Powiedz otwarcie, co czujesz!   

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego ludzie nie mówią sobie otwarcie tego, co ich boli? Czemu ukrywają to, co naprawdę czują? Odpowiedzi jest co najmniej kilka, a każda z nich równie prawdopodobna. Mnie najbliżej jednak do tej - wszyscy boimy się ośmieszenia bądź odrzucenia.

Kiedy byłam małą dziewczynką bardzo przejmowałam się swoimi ocenami, bo bałam się odrzucenia ze strony rodziców. Gdy byłam w gimnazjum, bałam się odrzucenia ze strony rówieśników, ponieważ miałam dobre oceny. Teraz jestem w liceum i zaczęłam dostrzegać zmiany w swoim zachowaniu. Obecnie mniej stresuję się nauką, bo jaki będzie sens tego mojego wysiłku, jeśli w przyszłości będę fizycznym wrakiem człowieka, do tego osamotnionym i żebrzącym u innych o choćby chwilę uwagi? Przez dziesięć lat mojej dotychczasowej edukacji szkolnej miałam dokładnie cztery koleżanki, a reszta mną pomiatała, bo widziała we mnie tylko kujona i lizusa. Nadal dużo się uczę, bo to lubię, ale nareszcie mam prawdziwych przyjaciół, którzy mnie lubią za to, że jestem tym, kim jestem, a nie tylko kimś, kto podpowie im na sprawdzianie. Tak bardzo bałam się tego odrzucenia przez rówieśników, a wystarczyło tylko poczekać, aż wydorośleją.

Czytam książki. Ubóstwiam to. Ale i z tym także miałam problem. Wyśmiewano tę moją pasję. Kiedy ludzi pytali mnie, co robię w wolnym czasie, odpowiadałam: „czytam książki”. Widziałam te ich miny i to załamywanie rąk, gdy dowiadywali się co czytam. Gatunek jak gatunek, mnie fascynuje fantastyka. I w tym wypadku także wystarczyło jedynie poczekać, aż znajomi dorosną i przestaną patrzeć na innych jak na gorszych, tylko dlatego, że ci mają inne zainteresowania (np. czytanie książek).

Największy lęk towarzyszy jednak odrzuceniu. Na pewno choć raz zastanawialiście się, jakby to było wyznać swoje uczucia ukochanej osobie, ale baliście się wyśmiania. Nie trzeba się bać! Bo jeśli ktoś tak postąpi, to na pewno nie jest wart naszego uczucia. Dlatego zachęcam do wyznawania swoich uczuć, bo przecież nie mamy żadnej pewności, że i ta druga osoba też do nas czegoś nie czuje. Gorzej się ubierasz, bo nie stać Cię na wiele rzeczy. Wstydzisz się tego, bo masz świadomość, że twoi rówieśnicy patrzą na innych głównie przez pryzmat pieniędzy. Nie powinieneś, bo tak naprawdę nie liczy się wygląd i pieniądze a osobowość.

Lubisz ciężkie brzmienie (metal lub rock), albo słuchasz rapu i hip-hopu, a inni śmieją się z Ciebie, bo masz taki a nie inny gust muzyczny? Ja od czasów mojego dzieciństwa słucham takich wykonawców jak: O.S.T.R. , Fu, CNE i WSZ, TEDE, Firma, WWO, 52 Dębiec czy Ascetoholix, za co bardzo dziękuję moim kuzynom, którzy pokazali mi ten gatunek. Nikt z moich znajomych nie rozumiał, dlaczego słucham „takiego chłamu”, a teraz sami tego słuchają, z tym że nowszych wykonawców, takich jak HuczuHucz, Zbuku czy RTDS (chłopaki z Tarnobrzega). Nie złamałam się i nie przestałam słuchać tej muzyki pod presją innych ludzi, więc i Ty, który to czytasz, tego nie rób!

Na sam koniec chciałabym powiedzieć tylko tyle: Nie bójmy się mówić otwarcie tego, co czujemy. Trzeba wyzwalać emocje, ponieważ te przetrzymywane (szczególnie te złe) potrafią wyrządzić nam wiele złego. Wiem to z własnego doświadczenia. Dlatego z uśmiechem i optymizmem, nie patrząc na ludzi, którzy nas osądzają, idźmy do przodu i bądźmy otwarci!

Vrees

Grafika

• https://24.media.tumblr.com/...
• http://mkalty.org/...