Poleć w kulki   

Witam was. Nazywam się Kulka. Tak po prostu i zwyczajnie. Zespół programistów Cyparade uczynił mnie główną bohaterką gry logiczno – zręcznościowej pt. „Ballance”. Czy przygoda mojego życia stanie się jednak hitem i sprzeda się w milionach egzemplarzy?

Toczę się więc po przeróżnych wąskich kanałach, drutach, rampach i tunelach umieszczonych wysoko między chmurami (osoby z lękiem wysokości lepiej niech na to nie patrzą, choć widok jest naprawdę imponujący). Muszę wysilać moje zwoje kulkowe, aby przesuwać platformy i kładki i nie utknąć w martwym punkcie. Najważniejsze jest dla mnie dotarcie z jednego miejsca do drugiego. W lewym dolnym rogu umieszczono limit czasowy, zaś w prawym liczbę „żyć” – oba liczniki mogę jednak uzupełniać rozrzuconymi po torach bonusami.

Na poszczególnych poziomach umieszczone są transformatory (trzy rodzaje), dzięki którym mogę zmienić sposób wykonania mojego zadania na: kamienny, papierowy (zwinięte gazety) lub drewniany. Od tego zależy moja szybkość, zwrotność, zdolność poruszania się po nierównościach i przesuwania tu i ówdzie umieszczonych platform oraz przeszkód (skrzynek), bądź też innych kul. Gdy jestem kamienna turlam się niezwykle wolno, ciężko jest mi wyrobić na zakrętach, a wjazd po pochyłej powierzchni staje się niemożliwy. Jako papier jestem inna. Wtedy łatwo mi się zapomnieć i zanadto przyspieszyć, co kończy się zazwyczaj tragicznie. Poza tym nie mogę przesuwać przeszkód, ale za to swobodnie wjeżdżam na nierówności i unoszą mnie wentylatory. Drewno jest czymś pośrednim pomiędzy dwoma pozostałymi postaciami. Moja szybkość jest wtedy w sam raz, mogę przesuwać przeszkody (chociaż tylko po rozpędzeniu) i mam dużą sterowność.

Ta długa charakterystyka świadczy o świetnej robocie chłopców z Cyparade. Jestem im bardzo wdzięczna za fantastyczną, realistyczną fizykę. Nawet najbardziej zatwardziały humanista musi stwierdzić, że w tej grze straszny przedmiot na „f” jest po prostu boski. Spadające kładki, moje turlanie, przesuwanie skrzyń – wszystko odbywa się zgodnie z zasadami Newtona, identycznie jak w rzeczywistości. Jestem tym zachwycona.

Toczenie się jest dla mnie naprawdę przyjemne. Od malutkiej kuleczki marzyłam o przeżyciu jakiejś wielkiej przygody. Studio Cyparade umożliwiło mi to. Grywalność stoi na bardzo wysokim poziomie. Mimo że podchodziłam do tego pomysłu jak papierowa kulka do ognia i przekonała mnie dopiero liczba zer na koncie w banku, jestem pozytywnie zaskoczona. Gdy wrzucono mnie na pierwszy raz na tor, czułam się jak ludzkie dziecko zdmuchujące świeczki z pierwszego urodzinowego tortu. Niestety, margines błędu jest bardzo mały. Przydałaby się nieograniczona liczba żyć, ale zapewne autorzy chcieli sztucznie wydłużyć żywotność tytułu, bowiem etapów jest także mało – tylko dwanaście. Wystarcza to na około sześć godzin zabawy, co nie jest bynajmniej znaczącym osiągnięciem. Sytuacji nie ratuje nawet dodatkowy, trzynasty poziom, stworzony przez twórców gry, a umieszczony w Internecie. Szkoda, że nie wykonano edytora poziomów – niemała liczba fanów wzięłaby się wówczas do roboty i znacząco przedłużyłaby moją popularność. Co do etapów, to dziewiąty jest okropny - ile ja się tam muszę namęczyć i natoczyć! Niezwykle interesujący jest za to poziom dwunasty – to trzeba zobaczyć!

Autorzy umieścili moje niezwykłe przygody w bardzo ładnej i sympatycznej oprawie graficznej. Moje wcielenia wyglądają tak, jak powinny, ale nie ma co ukrywać, że dużo pracy nade mną i innymi elementami nie mieli. Nie oznacza to jednak, że jestem brzydka. Ba, jestem zaokrąglona tam gdzie trzeba. Tory również są porządne, zaś pode mną rozciągają się piękne panoramy kuli ziemskiej (zależnie od etapu), burzy lub kosmosu. Czasami wygląda to przerażająco, o czym wcześniej wspominałam, szczególnie gdy patrzymy na ogromnie długie podpory utrzymujące plansze. Jest też i muzyka, ale nie za często towarzyszy moim zmaganiom. Nie pomaga mi, ale też i nie przeszkadza. Przydałaby się bardziej urozmaicona ścieżka dźwiękowa. Natomiast odgłosy wszelkich zachowań przedmiotów są bardzo dobre.

Polecam wszystkim moje wspaniałe przygody w „Ballance”. Lubisz zabijać hordy nieprzyjaciół, ratować po raz setny świat lub zdobywać kolejne mistrzostwo świata? Jeśli tak, to ta gra nie jest dla ciebie. Tu trzeba ruszyć makówką i pomyśleć. A zatem wolisz pogłówkować czy też eksterminować kolejnych przeciwników?