Amor Patriae nostra lex   

Nie musisz tłumaczyć, o co Ci chodzi w kwestii naszej państwowości. Nie trzeba się specjalnie przyglądać powiązaniom międzyludzkim, wystarczy spojrzeć na aktualne prawo gospodarcze i podatkowe w naszym kraju, żeby wiedzieć, że jesteśmy gospodarczą kolonią, która w biedzie wypruwa sobie żyły żeby zachód żył dostatnio.
Ale uważam, że podatki płacić trzeba uczciwie, a sztuczne kreowanie kosztów działalności to taki mały bunt przeciwko układowi, ale za mocno podszyty chciwością.
Osobiście wolę na ten dyktat ekonomiczny odpowiadać w inny sposób; w miarę możliwości decyzje zakupowe podejmuję patrząc na pochodzenie produktu i kapitału, jaki stoi za jego produkcją. Jeśli mam tylko możliwość, to kupuję produkty w 100% polskie (różnica w cenie nie gra większej roli, z resztą przeważnie jest niewielka). Oczywiście nie wszystko się da w ten sposób kupić, ale zawsze można np. dać zarobić polskiemu dystrybutorowi zamiast zagranicznemu (np. kupując elektronikę wybrać tego co włącza niskie ceny zamiast tego nie dla idiotów).
Warto przejrzeć na FB fanpage pt. Swój do swego po swoje – jest tam kilka infografik, przedstawiających pochodzenie kapitału stojącego za danymi artykułami.
A jeśli chodzi o “coś wyższego”, czyli ideę wolnej i suwerennej Polski, to jest ona jak najbardziej godna propagowania i trzeba ludzi uświadamiać, dlaczego warto o nią powalczyć. Manifestacje “wsysające” postronne osoby nie są jednak najlepszym sposobem. Gdy idziesz w grupie wykrzykującej różne slogany, czujesz się wspaniale; czujesz, że możecie wszystko. Tak samo czują się żołnierze na wojnie, którzy pod dobrym dowódcą idą w bój, choć mogą zginąć. Ale kiedy grupa się rozejdzie i wrócicie do domów, podniosły nastrój demonstracji u większości minie. Taka forma nie jest wystarczająca dla rozpalenia idei w sercach pojedynczych osób – większość z tych “wciągniętych” wróci do domu i włączy potem TVN, gdzie powiedzą mu że “imigranci nas ubogacą, a PiS rozwala Polskę” i cała manifestacja będzie na psi ch.
Równolegle do manifestacji potrzeba naprawdę mozolnej pracy u podstaw; trzeba docierać do tych ludzi indywidualnie. Dopiero gdy zobaczą, że karmiąc biedronki dobijają nie tylko polskiego/miejscowego kupca, ale także polskiego przedsiębiorcę który często sprzedaje dyskontom swoje produkty poniżej kosztów własnych, zrozumieją, skąd u nas taka bieda. A nasze pieniądze uciekają za granicę do niemieckich i portugalskich kieszeni. Tyle że tego nie przekażesz na manifestacji tak, żeby wszyscy przeczytali ze zrozumieniem.
Ja wolę ten drugi typ działalności propagandowej. I mam już pewne efekty :-)

Ale oczywiście jak tylko ją gdzieś dostanę to przeczytam od deski do deski.

Wiem o co Ci chodzi z grupolubnością, nie musząc tej książki czytać.
Chodzi o coś odrobinę innego, może dla reszty nie, ale dla mnie, jak najbardziej o coś wyższego.
Takie zgrupowania są odpowiedzią na “pookrągłostołową republikę konfidentów” jak to zgrabnie określił redaktor Michalkiewicz. I ta grupolubność która u niektórych występuje jest jedną z niewielu możliwości na pociągnięcie tych najmniejszych do oporu przeciwko tej masie.
A to że jeśli się rozejrzeć po wielkiej ilości członków wszelkich stowarzyszeń, grup i zrzeszeń – zawsze się znajdą hipokryci. Sam byłem świadkiem, gdzie idący obok mnie w tym drugim marszu człowiek na drugi dzień jadł kebaba. Niby nic, ale jednak coś. Kto nie jest wierny w małych rzeczach i w wielkich nie będzie.

Co do oszustw podatkowych – państwo które w tym momencie sprawuje jurysdykcje nad naszym obszarem geograficznym, ciężko określić jako w 100% polskie. Broń Boże nie popadam w wyszukiwanie gdziekolwiek Żydów, Masonów i szpionów wszelkiego autoramentu.
Po prostu wystarczy zajrzeć w powiązania międzyludzkie, w słowa wypowiadane przez niektórych i w ich działania żeby ujrzeć to drugie dno.

