie symbolizują tylko zwierzęta. Dlaczego? Istnieje co najmniej kilka przypowieści, które próbują to wyjaśnić. Według jednej z bardziej znanych Jade Emperor (władca niebios) zorganizował konkurs. Zaprosił wszystkie zwierzęta, by wzięły udział w wyścigu w dniu jego urodzin. Obiecał, że pierwsze 12 zwierząt, które przepłyną rwącą rzekę i dotrą do wyznaczonej mety zostaną patronami znaków zodiaku w kolejnych 12 latach. Nie wszystkie zwierzęta zachowały regułę fair play, ale władca wyścig rozstrzygnął w takiej kolejności, w jakiej dotarły na metę: szczur, bawół, tygrys, królik, smok, wąż, koń, kogut, małpa, baran, pies i świnia. Tak więc w Chinach znak zodiaku uzależniony jest od roku, w którym się człowiek urodził a nie od miesiąca. 2020 rok był początkiem cyklu, czyli mieliśmy Rok Szczura (następny będzie w 2032 roku), a za niecały miesiąc rozpocznie się Rok Bawołu, ponieważ był on drugi w kolejności na mecie wyścigu. Jednym z bardziej cenionych znaków w horoskopie jest szczur, choć to właśnie on zachował się w trakcie tego wyścigu najbardziej nie fair (zepchnął kota z którym przeprawiał się przez rzekę na grzbiecie bawoła). Uważa się, że osoby urodzone w Roku Szczura wyróżniają: potrzeba aktywności i umiejętność radzenia sobie z przeciwnościami (nienawidzą podobno nudy, 
rutyny, stagnacji i powtarzalności), wysoko rozwinięte zdolności przywódcze, spostrzegawczość i otwartość na świat oraz eksperymenty (potrafią z łatwością wyłapać i wykorzystać wszelakie nadarzające się okazje). Wśród najbardziej wartościowych zalet osób urodzonych pod znakiem Szczura wymienia się atrakcyjność, spostrzegawczość, inteligencję, szczerość, uprzejmość, spokój i zmysłowość. Są to także osoby przedsiębiorcze i bardzo oszczędne, które doskonale wiedzą, jak wykorzystać daną okazję, by na niej dobrze zarobić. Szczur ma też jednak swoje wady, a do największych zalicza się wyrachowanie, zaborczość, upór, złośliwość, manipulowanie innymi, a nawet despotyzm. Mówi się także, że Szczur ma hipnotyzującą osobowość, potrafi oczarować każdego, a nawet wzbudzić pożądanie, bo ma duszę romantyka. Bawół natomiast jest pragmatykiem twardo stąpającym po ziemi. Ma skłonności do zamykania się w sobie i chronicznego złego samopoczucia. Nie cierpi się spieszyć i angażować w skomplikowane przedsięwzięcia. Ma bardzo otwarty umysł, ale nie lubi zmieniać swoich decyzji. Jest symbolem sukcesu osiągniętego ciężką pracą (nie darzy szacunkiem ludzi leniwych oraz niedbałych). Chociaż działa powoli, to zawsze rozważnie, solidnie i sumiennie (jest bardzo drobiazgowy). Zawsze można na nim polegać i można mu zaufać, bo jest uczciwy i prawdomówny. Ponadto osoby spod tego znaku cenią kultywowanie tradycji. Mimo łatwości w nawiązywaniu kontaktów z ludźmi i umiejętności tworzenia więzi, Bawoły wolą samodzielnie radzić sobie z problemami. Mając to wszystko na uwadze, trudno się dziwić, że Chińczycy bardzo często bardzo skrupulatnie planują narodziny swoich dzieci. Pokazują to ewidentnie statystyki urodzeń w tym kraju.
Nowy Rok, nazywany również Świętem Wiosny, jest dla mieszkańców Chin najważniejszym świętem w roku, a jego obchody trwają tradycyjnie piętnaście dni. 
