Franciszek zgasi światło?

Dodano 2022-05-15, w dziale felietony - archiwum

Jakiś czas temu zainteresowałam się powieściami Dana Browna. Myślę, że tych, którzy lubią czytać, nie muszę przekonywać, że zagłębiając się w każdą z nich dostrzeżemy obok wątków przygodowych i sensacyjnych, również częste odniesienia do tematyki religijnej, a dokładnie do religii chrześcijańskiej. Główny bohater jego wszystkich powieści, prof. Robert Langdon, wybitny znawca historii i ikonografii, wspiera się swoją wiedzą, rozwiązując niewiarygodne zagadki kryminalne. Zawsze przywołuje przy tym mniej lub bardziej znane manuskrypty sporządzone przed setkami lat. W powieści „Kod Leonarda da Vinci” nagromadzenie tych tekstów jest wręcz niesamowite, ale z racji poruszanego tematu absolutnie niezbędne. W powieści tej kilkakrotnie przytaczana jest także przez autora postać irlandzkiego arcybiskupa, będącego dzisiaj już w poczcie świętych, Malachiasza, który posiadał dar prorokowania oraz jasnowidzenia. Przypisuje mu się również dokonanie kilku cudów (potwierdziło je nawiasem mówiąc kilku innych świętych Kościoła z tego okresu, na przykład św. Bernardyn). Coś mi mówi, że większość z was nie specjalnie kojarzy tego świętego, a szkoda, bo jego proroctwo należy do najbardziej fascynujących i intrygujących.

/pliki/zdjecia/mal 1.jpg Św. Malachiasz został wyniesiony na ołtarze Kościoła przez Klemensa III w 1190 roku, ale przypisywane mu proroctwo z tego okresu, dotyczące przyszłości Kościoła, od razu zostało utajnione. Przez przypadek ujawniono je ponad 400 lat później (w 1590 roku), dlatego liczni badacze uważają, że mógł je równie dobrze napisać inny niezwykle znany jasnowidz z tego okresu, Nostradamus. Według legend Malachiasz przybywając na zaproszenie Innocentego II do Rzymu, padł u bram miasta na kolana i doznał objawienia, w którym zobaczył wszystkich kolejnych papieży, aż po Dzień Sądu Ostatecznego. Było ich 112 (licząc od roku 1143, czyli od pontyfikatu Celestyna II). Swoją wizję zapisał po łacinie w postaci 112 krótkich sentencji, charakteryzując i nadając wszystkim kolejnym papieżom przydomki. Przedstawił każdego z nich za pomocą hasła kojarzącego się z miejscem jego urodzenia, herbem lub wydarzeniami związanymi z jego wyborem. Co ciekawe, Innocenty II, kiedy przejął dokument zawierający przepowiednię Malachiasza, nakazał ukryć jego rękopis w Archiwum Watykańskim i strzec go jak oka w głowie. Z tej to przyczyny o rękopisie świat dowiedział się dopiero pod koniec XVI stulecia (odkrył je przypadkowo i opublikował, pracujący w archiwum benedyktyński zakonnik Arnold de Wyon). Sceptycy wątpią naturalnie w przepowiednie św. Malachiasza, twierdząc, że podobieństwa pomiędzy tymi enigmatycznymi charakterystykami, a realnie wybranymi papieżami są jedynie przypadkowe i wynikają z ogólnikowości tychże opisów, które można by dopasować do praktycznie każdego elekta, za to zwolennicy przepowiedni podkreślają ewidentną trafność jego wizji, dotyczących wszystkich wybranych do tej pory papieży. Na potwierdzenie tego faktu pozwolę sobie przytoczyć tylko kilka z nich. Pierwszy przydomek na liście to „Ex astro Tiberis”, co oznacza „z zamku na Tybrze”. Przypisywany jest do papieża Celestyna II, następcy Innocentego II na Tronie Piotrowym, który urodził się w Citta di Castello nad rzeką Tybr. A Janowi Pawłowi II przypadło hasło „De labore Solis” czyli „z pracy Słońca”. Faktem jest, że Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku, w dniu zaćmienia słońca, a jego pogrzeb miał miejsce w czasie kolejnego hybrydowego zaćmienia słońca (8 kwietnia 2005 roku). Ponadto o Janie Pawle II mówi się przecież nie bez racji, że pielgrzymował po Ziemi jak Słońce od Wschodu aż po Zachód. /pliki/zdjecia/mal2.jpg Benedyktowi XVI przypisał św. Malachiasz hasło „Gloria Olivae”, czyli „chwała oliwki”. I tym razem także trafił, bo po pierwsze gałązka oliwna jest od początku symbolem zakonu św. Benedykta, a po drugie on jako wieloletni prefekt Kongregacji do spraw Nauki Wiary bronił doktryny Kościoła, co jest nie mniejszym nawiązaniem do drzewa oliwnego, które jest przecież symbolem kultywowania tradycji i konserwatywnego podejścia. I tu dochodzimy do momentu kluczowego. Po Benedykcie XVI pojawia się jeszcze tylko jeden przydomek, a w zasadzie zdanie, które brzmi: „W czasie najgorszego prześladowania Świętego Kościoła Rzymskiego, na tronie zasiądzie Piotr Rzymianin, który będzie paść owce podczas wielu cierpień, po czym miasto siedmiu wzgórz [Rzym] zostanie zniszczone, a straszny Sędzia osądzi swój lud. Koniec.”

