Rozmowa

Dodano 2022-02-04, w dziale poezja - archiwum

Rozmowa

Dzisiaj to zrobię,
Dziś mi się uda!
Pokonam swój lęk
I zrobię co trzeba.
Na pewno mi się uda,
To nie jest takie trudne.
Już postanowione,
Zdania nie zmienię,
Mam odwagę
Aby to zrobić!

Co ty nie powiesz,
Męstwo, odwaga?
„Postanowione”,
„Dziś mi się uda”?
Pomyśl jak to jest niedorzeczne!
Przecież nic się takiego nie zdarzy.
Nie umiesz tego zrobić,
Za bardzo się boisz,
Naprawdę przemyśl,
Przemyśl to lepiej.

Przestań, błagam,
Przecież naprawdę
Uda mi się zrobić co pragnę.
Kolejny dzień mija,
Uczę się wszakże,
A dzisiaj czuję gotowość
Jak nigdy.
Pomyśl o tym jak o wyzwaniu,
Które właśnie wykonać trzeba,
A ja zamierzam to zrobić.

Świetnie, idź
„Pokonać swe lęki”,
Pokaż to światu skoro potrafisz.
„Przecież dasz radę”!
Naprawdę, wyzwanie to twój argument?
Och, aż mi cię żal, jak tak mówisz,
Ale co ja tam wiem,
Przecież to ty chcesz to zrobić i…

Przestań już, proszę po raz kolejny.
Wiem, że to trudne.
Jednak tak naprawdę
Jest łatwiej niż się zdaje.
Gdy raz się odważę
Już będzie dobrze.
To, co zaczęte, dokończyć łatwo,
Może ktoś nawet wyciągnie dłoń i…

Wierzysz w to?
W takie głupoty?
Nigdy nie przestanę,
Po to tu jestem.
Trudne i awykonalne mówisz,
Ale mimo to chcesz to zrobić.
Myślisz, że jak zacznisz będzie łatwiej?
Sądzisz, że ktoś ci później pomoże?
Matoł to małe słowo do tego.

Nie chcę cię słuchać!
Nigdy więcej!
Te słowa na próżno mi wmawiasz.

Dobrze więc, przestań mnie słuchać.

Tak zrobię!

To zrób.
Nie patrz na mnie,
Spróbuj unikać.

Nie da się unikać odbicia,
Lustra są wszędzie
A nie tylko w nich widać mej twarzy odbicia.
Ale dlaczego tak bardzo mnie przytłaczasz,
Poniżasz?
Czerpiesz z tego przyjemność?
To niemożliwe,
Przecież jesteś tylko mą częścią,
Ujawniającą me lęki znacznie za często.
Idź już, przywołaj mą radość,
Przestań malować szarość przed mymi oczyma.
Przestań sprawiać, że każda myśl boli.
Przestań odwodzić mnie od pomocy.
Przestań mi zakazywać rozmowy z bliskimi
O moich myślach, lękach, obawach.
Przestań mnie co dzień paraliżować.
Przestań już pokazywać mi same smutki życia.
Przestań naprowadzać wszystkie myśli na jedną ścieżkę,
Z której nie da się wrócić.

Przecież ja jestem tobą.

To nie ja, ty nie jesteś mną!
Ja to ja.
Z wadami i zaletami.
Ze smutkiem i radością.
Ze złością i spokojem.
Ze zmęczeniem i żywiołowością.
Z widzeniem w szarych i różowych barwach.
Ty jesteś tylko smutkiem,
Żalem, strachem, gniewem,
A to nie są jedyne emocje jakie odczuwam,
Depresjo.

Grafika: