Od serca
by siebie poznać
od serca,
bo wiedz, że codziennie w sobie nie
jesteśmy.
I aby innych dostrzec
codziennych
należy wierzyć, ale nie zawierzać,
nie powierzać wszystkiego,
a nawet niczego, bo niczego jest
najwięcej.
A gdy nastąpi,
Będziemy inni, spokojniejsi,
bo liczy się spokój
ducha.
a dusza choć jest moją
od i na
zawsze, Tobie ją powierze jeśli
zechcesz ukołysz ją do snu.
lub zostaw przy sercu moim
by w przezroczystości swej
lewitowała wiekuiście.
Komentarze [12]
2006-05-30 12:58
Madziuuu jak zwykle bosko:)
2006-05-12 17:31
kaciak, kaciak, kaciak.
2006-05-10 22:42
nadawaloby sie na tekst piosenki reggae.
2006-05-10 21:26
wiersz jest sliczny, po prostu boski :))
bardzo mi się podoba jak piszesz pucu naprawde i nie pisze tylko po to żebys przestała wysyłac smutne miny prez gadzinę.
2006-05-10 21:23
oj chyba ostatnie:)
do pucusia; komentuje bos kazała. :)))
2006-05-10 16:15
Czuję ten klimat. Z podziwem poczytałem sobie dotychczasowe dokonania. Pozdro dla autorki, mam nadzieję, że to nie jest twoje ostatnie słowo w tej gazecie.
2006-05-09 21:59
idz, ty zajmij sie matura. cmentarzysko zna sie na rzeczy
2006-05-09 21:35
niczego jest najwiecej- najmocniejsze jak debowe mocne. ladnie cicho i dyskretnie. kto mowi ze przesadzone niech sie przesadzi.
2006-05-09 21:28
Całkiem ładny taki pasujący do mojego terażniejszego stanu. Kocham poezje o miłości o trudności poznawania życia w przyjźni (no chyba że on nie o tym ;P):)
2006-05-09 20:18
mnie sie podoba! ;]
2006-05-09 16:46
przesadzone, przepakowane słowami na pokaz.
2006-05-09 14:48
:)
- 1