Tak więc to ostatnie zapisane zdanie w przepowiedni jak nic musi nawiązywać do obecnego pontyfikatu papieża Franciszka, choć niektórzy historycy mają co do tego spore wątpliwości. Jeśli jednak św. Malachiasz się nie myli, to papież Franciszek będzie ostatnią głową Kościoła katolickiego i to właśnie za jego pontyfikatu nastąpi koniec świata, w tym i koniec Kościoła. Zwolennicy tej interpretacji przepowiedni wg św. Malachiasza zwracają uwagę, że patronem Franciszka jest św. Franciszek z Asyżu, a ten miał na drugie imię Piotr, dodając przy tym, że papież Franciszek w 2014 roku w rozmowie z dziennikarzem włoskiego pisma Corriere della Serra po raz pierwszy wspomniał o możliwym rychłym końcu świata, jeśli ludzie w końcu się nie opamiętają, bo jak dodał, przestali już radzić sobie ze zmianami klimatycznymi, korupcją i wzajemną nienawiścią. We wspomnianej wypowiedzi padło również takie zdanie: „Gniew Boga zawsze był skierowany przeciwko złu, ale nie temu, które wywodzi się z naszej ludzkiej słabości, lecz złu, które wynika z szatańskiej inspiracji i zepsucia wywołanego przez szatana. Boży gniew jednak i tym razem przyniesie sprawiedliwość i oczyszczenie". Przyznaję, że gdy przytaczam tutaj ten cytat, czuję dreszcze na całym ciele. Sceptycy twierdzą jednak, że wcale tak być nie musi. W końcu papież Franciszek sprawuje urząd jeszcze za życia poprzedniego papieża, który jako pierwszy w historii Kościoła przeszedł na emeyturę. To może według nich oznaczać, że mógł zostać pominięty w wizji św. Malachiasza. Dlaczego? /pliki/zdjecia/mal3.jpg Ponieważ tradycją Kościoła katolickiego było dożywotnie sprawowanie urzędu przez papieża. Benedykt XVI musi więc pozostawać w oczach Boga oficjalnym papieżem, czyli dopiero po jego śmierci, może zostać wybrany jego kolejny "prawowity" następca.

No i najważniejsze. Przez setki lat Kościół nigdy nie podważył przepowiedni Malachiasza, ale też nigdy jej nie uznał. Tak więc jedynie historycy wyrażali różne zdania na temat ich prawdziwości.

