Ptaszyna   

Ptaszyna

Spójrz na ptaszynę,
Lata gdzieś w przestworzach.
Myślisz, jak jej wspaniale,
Nic nie musi robić,
Lot pewnie jest upajający,
Lecz skąd wiesz, czy jest ona wolna?
Skąd wiesz, że właśnie nie ucieka od koszmarów?
Czy nie goni ją jakiś drapieżnik?
A może macha skrzydłami, bo gdy przestanie
Upadnie i przepadnie na zawsze?
Jej przeszłość jest nieznana, nic o niej nie wiesz.
Jest piękna z daleka, gdy na nią spoglądasz,
Ale czy z bliska się taka okaże?
Czy nie ma piórek przebranych,
Smutnych oczu uwięzionych w marazmie?

Ptak

Spójrz na ptaszynę.
Widzisz dostojność i piękno.
Skąd jednak wiesz, czy za tą zasłoną nie skrywa się dzikość?
Czy jej słodycz i miłość nie są tylko iluzją?
Dostojność i pewność siebie z niej biją,
Skąd jednak wiesz, że to nie tylko kamuflaż?
Czy za piękną modraszką, zimorodkiem czy bogatką
Nie skrywa się orzeł, choć cały czas piękny,
Jednak groźny, drapieżny i nieokiełznany?
Skąd wiesz, czy kiedy kurtyna opadnie,
Nie wyłoni się potwór?
Albo i gorzej: najzwyklejszy gołąb?
Czy piękno jest tym, za co je masz?

Ptaszek

Na ptaszynę spójrz.
Widzisz skrzydła, pióra i dziób,
Może to skrupulatnie zakładana maska?
Skąd wiesz, że ptaszyna jest prawdziwa?
W końcu i ty nie jesteś pewny sam siebie,
A może ptaszyna ta w ogóle nie istnieje?
A może i gołąb i orzeł i bogatka to wytwór twojej wyobraźni,
Tak jak i ty sam, razem z całym światem.
Może już za moment otworzysz oczy i okaże się, że cię nie ma,
Nie ma też tej ptaszyny,
Nie ma świata,
A ty nie potrafisz tego zrozumieć…

Grafika:

• pixabay.com/...