Dla kogo jest ta bajka?
Czytanie dzieciom bajek, to jedna z najbardziej wartościowych rzeczy, jakie można zrobić dla ich rozwoju. Nic bowiem bardziej nie pobudzi ich wyobraźni i ciekawości, nie rozwinie ich empatii, nie poszerzy im zainteresowań i nie nauczy ich koncentracji oraz właściwych zachowań w trudnych sytuacjach, niż słuchanie bajek. Zatem bajki stanowią dla ludzi od setek lat wartość, której nic nie jest im w stanie zastąpić. Mówi się również nie bez powodu, że bajki łączą pokolenia. Naszym rodzicom czytali je nasi dziadkowie, oni czytali je nam, a my w przyszłości będziemy je zapewne też czytać swoim dzieciom. Ale bajki bywają niekiedy bardzo mroczne, dlatego zawsze trzeba je starannie dobierać do wieku dziecka. Ostatnio, z jakiegoś niejasnego dla mnie do końca powodu, zatęskniłam za takim bajkowym klimatem, a gdy pewnego wieczoru przeglądałam propozycje nowych seriali na platformie HBO w oczy rzucił mi się serial o intrygującym tytule „Opowiedz mi bajkę”. Od razu pomyślałam, że to może być coś dla mnie.
Kevin Williamson (producent) zaproponował widzom mroczny serial inspirowany bajkami, osadzony we współczesnym Nowym Jorku. Sięgnął do trzech powszechnie znanych bajek braci Grimm („Czerwonego Kapturka”, Jasia i Małgosi” oraz „Trzech świnek”) i stworzył niezwykle przewrotną opowieść o miłości, stracie, chciwości i zemście.
Bohaterami „Trzech Małych Świnek” są trzej bandyci Sam (Dorian Missick), Mitch (Michael Raymond-James) oraz jego brat Eddie (Paul Wesley). Na pewno warto w tym wątku zwrócić szczególną uwagę na kreację tego ostatniego aktora, choć jego postać nie należy tu raczej do najciekawszych. W roli bajkowego wilka, Jordana Evansa, zobaczymy tu natomiast Jamesa Wolka.
„Czerwony Kapturek” to od dzieciństwa moja ulubiona bajka, dlatego moje oczekiwania względem tego wątku były spore. Bohaterką jest Kayla Sherman (Danielle Campbell), która po śmierci matki przeprowadza się wraz z ojcem do mieszkającej w Nowym Jorku babci Kim Cattrall (Colleen Powell). W tym wątku warto natomiast zwrócić szczególną uwagę na postać babci. Powell wydaje się bowiem wręcz stworzona do tej roli. Jest naprawdę wiarygodna, a przy tym intrygująca.
Historia o „Jasiu i Małgosi” jest według mnie najsłabsza, choć z drugiej strony najlepiej tu widać nawiązania do klasycznej opowieści braci Grimm. W rolach bajkowego rodzeństwa widzimy Gabe’a (Davi Santos) oraz Hannah (Dania Ramirez).
Poza tymi trzema wiodącymi historiami natkniemy się również w tym serialu na całą masę pobocznych wątków oraz postaci, co ewidentnie utrudnia widzowi połapanie się, na których postaciach powinien skupić swoją uwagę. 
Sam pomysł serialu uważam za ciekawy i wypada tylko żałować, że nie doprowadził do powstania równie ciekawego scenariusza, a potem też realizacji. Wciśnięcie trzech tak rozbieżnych opowieści w każdy z 10 odcinków pierwszego i drugiego sezonu serii okazało się chyba zbyt dużym wyzwaniem dla wszystkich twórców i zdecydowanie ich przerosło. Lokalizacja trzech historii w tym samym miejscu również nie ułatwia widzowi życia. Bohaterowie tych historii spotykają się ze sobą w różnych miejscach Nowego Jorku, zatem ich wątki ciągle się ze sobą krzyżują, ale mimo to się ze sobą nie łączą. Odnoszę wrażenie, że lepszym pomysłem byłoby uporządkowanie tej historii i opowiedzenie każdej z tych historii z osobna (chyba lepiej było przeznaczyć po kilka odcinków dla każdej z tych opowieści). Zamiast tego dostaliśmy niestety zmiksowaną papkę. Ale chyba najbardziej rozczarowało mnie jednak to, że w tych bajkach, tak naprawdę nie ma bajek, a przynajmniej tego, co wyróżnia ten gatunek wśród innych. Żadna z opowiedzianych tu historii nie spełnia tym samym podstawowych funkcji gatunku, a pojawiające się od czasu do czasu nawiązania do oryginalnych opowieści nie są ani jednoznaczne, ani oczywiste. Co tu dużo mówić, chyba nie tylko ja liczyłam na ciekawszą i bardziej klarowną historię z lepiej napisanymi postaciami i bliższą kanonowi baśni, 
tym bardziej, że twórcy serialu deklarowali wstępnie, że będzie to interpretacja baśni Grimmów. Okazało się jednak, że baśnie te posłużyły im wyłącznie jako inspiracja.
Serial ma wiele niedociągnięć. Obsada jest co prawda niczego sobie, ale nawet tak dobrzy aktorzy nie są czasami w stanie przebić się przez słaby scenariusz. Emocji także tu zbyt wielu nie doświadczymy, co trochę dziwne, bo trup ściele się gęsto. Twórcy serialu z pewności chcieli widzów zaintrygować i zaciekawić, ale moim zdaniem się pogubili. Myślę jednak, że warto poświęcić trochę czasu na obejrzenie tej produkcji, by naocznie przekonać się, czy taka konwencja, dobrze znanych z dzieciństwa baśni, wam odpowiada.
Grafika:
Komentarze [0]
Jeszcze nikt nie skomentował. Chcesz być pierwszy?