Oczywiście św. Malachiasz nie był w historii jedynym wizjonerem. Podejrzewam, że każdy słyszał również o wizjach Michela de Nostredame (znanego jako Nostradamus), który był z pochodzenia Żydem i zasłynął ze swoich specyficznych przepowiedni spisywanych przezeń w formie bardzo wieloznacznych rymowanych czterowierszy grupowanych po sto centurii. Większość jego przepowiedni opisuje katastrofy naturalne, bitwy, wojny oraz spektakularne morderstwa. Wszystkie one są niedatowane, a tematem przewodnim jego proroctw wydaje się być nieuchronna inwazja islamu na Europę pod przewodnictwem Antychrysta. Wielu uważa, że jego wizje powstały pod wpływem wydarzeń, powiązanych z podbojami dokonywanymi przez Imperium Osmańskie. Tak czy inaczej wszystkie jego wizje nawiązują do rzekomego, nieuchronnie zbliżającego się końca świata.

Oczywiście oprócz wyżej wspomnianych historia zna jeszcze co najmniej kilku wybitnych jasnowidzów, którzy widzieli przyszłość ludzkości w ciemnych barwach. Według mnie nie tylko św. Malachiasz i Nostradamus, ale i ci inni mogli także mieć rację, choć znawcy tego tematu twierdzą, że najczęściej sprawdzają się jednak wizje tych dwóch. Mam nadzieję, że mój artykuł was zaciekawi i zachęci do zgłębienia tematu, a może tez podzielenia się ze mną swoimi opiniami. Mnie na przykład zastanawia, dlaczego Kościół przez tak wiele lat ukrywał w Archiwum przepowiednie św. Malachiasza. Przecież gdyby to było fałszerstwo i kłamstwo, to zapewne nikt by nie robił z tego powodu wielkiego halo i dowiedzieliby się o nim już nasi przodkowie. Skoro jednak je ukryto, to na pewno z jakiegoś powodu, a to przynajmniej mnie daje już do myślenia. A swoją drogą świat skrywa przed nami jeszcze wiele innych tajemnic, /pliki/zdjecia/mal4.jpg które zapewne nigdy nie zostaną odkryte. Znać przepowiednie na pewno warto, ale uważam także, że nie powinniśmy się w nich zatracać. A jeśli chodzi o tę konkretną przepowiednię, to myślę, że będziemy mieli szansę przekonać się naocznie, czy św. Malachiasz miał rację.

Na koniec, drodzy czytelnicy naszego Lessera, chciałabym sprowokować was do poszerzenia swych horyzontów. Gdybyście jeszcze o tym nie wiedzieli, to pozwolę sobie przypomnieć, że o naszych współczesnych problemach klimatycznych, przeludnieniu, zmniejszającej się ilości pożywienia, co uwypukli nierówności społeczne, przybierającej na sile wzajemnej nienawiści, która będzie napędzać kolejne wojny, wyzwoleniu kobiet i rozpadach związków małżeńskich, a także o tym, że ostatnim papieżem Kościoła Katolickiego będzie Piotr Rzymianin, w czasie kadencji którego musimy liczyć się z końcem świata, pisali także w swoich przepowiedniach Nostradamus i nie mniej znana ze swoich profetycznych zdolności Michalda - Królowa Saby (znana jako Sybilla), której przepowiednie zostały spisano w trzech księgach na wniosek nie byle kogo, bo samego Króla Salomona. Wypowiedź pierwszego w temacie końca Kościoła i końca świata już znacie. Nostradamus napisał tak: „Z powodu śmierci bardzo starego papieża wybrany zostanie Rzymianin w bardzo dobrym wieku. Będzie się o nim mówiło, że osłabi on Tron, jednak będzie go dzierżył długo, choć w bólu.” . A Królowa Saby widziała to bardzo podobnie do nich: „W tych dniach na stolicy Mesjasza papież Piotr będzie siedział, drugi z rodziny Rzymianin. Święty Apostoł Pański pierwszym papieżem będzie, który zacznie paść trzodę Chrystusa, a Piotr drugi dokona reszty. Po nim już żadnego papieża nie będzie.”

Grafika: