Podstępny wąż
Chciałabym dziś opowiedzieć wam historię przebiegłego seryjnego mordercy, uważanego współcześnie za jednego z najgroźniejszych przestępców w historii. Mistrza ucieczek, podejrzewanego o nawet 20 zabójstw, który nie znał litości, nie odczuwał wyrzutów sumienia, za to potrafił po mistrzowsku wręcz manipulować ludźmi i doskonale zacierać po sobie ślady, dzięki czemu przez wiele lat wodził policję za nos (co wyróżnia go wśród wielu innych seryjnych morderców) i zmyślnie unikał kary. Poznajcie Charlesa Sobhraja, który w latach 70. XX wieku mordował turystów (głównie hipisów) przemierzających szlaki Azji w poszukiwaniu duchowej odnowy, tanich narkotyków i dobrej zabawy, a następnie porzucał ich ciała na rajskich plażach Tajlandii, gdzie znajdowali je niczego nie spodziewający się turyści lub okoliczni rybacy.
Charles Sobhraj urodził się 6 kwietnia 1944 roku w Sajgonie. Jego matka była Wietnamką, ojciec zaś z pochodzenia Hindusem. Wczesne dzieciństwo spędził w naznaczonym wieloma konfliktami Wietnamie, gdzie mniejszość hinduska nie była zbyt korzystnie postrzegana, a to z tej racji, że przedstawiciele tej nacji w Wietnamie utrzymywali się głównie z lichwiarstwa i paserstwa, co jak wiadomo nigdzie na świecie nie jest najlepiej postrzegane. Był dzieckiem krnąbrnym, nieposłusznym, za co być może odpowiedzialny był brak w domu prawidłowego męskiego wzorca, z którego mógłby brać przykład (ojciec porzucił rodzinę wkrótce po jego narodzinach). Matka Charlesa znalazła sobie jednak stosunkowo szybko nowego partnera, francuskiego porucznika, stacjonującego w krajach Azji, który zaadoptował jej syna. Jednak ani nowy ojczym, który wprowadził w ich rodzinnym domu surową wojskową dyscyplinę, ani jego matka nie poświęcali chłopcu zbyt wiele czasu i mało się nim tak naprawdę zajmowali, co naturalnie nie pozostało bez wpływu na charakter chłopca i jego zachowanie. Charles był ojczymowi delikatnie mówiąc mocno niechętny i z każdym kolejnym rokiem stawał się coraz bardziej agresywny. Jego rodzice często przemieszczali się razem z nim między różnymi krajami, ale nie znaleźli satysfakcjonującego ich miejsca ani w Europie, ani w Azji, ani w Afryce. Trak więc Charles młodość spędził w zasadzie na ulicach. Tam nauczył się najpierw okradać domy i ludzi, a następnie odkrył mroczny świat ulicznych gangów, w których często odgrywał przywódczą rolę.
Pełnoletni Charles Sobhraj zaczął samodzielnie podróżować po Europie i Azji doskonaląc się w złodziejskim fachu. Często zmieniał sposoby działania, uwielbiał manipulować ludźmi, nie raz wpadał w ręce policji, ale często jego przestępcze wybryki uchodziły mu płazem, 
a nawet jeśli nie, to zawsze udawało mu się uciec z więzienia. W 1963 roku za włamanie do jednego z domów we Francji został po raz pierwszy skazany na karę więzienia, którą miał odsiedzieć w więzieniu w Poissy. Warunki były tam trudne, ale dzięki umiejętności manipulowania ludźmi (w tym współwięźniami i strażnikami) nie odczuł zbytnio boleśnie tej odsiadki. W więzieniu poznał również Feliksa d’Escogne, który był bogatym człowiekiem i pomagał charytatywnie tamtejszym więźniom w kwestiach prawnych. Panowie szybko się zaprzyjaźnili, a Feliks po wyjściu z więzienie zamieszkał u Felixa, który wprowadził go do śmietanki towarzyskiej. To pozwoliło Charlesowi żyć na granicy dwóch światów, dokonać wielu sprytnych przekrętów finansowych i znacząco się wzbogacić. Dzięki Feliksowi Charles poznał też piękną Chantal, którą poślubił. Policja francuska zaczęła jednak podejrzewać go o różne spraw kryminalne, dlatego Charles postanowił opuścić ten kraj i wyjechać wraz z Chantal do Azji, a konkretnie do Bombaju. W 1970 roku urodziła im się córka, ale nie zmieniło to postępowania Chalesa, który nadal działał w najlepsze w przestępczym światku. Chantal miała jednak już tego dość i zdecydowała się wrócić z ich córką do Paryża, zostawiając Charlesa w Azji.
Charles wcale się tym nie przejął. Jako że był nieprzeciętnie przystojnym mężczyzną, który potrafił się ubrać i o siebie zadbać, bardzo podobał się kobietom. Szybko poznał w Tajlandii Marie-Andree Leclerc, którą udało mu się uwieść a potem zmanipulować. Marie stała się tym samym jego wspólniczką w kryminalnym procederze. W tamtym okresie Azja była miejscem pełnym turystów, którzy byli spragnieni poznania odmiennej kultury i chcieli także zwiedzić najpiękniejsze i najbardziej atrakcyjne turystycznie miejsca w tamtym regionie świata. Ludzie ci chcieli się przy tym dobrze zabawić, dlatego szukali też tanich narkotyków. 
