Subkultury reakcją na rzeczywistość
Każdy z nas chce być zaakceptowany w swoim środowisku. Potrzeby te zaspokaja nam głównie rodzina. Jej zadaniem jest przekazywanie nam wartości, norm, zasad, wzorców zachowań, nauczenie nas krótko mówiąc funkcjonowania w społeczeństwie. To właśnie rodzina kształtuje nasz moralny kręgosłup, uczy solidarności, poczucia własnej wartości i daje poczucie bezpieczeństwa. W czasie dojrzewania rośnie znacząco potrzeba odrębności i akceptacji. Młodzi ludzie zaczynają się buntować, wyrażać swój sprzeciw wobec zastanych autorytetów i wzorców, jakie rodziny wpajały im od dziecka, bo chcą być sobą i samodzielnie odkrywać i wybierać wartości.
Sprzeciwiając się tym wzorcom i autorytetom młodzi ludzie tworzą subkultury, czyli grupy, którzy odrzucają powszechnie przyjęte zasady postępowania i wzorce obyczajowe oraz uznane autorytety i negatywnie odnoszą się do otaczającej ich rzeczywistości. Są one często reakcją na rzeczywistość, w której nie mogą się odnaleźć. O przynależności do określonej grupy decyduje chęć dzielenia poglądów wyznawanych przez jej członków, a jej wyrazem jest fizyczna odmienność. Stąd właśnie charakterystyczne fryzury i stroje. Członkowie tych grup słuchają także podobnej muzyki, która jest źródłem ideologii i postawy życiowej, czytają niepozbawione często ideologii dzieła, organizują happeningi, koncerty czy wystawy. Przynależność do grupy nie tylko zaspokaja potrzeby psychiczne, ale poprzez odgrywanie określonych ról pozwala jednostce na wyrobienie w sobie aktywności, samodzielności, odpowiedzialności, a także umiejętności współdziałania i współżycia z innymi. Każdy młody człowiek szuka więc jakiejś grupy nieformalnej, która umożliwiłaby mu zrealizowanie potrzeby przynależności, akceptacji i uznania.
Niektóre z tych subkultur największą popularnością cieszyły się w latach 70-tych lub 80-tych ubiegłego wieku, a obecnie straciły na znaczeniu, ale są i takie, które w naszym kraju pojawiły się stosunkowo niedawno, jak kultura emo. Tak czy inaczej jest ich mnóstwo. Moją uwagę przyciągnęło jednak tylko kilka.
Pierwszą z nich są Hipsterzy, którzy deklarują swoją niezależność wobec kultury masowej. Podkreślają swój wizerunek wyrazistym, artystycznym ubiorem, który sprawia pozornie wrażenie zaniedbanego, ale zawsze jest przemyślany i współgra ze sobą. Hipsterzy lubią to, co jeszcze nie stało się modne i lubiane przez większość osób. Ich zainteresowania są nieszablonowe i wyjątkowe. Hipsterzy cenią niezależność myślenia, zajmowanie się twórczością artystyczną, a w szczególności zainteresowanie niszowymi formami kultury, w tym muzyką i filmem niezależnym.
Kolejni to Skate’owcy, czyli subkultura zrzeszająca ludzi jeżdżących na deskorolkach, rolkach i rowerach. Ci większość czasu wolnego spędzają głownie na uczeniu się nowych trików i dobrej zabawie. Spotykają się głównie na placach lub w skateparkach. Ich ubiór składa się z luźnych, markowych ubrań, które muszą być wygodne i komfortowe, aby można było wykonywać w nich akrobacje. Żyją chwilą, dobrze się bawią i są pozytywnie nastawieni do świata.
