Demony?   

O opętaniu mówi się, odkąd ludzie zaczęli oddawać cześć siłom nadprzyrodzonym. W społecznościach plemiennych stanowiło ono część religijnych obrzędów, podczas których bogowie na dźwięk bębnów mieli wstępować w ciała ludzi. Zbiorowy taniec wprowadzał w trans. Osobie opętanej ściągano buty, by uwolniła się od swojej tożsamości. Jednym z takich tańców była samba, która trafiła później do kanonu tańców towarzyskich.

Według specjalistów opętanie jest utratą poczucia kierowania swoją psychiką i ciałem. Najczęściej jest wynikiem kumulacji lęków, gdy nie potrafimy poradzić sobie z problemami. Potrafi skrajnie zakłócić działanie układu nerwowego. Może wtedy dojść do tzw. zaburzeń dysocjacyjnych, odczuwanych jako brak poczucia tożsamości. Dawniej nazywano to histerią. Objawami opętania są konwulsje - połączone nawet z utratą świadomości - krzyki nieludzkim głosem czy urojenia. Nadprzyrodzona siła, jaką demonstrują chorzy w czasie szału dysocjacyjnego może być kojarzona z siłą złego ducha, jednak zdaniem psychologów siła ta wynika jedynie z ogromnego strachu.

Zjawisko opętania bardzo realistycznie pokazał Scott Derrickson w swoim głośnym filmie „Egzorcyzmy Emily Rose”, nakręconym na podstawie autentycznej historii młodej Niemki, Anneliese Michel, która zmarła 1 lipca 1976 roku po nieudanych próbach leczenia jej za pomocą leków psychotropowych. Dziewczynę uznano wówczas za opętaną, była egzorcyzmowana, tymczasem niewykluczone, że przyczyną jej stanu mógł być jedynie zbyt silny stres związany z opuszczeniem rodzinnego domu, o czym mówią dziś otwarcie niektórzy niemieccy psychiatrzy. Te niewytłumaczalne zjawiska zaczęły jej bowiem towarzyszyć dopiero wówczas, gdy zamieszkała w akademiku (podjęła studia pedagogiczne). Zaczęła widywać "diabelskie twarze", nie mogła usiedzieć w miejscu, rozbierała się do naga i skakała jak kozioł po ścianach, łapała ptaki i odgryzała im głowy, spożywała muchy i pająki. Na jej ciele pojawiły się niegojące się rany. Cierpiała na nieustanną bezsenność, wyła na głos całymi nocami. Budziła się ze strachem, twierdząc, że jakaś niewidzialna siła wciska ją w posłanie i nie pozwala się jej ruszyć. I co równie ciekawe, podczas tych ataków mówiła sześcioma różnymi głosami męskimi. Po takich paranormalnych atakach potrafiła natomiast zastygnąć na wiele godzin bez ruchu.

Według egzorcystów, gdy osoba wpada w trans na widok symboli związanych z wiarą, można mówić o opętaniu przez szatana. Psychiatrzy sądzą natomiast, że objawy te przejawiają często osoby, które zajmują się magią, czy satanizmem. Mają z tego powodu poczucie winy. To budzi u nich lęk na widok krzyża czy święconej wody. Lęk ten przeradza się w agresję i w obecności krucyfiksu rozładowują swoje napięcie emocjonalne.

Zarówno naukowcy, jak i duchowni są zgodni co do tego, że opętanie jest zjawiskiem z pogranicza psychiatrii i teologii. Zdaniem duchownych jest ono wynikiem grzechu pierworodnego, w następstwie którego jesteśmy niedoskonali, przeżywamy lęki, trudno nam sobie poradzić z problemami i wpadamy w choroby psychiczne. Przeżywanie silnych emocji przez osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne może doprowadzić do paraliżu, utraty mowy, a nawet śmierci. Tak też było ponoć z Anneliese Michel. W opinii prof. Felicitas de. Goodman, którą ta zamieściła w swojej książce pt. „Egzorcyzmy”, Michel zmarła wskutek średniowiecznych przesądów religijnych i braku wiary w skuteczność współczesnej medycyny. Sąd przychylił się do tej opinii i orzekł, że przyczyną zgonu były egzorcyzmy, które wycieńczyły organizm dziewczyny. Egzorcystów skazano na pół roku więzienia w zawieszeniu na trzy lata. Dziwne wydaje się być stanowisko niemieckiego kościoła, którego przedstawiciele nie stanęli wówczas w obronie egzorcystów. Innego zdania był natomiast szwajcarski naukowiec dr Theo Weber-Arma, który zajął się jakiś czas później analizą przebiegu choroby Anneliese z medycznego punktu widzenia. Jego zdaniem na ławie oskarżonych powinni zasiąść nie egzorcyści, lecz lekarze, którzy błędnie zdiagnozowali religijny stan wyjątkowy jako padaczkę. Tak czy inaczej od tamtej pory w Niemczech unika się odprawiania egzorcyzmów. Zdaniem większości społeczeństwa niesłusznie, gdyż u osób cierpiących na opętanie najważniejsze jest pozbycie się lęków.

Niezależnie od tego jak to nazwiemy, chorobą, czy opętaniem przez demona, zawsze mamy do czynienia z ludzkim cierpieniem. Nie zapominajmy więc o tym, że jednym z najlepszych sposobów redukowania strachu była i jest modlitwa.

Teksty źródłowe:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Anneliese_Michel

http://www.poradnikmedyczny.pl/mod/archiwum/...

Grafika:

http://img393.imageshack.us/img393/2842/...