Darmowa setka   

Często przez SMSy i komunikatory internetowe docierają do nas różne łańcuszki, typu „Wyślij mnie do 5 osób, to dostaniesz jutro piątkę z matmy!”. U jednych wzbudzają one śmiech („szkoda, ze nie z fizyki”), innych zaś irytują („znowu te śmiecie!”). Są jednak osoby, które wysyłają je z nadzieją, że coś przez to osiągną („może dostane przynajmniej czwórkę…”). Rozumiem, że wiara czyni cuda, ale musimy coś zrobić w tym kierunku, aby nasze marzenia się spełniły. Wysłanie SMSa nie wystarczy…

Ostatnio dostałem łańcuszek od kolegi, którego zawsze mocno irytowały takie głupoty. Bardzo mnie to zdziwiło. Nagrodą za wysłanie go do 5 osób miała być „darmowa setka” SMSów (ciekawe, czy do wszystkich sieci?). Stanąłem wówczas przed dylematem: wciągnąć się w tę frajerską grę, czy wywalić wiadomość szybciej, niż ją dostałem. Najśmieszniejsze jest to, że… zachowałem się jak frajer i wysłałem łańcuszek dalej. Wysyłając go, wybierałem starannie z kontaktów moje przyszłe ofiary. Byłem ciekawy, jak zareagują na tego dziwnego SMSa. Myślałem, że mnie wyśmieją i zrobią z nim to, co sam bym z nim zrobił – wyrzucą go (normalnie byłoby mi szkoda pieniędzy, ale za 5 groszy można raz w życiu zaszaleć…). W pewnym przypadku stało się jednak inaczej.

Jeden z łańcuszków dostała moja siostrzenica. Chciałem jej trochę dokuczyć, bo wiedziałem, że jest do nich raczej negatywnie nastawiona. Poza tym miała mało pieniędzy na koncie, więc sądziłem, że nie wyśle tego świństwa dalej. Nie wiem dlaczego, ale się pomyliłem.

Po pewnym czasie poczułem ogromnego kaca moralnego i postanowiłem wysłać jej „sprostowanie” - żeby tego nie przekazywała, bo to żart - choć brzmi to bardzo głupio. W końcu dlaczego wybrałem właśnie ją? Nie po to, żeby się z niej pośmiać? Ale trudno, anulować się już nie dało. Zdziwiłem się, że wyjątkowo szybko mi na nie odpowiedziała. Okazało się, że nie tylko przekazała łańcuszek, nawet do 6 osób (chciała mieć pewność, że dostanie „darmową setkę”), to w dodatku wysłała go do swojej katechetki. Do czego to nie posunie się zdesperowany człowiek, aby mieć kilka SMSów więcej.

Tak więc piszę ten tekst i zastanawiam się, co zrobiłbym dzisiaj – czy znów wysłałbym „darmowa setkę” dalej, czy wywaliłbym ten łańcuszek szybciej, niż zdążyłbym go przeczytać. Przychodzi mi na myśl tylko jedno: automatyczne usunięcie! Bo po co denerwować ludzi lub dawać im fałszywą nadzieję, zakładając, że nasz łańcuszek będzie brzmiał na tyle przekonująco, że się na niego nabiorą? Nieważne, że to już ich problem, bo o wiele później mogą nas pojechać w ten sam sposób i poczujemy się wtedy jak gracz z dawnego polsatowskiego teleturnieju „Idź na całość”, który wygrał zonka, zamiast dużego pudełka.

Grafika:

http://informacje.wm.pl/i/s/s_5c04d9438747ed64d0e45a364ffed922komorka-450.jpg