Subkultura Emo, to jedna z najmłodszych subkultur. Osoby Emo są dość mocno introwertyczne i raczej zamknięte w sobie ze skłonnościami do stanów depresyjnych. Uważają, że nikt inny nie jest w stanie zrozumieć ich i ich bólu. Jeśli już to mogą to zrobić tylko inni Emo. Lubią przebywać w swoim towarzystwie i w nim czują się najlepiej. Całymi dniami rozmyślają o śmierci, piszą o tym wiersze i piosenki, wyrażając w nich swoje uczucia i refleksje. Nie ukrywają też swojej orientacji seksualnej. Ich ulubionym kolorem jest kolor czarny i właśnie tak się noszą. Ich wygląd jest dość mroczny ale lubią też inne kolory jak różowy, fioletowy czy czerwony. Noszą długie, skośne grzywki, blady makijaż, którym podkreślają swoje oczy na ciemno. Sami uważają, że Emo to nie stan bycia, a stan ducha.
Skinheadzi to subkultura promująca przemoc i siłę. Do powstania tej grupy przyczyniła się m.in. świadomość nicości, bezsensu i monotonii życia młodego pokolenia. Są agresywni i nietolerancyjni. Prześladują ludzi innej narodowości, koloru skóry i wiary. Nie tolerują również członków innych subkultur. Uważają się za grupę „z wyższej półki”, a towarzyszy temu coraz bardziej agresywna ideologia. Utożsamiają się z organizacjami neofaszystowskimi i ruchami nacjonalistycznymi. Wygłaszają faszystowskie hasła i obchodzą hucznie urodziny Adolfa Hitlera. Skinheadzi to wysportowani młodzi chłopcy, z ogoloną głową, ubrani w wojskowe spodnie i glany.
Goci to kultura powstała w latach 80-tych i stanowiąca odłam punku. Ich subkulturę charakteryzuje fascynacja tym, co mroczne, tajemnicze, ale również romantyczne.
Gotów interesuje nie tylko muzyka (cold wave, gothic metal, doom metal, metal progresywny oraz metal symfoniczny), ale również literatura, sztuka i architektura. Popularne jest u nich zainteresowanie okultyzmem, wampiryzmem, astrologią, śmiercią i mitologią. Goci i Gotki wyróżniają się też specyficznym wyglądem. Pożądany wygląd to blada cera, czarne, długie włosy, usta umalowane czerwoną lub czarną szminką, a paznokcie czarnym lakierem. Najpopularniejsze kolory w stroju to czerń, czerwień i fiolet. Atrybuty gotów to srebrna biżuteria, stroje w stylu retro, aksamit i koronki.
Hipisi – „Dzieci kwiaty”. Subkultura, której główną ideą jest szeroko rozumiana wolność i miłość. Hipisi są zwolennikami pokoju na świecie i walczą o niego. Głosili także hasła jedności wszystkich ludzi, którą wyrażali takimi hasłami jak np. "Wszyscy ludzie są braćmi" oraz "Świat jest na tyle duży, że starczy na nim miejsca dla każdego". Dzieci kwiaty żyły w zgodzie z naturą. Nazywali siebie "dziećmi ziemi". Prowadzili tzw. "życie w drodze", nie mając stałego domu. Zwykle byli wegetarianami w myśl słów "Zwierzęta, to moi przyjaciele, a ja nie jadam swoich przyjaciół". Propagowali oni "wolną miłość" odrzucając przy tym uznawane normy i kryteria moralne. Ich styl charakteryzował się dużą ilością kolorów i kwiatów. Nosili proste i tanie stroje. Mężczyźni nosili luźne bluzki i dzwony. A kobiety długie kwieciste spódnice bądź sukienki. Cały strój dopełniały rzemyki, koraliki i wianki z kwiatów.
Subkultur jest oczywiście dużo więcej, ale ja pozwoliłam sobie przytoczyć tu kilka najbardziej popularnych. Subkultury spełniają wiele ważnych funkcji dla młodego człowieka, który poszukuje własnej tożsamości. Z jednej strony pozwalają mu zdefiniować siebie, a z drugiej umożliwiają bunt przeciwko normom społecznym przekazywanym w domu i szkole.
Grafika:
Komentarze [0]
Jeszcze nikt nie skomentował. Chcesz być pierwszy?