Tym bardziej przykry jest fakt, że osoby z organizacji patriotyczno-wychowawczej nie zachowały się jak należy na uroczystości upamiętniającej swojego patrona.
Jeśli forma była tak fatalna jak piszesz, to przykre, że instytucje państwowe nie stają nawet na połowie wysokości zadania i ci weterani obecni na uroczystości na pewno to zauważyli. I musiało być im przykro.
A z “częstych zmian partnerów seksualnych” nikt nie powinien robić wartości. Z rzadkich też nie. Swoboda wyboru drogi w tej sprawie jest w tej sferze jedyną wartością. A że obrane drogi różnych osób często nie dają się ze sobą pogodzić? Cóż, nigdy tak nie było. Z resztą swoboda wyboru oznacza nic innego jak jawność preferencji, bo od dawien dawna na świecie żyli ludzie o typie k…ew i k..wiarzy. A Ty jesteś akurat w wieku, gdy temperamenty się kształtują i cóż Ci mogę poradzić?
Na codzień spotyka się w życiu i “porządne dziewczyny”, i jawnogrzesznice i cichodajki. W ONR czy na frondzie raczej nie trafisz na jawnogrzesznicę, ale tych ostatnich pewnie się parę trafi, a zakochać się w takiej to chyba najgorsza wtopa z możliwych.
A najbardziej lubię lumpenpatriotów, którzy prowadzą działalność gospodarczą jednoosobowo i chwalą mi się czasami, że mają taką fajną księgową, że jeszcze ani razu nie musieli płacić podatku dochodowego od swojej działalności. Ale gęby mają pełne frazesów o miłości do kraju.
Ja swoją działalność też mam. I nie mówię nikomu, jak bardzo kocham Polskę. I normalnie płacę podatki od tej działalności, bo realnie kosztów nie ponoszę prawie żadnych.
A co do wrażeń z manifestacji, to polecam książkę “Prawy umysł” Jonathana Haidta, zwłaszcza część trzecią, o grupolubności.
Pozdrawiam :-)

Nie do końca jeśli chodzi o upamiętnienie bohaterów – jak to robić, to tak żeby każde środowisko mogło się wypowiedzieć, pokazać podczas obchodów, większość tych środowisk się nie pojawia bo magistrat wiele razy pokazywał swój stosunek do różnych organizacji.
Poza tym nigdy nie czułem się na żadnej z manifestacji/uroczystości państwowych równie doniośle jak na tej organizowanej przez ONR. Może dlatego że wszystko na tamtych zawsze było takie samo, mówione tak samo, tym samym tonem.
Dlaczego wyjeżdżasz mi że nie żyłem w tamtych czasach. Nie żyłem i kropka.
I nie rozumiem też czemu porównujesz dawanie d... do walki o normalny byt, robiąc ze mnie jakiegoś brawaryste, czy innego wariata. 75% populacji albo więcej – ale od każdego ze 100% populacji zależy czy będzie szukał w życiu czegoś więcej.
Ale to wiadome że trzy czwarte będzie myślało GŁÓWNIE o tym. Chodzi o to żeby dać im pomyśleć o czymś większym i lepszym przez chwilę. Myślę że tak się naprawia świat. Ideami i obroną tych idei.
A lepiej żebym udawał bezstronność? Ja przyszedłem sam z siebie, mianowicie plakaty wisiały jeszcze około 15 grudnia, a wtedy miał miejsce w moim życiu pewien zwrot. Widząc okazję w której można by upamiętnić Jasińskiego, chciałem to zrobić razem ze znajomym z którym zawsze się pojawiamy na takich manifestacjach. I poszedłem najpierw bez chęci pisania czegokolwiek. Potwierdzi to pan Bożek, którego złapałem zupełnie nagle, bo stojąc tam zorientowałem się jaki absurd się odgrywa przed moimi oczami. Że oto kolejny raz stoję i oglądam to samo wydarzenie, tylko w nieco innej odsłonie. Jestem stronniczy, bo taki patriotyzm nie prowadzi do niczego dobrego. Przez taki śmieszkopatriotyzm urzędniczy rośnie radykalizm którego się nie da opanować.
Dziękuję i za wczorajszą piątkę i za dzisiejszą pałę. I nie miałem zamiaru tworzyć propagandówki – ja po prostu piszę co widzę, nic więcej.
Nigdy żadne zmiany w ludzkiej historii nie zaszły z urzędu, zawsze zachodziły z zapału.
A chodzi o to, żeby ten zapał ukierunkować.

ja to wgl nie wiem po co takie jakies zgromadzenia i kto na to przychodzi jacys zolnierze wykluczeni czy nie wiem co

W zasadzie to ma pan rację we wszystkich punktach.

