Warto widzieć   

lubię pisać łyżeczką
po tafli ciemnej kawy
bawić się w przemyślenia
wdychając zapach rdzewiejących liści
z uśmiechów kraść zalążki uczuć
rozsypując je na jeszcze czystej kartce

gdy mogę szukać
małych rzeczy drobnych gestów
które niewidzialne przemykają
przez historię naszego istnienia

gdy potrafię wydobyć z nich
garść słów i potem upleść
opowieść mówiącą ciepłem
szepczącą z papieru prawdą

wtedy wiem że warto patrzeć
całą sobą chwytać impulsy rzeczywistości
by opowiadać choćby nawet samej sobie
baśń o dobrym świecie