Obchodzi się je hucznie i zawsze bardzo rodzinnie. Przedsiębiorcy zamykają w tym okresie swoje firmy (nawet na trzy tygodnie). Mieszkańcy innych stron świata wiedzą o tym od lat doskonale, dlatego wiele firm współpracujących z Chinami musi liczyć się z tym, że mogą one być niedostępne przez kilka tygodni lub pracować w ograniczonym zakresie. Chińczycy dużo podróżują w tym okresie, wyjeżdżając w odwiedziny do swoich najbliższych. Ceny biletów lotniczych, kolejowych czy autobusowych wewnątrz kraju szybują w górę, dlatego przezorni mieszkańcy Państwa Środka kupują je z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Wyjeżdżają zazwyczaj na około dwa lub trzy tygodnie, bo to dla nich zazwyczaj jedyna okazja w roku, by odwiedzić swoje rodziny. W tym okresie w wystroju miast zaczyna dominować kolor czerwony i pomarańczowy. Świętowanie zaczyna się wraz z nowiem księżyca i kończy piętnaście dni później podczas pełni. Chińczycy wierzą, że Nowy Rok to nowe życie, dlatego poświęcają moc czasu na to, by się odpowiednio do niego przygotować. Zaczynają naturalnie od sprzątania domów (odpadki i śmieci wynoszą tylnymi drzwiami, by nie ściągnąć na siebie nieszczęścia). Okres przedświąteczny to również czas zjednywania sobie bóstw, które składają wtedy doroczny raport Nefrytowemu Cesarzowi (najwyższemu bogu taoizmu), przedstawiając mu listę zarówno dobrych jak i złych uczynków danej rodziny, dlatego na ołtarzykach w chińskich domach palą się wówczas wonne kadzidła i pojawiają się miseczki z banknotami i boskimi smakołykami. Chińczycy spłacają też w tym okresie swoje długi, bo uważają, że wejście z długami w Nowy Rok wiąże się z utratą honoru. Ponadto, by zapewnić sobie bogactwo, obdarowują się drobnymi pieniędzmi, zapakowanymi w niewielkie czerwone koperty. Czerwień jest bowiem kolorem radości i ma zagwarantować jasną, szczęśliwą przyszłość. Później przychodzi czas na ucztowanie. Na stole pojawiają się owoce oraz dania, które kojarzą się im pozytywnie. 
Nie może więc wtedy zabraknąć nasion lotosu oraz mandarynek, pomarańczy i liczi, które mają im osłodzić kolejny rok i zapewnić bogactwo oraz dostatek. Są też oczywiście dania z ryb (te obowiązkowo muszą być w całości, z głową i ogonem, bo tylko tak podane symbolizują dobry początek i koniec roku), chun juan (znane w Polsce jako sajgonki), pierożki Jiaozi (nadziewane mielonym mięsem) oraz ciasto z mąki ryżowej niangao. Te ostatnie dania zapewniają sukces zawodowy, dobrobyt i fortunę. Po zakończeniu uroczystości rodzinnych nadchodzi pora na wspólne świętowanie całego narodu. To czas barwnych pochodów, głośnej muzyki i jeszcze głośniejszych fajerwerków. Ulicami wielu miast przechodzą potężne korowody z papierowym smokiem i lwami. Podczas pełni księżyca ma miejsce Święto Latarni. Wtedy wystawia się przez domy własnoręcznie zrobione bądź też kupione niezwykle barwne oraz misternie wykonane lampiony. Ta tradycja liczy już ponoć dwa tysiące lat. W trakcie tego święta odbywają się oczywiście kolejne parady lwów i smoków oraz widowiska artystyczne. Chińczycy wierzą, że latarnie te rozświetlają drogę duchom ich przodków, którzy zamierzają odwiedzić swoich bliskich.
Grafika:
Komentarze [0]
Jeszcze nikt nie skomentował. Chcesz być pierwszy?