Wtedy wpadł na pewien diabelski wręcz pomysł. Jako doświadczony złodziej postanowił okradać turystów na szlaku, pozbawiając ich kasy i paszportów (kradł im tym samym tożsamość), a następnie przejmował ich majątki. Jednocześnie handlował też narkotykami. Wszystko to pozwalało mu żyć bardzo wystawnie i swobodnie przemieszczać się między państwami tamtego rejonu.
Pierwsze morderstwo popełnił jednak dopiero w 1975 roku na amerykańskiej turystce Teresie Knowlton, której zwłoki, ubrane jedynie w bikini, zostały znalezione przez rybaka na plaży w Zatoce Tajlandzkiej. Podczas sekcji zwłok ustalono, że przyczyną śmierci było utopienie. Co ciekawe, kolejne odnalezione w tamtym regionie i powiązane z jego zbrodniami zwłoki, także były ubrane jedynie w bikini i utopione. Swoje późniejsze ofiary mordował już jednak na inne sposoby. Podpalał je, truł lub dusił. W ten sposób mordował bez skrupułów młodych ludzi z Europy i Ameryki, którzy przybywali w ten region Azji, by przeżyć tam przygodę życia.
Ci, którzy go znali, twierdzili, że był przeuroczym człowiekiem, który w jednej chwili potrafił pozyskać zaufanie. Nie przeszkadzało mu to jednak, by w kolejnej chwili bez skrupułów otruć tę osobę lub ją zabić. Od chwili znalezienia ciała młodej Amerykanki w bikini prasa nadała mu przydomek „Bikini Killer”. Z czasem w tym zbrodniczym procederze zaczął mu pomagać znajomy Hindus, Ajay Chowdhury, który miał za zadanie pozbywać się ciał ludzi, których to Charles odurzył wcześniej narkotykami. Prawdziwy potwór obudził się w nim jednak dopiero w 1976 roku, kiedy otruł w New Delhi grupę 60 francuskich studentów, co pozwoliło policji powiązać tę sprawę z wieloma podobnymi, wcześniejszymi morderstwami.
Śledztwo prowadził Herman Knippenberg. Szczerze mówiąc niewielu uważało, że uda mu się schwytać mordercę. Okazało się, że miał jednak szczęście i stosunkowo szybko udało mu się wykryć całą ekipę. Aresztowanie Sobhraja odbyło się w Indiach, gdzie Charles był akurat z Marie. Tam zaproponował pewnej grupie młodych turystów oprowadzenie po tym kraju. Po prostu obiecał być ich przewodnikiem po Indiach i sprawić, że będą się świetnie bawili. Plan mu jednak nie wypalił, ponieważ po odurzeniu części z nich narkotykami i próbie okradzenia ich, pozostali zorientowali się, co się dzieje, pochwycili go i przekazali w ręce policji. Charles został skazany na 12 lat więzienia, natomiast jego wspólniczka, Marie została decyzją sądu warunkowo zwolniona z odbywania kary, gdyż cierpiała na raka jajnika (niebawem zresztą zmarła). Charles wiódł natomiast bardzo luksusowe życie w więzieniu, gdzie traktowano go jak celebrytę. Zaprzyjaźnił się tam ze strażnikami oraz więźniami, a także udzielał wywiadów wielu zagranicznym gazetom, za co dostawał całkiem niezłe pieniądze. W dziesiątą rocznicę odsiadki w więzieniu, Charles wyprawił przyjęcie urodzinowe, podczas którego otruł kilku współwięźniów oraz strażników i uciekł. Na szczęście nie na długo. Bardzo szybko ujęto go ponownie i przedłużono mu wyrok o kolejne 10 lat. W 1997 roku został zwolniony i wrócił do Francji. Także w Paryżu Charles żył wygodnie, udzielając wywiadów za dużą kasę.
Charles Sobhraj był jednak ciągle poszukiwany listem gończym w 30 krajach, W 2003 roku pojechał turystycznie do Katmandu (Nepal), w którym zamordował przed laty dwoje hipisów. Gdy dowiedzieli się o tym dziennikarze, zawiadomili policję, a Charles został aresztowany i po wyroku miejscowego sądu został skazany na karę dożywocia.
Bikini Killer uważany jest do dziś za jednego z najbardziej niebezpiecznych przestępców, którego przebiegłość nie miała sobie równych, a zdolność wymykania się z rąk sprawiedliwości i liczne ucieczki z więzienia przyniosły mu przydomek „Wąż”. Charles Sobhraj był psychopatą, który potrafił doskonale manipulować ludźmi i omotać każdego, kogo spotkał na swojej drodze. Wykorzystywał swoją charyzmę i pewność siebie, aby rozkochiwać w sobie kobiety oraz pozyskiwać sojuszników i pomocników w ucieczkach.
Richard Neville napisał z Julie Clark książkę opowiadającą historię tego oszusta i seryjnego mordercy, którą zatytułował „ Na tropie węża”. Po lekturze tej pozycji mogę powiedzieć, że nie sposób tego człowieka polubić, ale od jego historii naprawdę trudno się oderwać. Fanom seriali polecam natomiast serial „Wąż”, traktujący o tej postaci, który jest już dostępny na platformie Netflix.
Grafika:
Komentarze [0]
Jeszcze nikt nie skomentował. Chcesz być pierwszy?
