Dlaczego uważasz, że nie jesteś piękna?   

My, kobiety, przez całe życie usilnie dążymy do doskonałości, zapominając przy tym niestety, że nie ma ludzi idealnych. Stojąc każdego ranka przed lustrem, nie zwracamy uwagi na swoje mocne strony, ale nieustannie doszukujemy się w sobie wad i niedoskonałości, co odbiera nam pewność siebie, obniża naszą samoocenę i zdecydowanie pogarsza samopoczucie. Do tego chcemy być zawsze dobrze ubrane, mieć idealną cerę, piękne włosy i perfekcyjne ciało.

Niezmiennie porównujemy się z modelkami i koleżankami, które uważamy z reguły za ładniejsze od siebie i bardziej atrakcyjne. Z ankiety, do której ostatnio dotarłam (przeprowadzonej oczywiście na grupie kobiet), wynika, że 8 procent moich rodaczek uważa się za ładne, 4 procent za atrakcyjne, a 0 procent określiło siebie jako piękność. Dlaczego tak jest?

Nasze pragnienie bycia idealnie piękną, wiąże się bez wątpienia z nieustanną potrzebą bycia kochaną i adorowaną. Oczywiście lubimy zwracać na siebie uwagę mężczyzn i zawsze chcemy być w ich oczach najpiękniejsze. Kobieta piękna, to taka, która wywołuje przyjemne wrażenia estetyczne, wyróżnia się i budzi pożądanie. Nie zapominajmy jednak o tym, że pojęcie piękna jest względne i co by nie mówić bardzo subiektywne. To czy ktoś uzna nas za osobę atrakcyjną i pociągającą bądź nie uzależnione jest generalnie od jego gustu. A gust, czyli wrodzone poczucie piękna i właściwych proporcji, jest sprawą tak samo indywidualną, dlatego też pojęcie piękno ma niezwykle szeroki zakres. Dlaczego więc tak rzadko kobiety czują się piękne? Kompletnie tego nie rozumiem.

Akceptacja samej siebie jest bardzo ważna, ponieważ wpływa na nasze dobre samopoczucie. Brak akceptacji natomiast sprawia, że nie tylko nie mamy humoru, ale też stajemy się dla innych niemiłe i opryskliwe. Ba, nierzadko zdarza się i tak, że wyładowujemy również wtedy swoją złość na innych ludziach, przez co ci zaczynają od nas stronić i unikają naszego towarzystwa. Najgorzej jest jednak wówczas, gdy panie przekonane o braku urody zamykają się z tego powodu w sobie, skutecznie odpychając od siebie potencjalnych znajomych. No cóż, każda z nas reaguje inaczej. Akceptowanie własnego ''ja'' to aprobowanie i szanowanie siebie. Dzięki temu częściej się uśmiechamy, czujemy się silne i pewne siebie, odważniej spełniamy marzenia i bez problemu zawieramy nowe znajomości. Ludzie również lepiej nas postrzegają i chętnie przebywają w naszym towarzystwie. Trzeba także pamiętać i o tym, że najwięcej piękna daje nam szlachetny charakter i życzliwy stosunek do innych. Dlatego zamiast wyliczać własne wady i niepotrzebnie się denerwować, warto skupić się na swoich zaletach, nie poprzestając jedynie na tych, których obicie znajdziemy w lustrze.

Grafika:

• http://www.przerwanareklame.pl/...