Niebo z widokiem na niebo   

"Pamiętnik Narkomanki" to debiutancka powieść jednej z najbardziej cenionych przez polskie nastolatki pisarek – Barbary Rosiek. Jako studentka psychologii opisała w niej z najdrobniejszymi szczegółami swoje przeżycia związane z walką z okrutnym nałogiem, a mówiąc dokładniej zarówno mechanizmy wchodzenia w uzależnienie oraz stan osoby, która fizycznie i psychicznie podporządkowała swoje życie narkotykom, jaki i proces wychodzenia z nałogu. Rosiek pokazuje w niej bez ogródek, jak słaby staje się człowiek uzależniony, i jak narkotyki potrafią doprowadzić go tam, gdzie kończy się człowieczeństwo.

Książka porusza problemy, które nieobce są wielu ludziom, a już szczególnie młodym. Mówi o braku akceptacji, samotności, nieskutecznej walce z systemem i fałszywymi przyjaciółmi. Historia głównej bohaterki zaczyna się zwyczajnie, od wagarów, podczas których w jednej z knajpek spotyka ona Filipa. Wiedziona ciekawością daje się zaprosić chłopakowi na imprezę, gdzie po raz pierwszy w życiu daje się namówić na zażycie narkotyku. Oczywiście wtedy nie wie jeszcze czym jest nałóg, ani jaki może mieć wpływ na jej przyszłość. Szybko okazuje się, że ta przyszłość może stać się dla niej udręką. Przestaje chodzić do szkoły, a większość czasu spędza z Flipem i jego znajomymi. Na początku ma wrażenie, że jej życie nabrało nowych barw, a nałóg nie stanowi problemu. Niestety, myli się, Kilkanaście razy trafia na odtrucie do szpitala, aż w końcu lekarze za zgodą jej rodziców wysyłają ją na dłuższe leczenie do szpitala psychiatrycznego. Tam także doświadcza braku zrozumienia, akceptacji, a także odrzucenia i samotności. Uświadamia również sobie, że to jej wejście w narkotyki związane było z tym, że nie chciała zawieść pokładanych w niej przez rodziców nadziei. Ale ta zapaść, której doznała, zmieniła całkowicie jej sposób patrzenia na siebie i świat. Po opuszczeniu ośrodka dowiaduje się, że wszyscy jej znajomi przegrali niestety walkę z nałogiem, a jedyną osobą z ich paczki, która pozostała jeszcze przy życiu, jest ona. Nastolatka postanawia zmienić swoje życie…

"Pamiętnik Narkomanki" nie jest książką łatwą, którą się czyta szybko i przyjemnie. Nie da się jej tak czytać, bo poraża wręcz realizmem. Jest to jednak powieść, którą przeczytać trzeba, bo ta z jednej strony przytłaczająca, a miejscami szokująca historia, może być też doskonałą lekcją tak dla młodych ludzi, wchodzących w dorosłe życie i rodziców, jak i wychowawców. Rosiek porusza tu bowiem ważny problem społeczny, z którym od lat borykają się miliony ludzi na całym świecie. Uświadamia też czytelnikom, że uzależnienie w każdym przypadku ma swoją przyczynę. Wielu młodych ludzi rozpoczyna „przygodę” z narkotykami, licząc w duchu, że te pomogą im oderwać się od ich problemów. Niestety, mylą się. Nim dotrze do nich to, co zrobili w międzyczasie ze swoim życiem, bywa często za późno, by mogli z tym coś jeszcze zrobić.

W mojej ocenie książka Barbary Rosiek poraża szczerością, bólem i bezsilnością, ale dzięki niej można też spróbować zrozumieć sytuację typowych narkomanów i tę ich toksyczną więź z prochami. Co ważne, autorka nie krytykuje w niej narkomanów, nie ocenia ich, jedynie pozwala czytelnikom wejść w ich świat i spojrzeć na ich problem z nieco innej perspektywy, co powinno dać do myślenia. "Pamiętnik Narkomanki" bez wątpienia wstrząsa i porusza, ale też pokazuje, że w życiu nigdy nie należy się poddawać, bo nawet z tak dramatycznej sytuacji można znaleźć wyjście. Gorąco polecam tę książkę i to niezależnie od wieku.

Grafika:

• osrodkiterapii.pl/...
• archiwum.allegro.pl/...
• czestochowskie24.pl/...