Prawdziwa męskość znów w cenie
Era metroseksualnych mężczyzn, wydających na kosmetyki więcej od swoich dziewczyn, oficjalnie dobiegła końca. Panie, którym zaczęło brakować facetów potrafiących zrobić coś więcej, niż tylko dobrze wyglądać, zaczęły znów przychylnym okiem spoglądać na męskich brodaczy, ubranych w przypadkowo zestawione ze sobą elementy garderoby. I tak pojawiło się w przestrzeni publicznej określenie "lumbersexual", którym zaczęto określać typ facetów definiujących "męskość" nie tylko swoim wyglądem, ale i zachowaniem. Eleganccy panowie w garniturach, wszelkiego rodzaju „grzyweczki” i hipsterzy, odchodzą niniejszym do lamusa.
Metroseksualiści wyróżniali się przesadnym dbaniem o siebie, podążaniem za najnowszymi trendami mody i przesiadywaniem godzinami przed lustrami, próbując rozstrzygnąć dylemat, czy lepiej zaczesać grzywkę na prawo czy na lewo, i czy zapinać ostatni guzik przy koszuli. Lumberseksualiści stanowią ich całkowite przeciwieństwo. Nie są delikatni ani wrażliwi. Nie rozpaczają nad kolejną zmarszczką na swoim czole ani nad drobnym zadrapaniem na ręce. Nie usuwają również owłosienia ze swojego ciała, a kosmetyki interesują ich o tyle o ile. W większości przypadków wystarcza im bowiem kostka zwykłego mydła.
Metroseksualny typ faceta, takiego w wąskich spodniach i dopasowanej koszuli, stał się tym samym passé. Nowy, topowy typ faceta wygląda tak, jakby wybierał się za chwilę na górski szlak. Ubiera się zazwyczaj w kraciaste, flanelowe koszule, luźne spodnie (najlepiej dżinsy) i ciężkie buty, po których może przejechać samochód, a i tak nie będzie na nich widać żadnego załamania. Na koszulę zarzuca z reguły bawełnianą bluzę z długim rękawem albo zapinany sweter w norweskie wzorki. Najważniejsza jest jednak w tej stylizacji wspomniana flanelowa koszula w kratę i czapka, koniecznie zrobiona przez babcię lub mamę na drutach (świadomy społecznie typ drwaloseksulany ceni sobie bowiem domowe rękodzieło, odrzucając wytwory wielkich koncernów), ewentualnie tzw. „menelka”, jako jej tańszy zamiennik. Dobrze widziane u mężczyzn lumberseksualnych są także tatuaże. Ponadto mężczyźni ci winni być również tzw. „złotymi rączkami”. To ma być w końcu kwintesencja męskości, której tak bardzo brakowało metroseksualistom.
Istnieje też wersja miejska takiego lumberseksualnego mężczyzny. Ten typ zakłada sweterek na koszulę, kurtkę lub bluzę z kapturem. Do tego dżinsy i obowiązkowo czapka - na tzw. „studenta”, czyli tanio, wygodnie i… bez stylu. Im bardziej poszczególne elementy stroju do siebie nie pasują, tym lepiej. Charakteryzujące ich niedbalstwo jest jednak pozorne. Zapuszczona broda, flanela i wytarte dżinsy 
nie są bowiem przypadkowymi elementami układanki. Nad taką stylizacją naprawdę trzeba trochę popracować i sporo na nią wydać. U drwaloseksualnych ciekawe jest jednak to, że faceci ci w realnym życiu są zazwyczaj nieźle wykształceni, mają porządną pracę i zarabiają naprawdę duże pieniądze.
Skąd wzięła się ta moda? Trudno na to pytanie jednoznacznie odpowiedzieć. W sumie to chyba nic nowego, gdyż moda – jak wszyscy wiemy - powraca co jakiś czas. Ten typ faceta możemy więc potraktować jako odpowiedź na potrzeby kobiet i wyraz buntu mężczyzn. Buntu skierowanego przeciwko korporacyjnemu kieratowi, czyli wymuszonej "metro” elegancji. Ogólna szorstkość i niedbały strój implikują, co by nie mówić, siłę i testosteron.
Co ja o tym sądzę? Myślę, że tacy faceci istnieli zawsze, także w erze metroseksualistów, ale byli raczej mało widoczni. Teraz powinno się to zmienić. I dobrze, bo ja wolę oglądać na ulicach męskich „drwali”, zainteresowanych bardziej aktywnościami na świeżym powietrzu niż pielęgnowaniem własnego ciała. Zdecydowanie wolę ich od hipsterów. Zresztą, która z nas nie wolałaby mieć faceta, który potrafiłby obronić ją przed psem spuszczonym ze smyczy, czy też spontanicznie wziąć na ręce? Choć mam świadomość, że są i takie kobiety, które lubią czekać całymi godzinami na swojego faceta, który się spóźnia, bo akurat ma problem z ułożeniem grzywki.
