Marcin   

Ten szczupły, ciemnowłosy chłopiec był bardzo trudnym dzieciakiem. Należał do grona podwórkowych chuliganów, którzy nie mieli żadnych zahamowań. Potrafił całymi dniami przesiadywać na huśtawce przed swoim kolorowym blokiem, zaczepiać każdego kolegę i chyba niemal każdą starszą osobę przechodzącą nieopodal.

Marcin może nie wyglądał elegancko, ale miał za to charyzmę. Gdy przechadzał się po osiedlu, nie musiał się zbytnio wysilać, żeby zebrać wokół siebie dużą i silną grupę dzieciaków do wspólnego łobuzowania. Marcin uwielbiał się chwalić. Często dziwiono się, że takie chucherko może tak bardzo zaleźć za skórę postronnym, niewinnym ludziom. Zdumienie potęgowało to, iż pochodził z dobrej i szanowanej rodziny, w której wręcz nie miał prawa wyrosnąć na ulicznego opryszka. Dziadkowie posiadali dużą stadninę koni i rentowne gospodarstwo rolne. Mama pracowała w szpitalu jako pielęgniarka, a tata był znanym w całym mieście specem od samochodów. Rodzice pracowali całymi dniami. W domu widywali się rano, kiedy wstawali z łóżka i wieczorem, kiedy się do niego kładli. Podczas ich nieobecności Marcin potrafił tygodniami chodzić na wagary, a jak dotarł już do szkoły, to z nauczycielami rozmawiał tyle co z rodzicami, czyli w ogóle. W pokoju nauczycielskim mówiono o nim dużo i niedobrze. Wciąż jednak pozostawał największą zagadką swojej placówki oświatowej.

Wszyscy próbowali jakoś ujarzmić tego niezwykłego wisusa. Rodzice przy pomocy pedagoga szkolnego i nauczycieli postanowili znaleźć mu jakieś pożyteczne hobby. Opiekunowie byli gotowi zrobić dosłownie wszystko, aby syn zmienił swoje postępowanie i całe swoje nie małe oszczędności przekazali na zakup sprzętu dla początkującego wędkarza. Kupili porządną wędkę i różnorakie haczyki. W sobotę rano tata, który oczywiście wziął sobie wtedy specjalnie urlop, zabrał synka nad rzekę. Pomysł niestety okazał się chybiony. Marcin nadal prowadził chuligański i hałaśliwy tryb życia.

Pewnego dnia do jego klasy dopisała się piękna, jasnowłosa dziewczyna - Karolina. Jej przybycie wywołało nagłą zmianę stylu życia Marcina. Zaczął ładnie się ubierać, chodzić do szkoły i uczyć się. Wszystkich ciekawił powód owej zmiany. Czyżby to ta dziewczyna okazała się najlepszym lekarstwem na zachowanie Marcina?