Śmieszny ten artykuł. Najpierw się oburzyłem czytając te banialuki, bo rozumiem, że w myśl tego co piszesz, upamiętnianie bohaterów to element urzędowego kalendarza do odbębnienia. Młodzież z żywym ogniem w sercach zbiera się, gdy widzi zbiegowisko. To taka psychologia tłumu – żeby na stadionie wzbudzić meksykańską falę, wystarczy 12 osób. Gdyby przy tej okazji rozdawać ludziom petycje o zagazowanie wszystkich leworęcznych, to też by chętnie podpisali. A następnego dnia niektórzy z nich obudziliby się z kacem moralnym.
Tak marną frekwencję na pierwszym spotkaniu uważam za dowód na to, że rzeczywisty patriotyzm u nas leży i kwiczy i nie zmienią tego pochody wkurzonej młodzieży. Wiesz w ogóle, czego to była rocznica? Ja nie wiedziałem i mi wstyd. Nie poszedłem, choć blisko miałem.
Chłopaki ze Strzelca przyszły, ale członkostwo w Strzelcu nie jest obowiązkowe, a Ty piszesz o nich jakby to dyrektor szkoły ich wysłał na uroczystość pod groźbą obniżenia ocen z zachowania. Państwo rzeczywiście odpowiada za formę zdarzenia, ale treści nadają obywatele. A jeśli obywatele i organizacje “patriotyczne” jak ONR olewają pamięć o lokalnych bohaterach, to wiadomo, jak jest z tą treścią, czyli do bani.
Co do porządku zafundowanego przez naszych rodziców, to powiem Ci tylko; nie żyłeś w czasach PRL, czy choćby latach 90-tych i nie wiesz co to permanentny niedostatek, czy zwykły syf, jaki panował w tym mieście jeszcze w czasach gdy robiłeś w pieluchy. I nie miej nikomu za złe, że myślał głównie o tym, żebyś mógł zjeść na obiad mięso 6 razy w tygodniu, czy nosić ubrania, które w czasach młodości Twoich rodziców były czasami niewyobrażalnym luksusem. Pogarda, jaką okazujesz dla tych wysiłków daje się skwitować jednym stwierdzeniem: w rzyci Ci się przewróciło. I lepiej to podnieś. I obudź się. W każdym momencie historii pod każdą szerokością geograficzną co najmniej 75% populacji myśli przede wszystkim o tym, jak tu zrobić żeby w życiu beztrosko żreć, spać i wydalać. I wśród tej grupy młodych, którzy owczym pędem (bo temat imigrantów większość ludzi emocjonuje, na ciapaków! – ktoś zakrzyknął i już patriotyczna manifestacja gotowa) przyłączyli się do manifestacji, też trzy czwarte będzie myśleć głównie o tym.
Jako “recenzent” obydwu zdarzeń przyznajesz się do stronniczości twierdzeniem, że nawet gdybyś nie pisał tego artykułu, to i tak poszedłbyś na tę drugą manifestację. A może na pierwszą z nich Ty jako jedyny poszedłeś z dziennikarskiego obowiązku, a pozostali przyszli bo chcieli? Już Kant twierdził, że to obserwator kreuje obraz obiektu czy zdarzenia.
Nie neguję sensowności manifestacji światopoglądowych, gdyż w jakiś sposób stanowią one odzwierciedlenie nastrojów społecznych. Uważam, że swoją Małą i Wielką Ojczyznę trzeba kochać, a najlepiej to robić pracując u podstaw i szanując ludzi. To, co już mamy trzeba szanować i doceniać, ale właściwy cel jest jeszcze daleko przed nami i jeszcze dużo jest do zrobienia na drodze to tej Polski, która na różne sposoby nam wszystkim się marzy.
Wczoraj dałem piątkę za artykuł. Nie wiem właściwie dlaczego. Dzisiaj, po drugim czytaniu dałem pałę. Wyłuszczyłem chyba powyżej, dlaczego, ale na wszelki wypadek powtórzę – ten artykuł to przykład współczesnego propagandowego dziennikarstwa spod znaku Tomasza Lisa, czy Piotra Semki. Jeśli istnieje żywa potrzeba zmian, to od swojego własnego dziennikarstwa będzie Ci kolego najłatwiej zacząć.

Boże Bożek