Kamil Pawelski, autor bloga „Ekskluzywny Menel” pisze o tym nowym trendzie tak:
„- Myślę, że to całe zamieszanie wokół pojęcia lumberseksualizmu, to tak naprawdę burza w szklance wody. Według mnie to nie jest żaden nowy trend. Ten styl był, jest i będzie. Warto jednak zaznaczyć, że wraz z tym, co jest na zewnątrz, musi iść to, co jest wewnątrz. Outfit ma odpowiadać temu, jaki jesteś w środku. 
Nie może więc być tak, że nagle zaczniemy przebierać się za drwali, chociaż zupełnie się w tym nie czujemy, tylko dlatego, że staje się to modne. Dzięki popularyzowaniu takiego, lekko skandynawskiego stylu, faceci mogą jednak sami zwrócić uwagę, że można być męskim, jednocześnie wyglądając dobrze. W związku z tym, że Polska jest wolna i możemy dokonywać świadomych wyborów, coraz więcej mówi się u nas o modzie męskiej. Wkracza ona na nasz rynek z pewnym opóźnieniem, ale mimo to faceci sami są nią zainteresowani. Owszem, przez długi czas był kreowany w mediach wizerunek wymuskanego pana i on dalej zostanie, ale na świeczniku pojawiają się ci brodaci. Może być tak, że wkrótce ulice zaleją właśnie tacy „lumberseksualni” panowie, ale z perspektywy czasu myślę, że po jakimś czasie i tak te tendencje się wyrównają. Jakiś czas temu prognozowaliśmy koniec mody na brody, a tu proszę - wracają i to ze zdwojoną siłą. Dzięki temu wszystkiemu mamy coraz bardziej świadomych panów, którzy wiedzą, że bez wstydu mogą wyglądać dobrze.”
Grafika:
Komentarze [4]
2015-10-22 11:27
Jak dla mnie to faja moda. Chłopaki zaczęli o siebie dbać, ale nie przesadnie. Mojemu facetowi ta moda się spodobała, zresztą zawsze lubił takie klimaty. Jasne, że barberzy kosztują, ale samemu też się da dobrze zająć zarostem. Żeby nie wyglądał jak menel z krzakiem, tylko jak zadbany człowiek dostał konkretny zestaw: orientalne mydło nawilżające, trymer (Panasonic), wosk do wąsów, olejek migdałowy itd. Używa, ma zadbany zarost.
2015-01-12 02:37
Hyhy, ja się zastanawiam, jak te wszystkie chłopaczki nagle nabiorą po 20 kilo wagi, żeby nie wyglądać komicznie w drwalokształtnych ciuchach. Oj, warto chyba sprowadzić trochę bułgarskich sterydów do kraju; rozejdą się jak świeże bułeczki.
Jak mawiał Churchill “mężczyzna powinien mieć zapach konia, potu i whisky”. Ja jako pracownik zakładu robót ziemnych regularnie pachnę prawie identycznie, tzn. pot jest tym składnikiem łączącym obie palety zapachów – u mnie zamiast konia i whisky jest zapach trupa i Absolutu, tzn. absoluta (a co? grabarzowi nie wolno się dobrej wódki na co dzień napić?).
Problemem będzie dla mnie broda – noszę 4-dniowy zarost, bo mam za rzadki żeby brodę zapuszczać.
Myślicie że z tymi wszystkimi przymiotami jestem wystarczająco męski?
2015-01-07 11:48
Cały fenomen polega na tym że człowiek z brodą, na ulicy zawsze będzie się wyróżniał spośród tłumu mężczyzn z gładziutką buzią. Teraz każdy chciałby być zauważalny, więc masowo zapuszcza się brody. Broda sama w sobie zawsze będzie “zauważalna” i “wyjątkowa” gdyż to jedna z rzeczy które wyróżniają mężczyzn od kobiet i są naturalnym “atutem”. Coś jakby grzywa u lwa. Brody ( zwłaszcza te całkowite) nigdy nie zdobędą jakiejś absolutnej popularności że na ulicy będą tłumy brodaczy. Dlaczego ? A dlatego że a) nie każdemu w niej ładnie b) nie każdy ma na tyle gęsty zarost by było się z czym pokazać c) o brodę trzeba dbać żeby nie wyglądać jak menel z kołtunem na twarzy ( fryzjerzy zajmujący się tym, bardzo cenią swoje usługi a na własną rękę może być trudno i nie każdemu się chce).
2015-01-06 22:36
http://x3.cdn03.imgwykop.pl/c3201142/comment_opNEbXmLirLykvQuEslsgESF6ZlBzYtW.jpg
tyle w temacie, pozdro
- 1
