Z „Belfrem” na stadion!   

Nauczyciele, a zarazem sportowcy. Pracują w szkołach, prowadzą zajęcia, robią kartkówki i sprawdziany, rygorystycznie egzekwują wiedzę i przygotowując uczniów do różnych egzaminów. Jednak gdy tylko nadejdzie weekend, ubierają sportowy strój i wychodzą na plac gry, by walczyć o zwycięstwo dla swoich drużyn. Wśród tych, którzy ich wtedy dopingują, nierzadko dostrzec można i ich wychowanków.

W tarnobrzeskich szkołach jest coraz więcej pedagogów uprawiających sport wyczynowo. Wielu wychowanków, nie tylko z czysto sportowych powodów, chce zobaczyć, jak radzi sobie ich nauczyciel. Dla innych jest czymś trochę dziwnym i nienaturalnym oglądnie meczu osoby, która jeszcze wczoraj stawiała im pałę do dziennika za brak zadania domowego. Dobrym przykładem mogą tu być nasi koledzy z Gimnazjum nr 2 w Tarnobrzegu, którzy w swoim gronie pedagogicznym mają najwięcej belfrów uprawiających profesjonalnie różne dyscypliny sportu. Jednym z nich jest pan Piotr Kardaś, obecny kapitan koszykarzy Siarki Tarnobrzeg. Uczniowie bardzo go chwalą. Nie raz pogawędzi z nimi o sporcie, czy o ostatnim meczu swojej drużyny. Prowadząc zajęcia z chemii nie zapomina jednak o edukacji swoich podopiecznych. W tym samym gimnazjum pracuje także inny koszykarz Siarki Tarnobrzeg, pan Daniel Wall. Ten z kolei jest nauczycielem wychowania fizycznego. Pan Daniel, jak na nauczyciela, wygląda dość oryginalnie, żeby nie powiedzieć kontrowersyjnie. Jego wytatuowane ręce i ogolona na łyso głowa, budzą respekt u uczniów i zdziwienie u ich rodziców. Wszak taki wygląd bardziej pasuje podwórkowemu chuliganowi niż z założenia schludnemu i poważnemu nauczycielowi. We wspomnianej szkole uczy również siatkarka drużyny Anser-Siarka Tarnobrzeg, pani Honorata Jabłońska - Żak. Z uzyskanych przeze mnie informacji wynika, że i ona ma bardzo dobry kontakt z młodzieżą, a uczniowie lubią zaglądać do jej gabinetu, aby nie tylko uzyskać pomoc w rozwiązywaniu swoich problemów, ale przede wszystkim, aby móc sobie swobodnie o różnych niepokojących ich sprawach porozmawiać. –Jest bardzo miła, lubimy ją, często zaglądamy do niej na długich przerwach. Jeśli mamy czas, to chodzimy także na jej mecze - opowiadają dziewczyny z drugiej klasy wspomnianego gimnazjum. Zagorzali fani piłkarzy tarnobrzeskiej Siarki zazdroszczą zapewne uczniom Szkoły Podstawowej nr 10 nauczyciela historii, którym jest bramkarz Siarki Tarnobrzeg, pan Mirosław Maj. To bez wątpienia jeden z najlepszych zawodników tarnobrzeskiej drużyny w obecnym sezonie. Jeżeli uczy tak samo dobrze, jak broni „Siarkowej” bramki, to jego uczniowie nie muszą się obawiać wyników sprawdzianu po szóstej klasie.

W gronie aktywnych sportowo nauczycieli są również i sędziowie, spośród których najbardziej znanym w naszym mieście jest nauczyciel języka niemieckiego w popularnej „Budowlance”, pan Rafał Sawicki. Profesor Sawicki jest wyróżniającym się sędzią meczów III ligi piłkarskiej, a jak wskazują rankingi sędziów po rundzie jesiennej, ma on ogromną szansę na awans i gwizdanie zawodów na centralnym szczeblu rozgrywek już w przyszłym sezonie. Potrafi on swoją pasją zarazić swoich wychowanków, którzy kończą prowadzone przez niego kursy sędziowskie, a następnie towarzyszą mu w trakcie spotkań piłkarskich jako sędziowie liniowi. Nie tylko więc uczy języka, ale i objaśnia swoim wychowankom zawiłe kwestie obowiązujących w tej dyscyplinie sportowej przepisów. Z moich informacji wynika także, że bardzo lubi pograć sobie w piłkę ze swoimi uczniami po zajęciach.

W naszej szkole jest także nauczyciel od lat związany z tarnobrzeskim sportem, były piłkarz Siarki, a później trener drużyn młodzieżowych i pierwszej drużyny, pan Szymon Kozłowski. Jego powiedzonka obrosły już w legendę. Lekcje z prof. Kozłowskim wspomina się nawet kilkadziesiąt lat po ukończeniu szkoły. Nasi nieco starsi koledzy pamiętają zapewne panią profesor Dróbkowską, która przez kilka lat uczyła u nas języka francuskiego, będąc jednocześnie wyróżniającą się zawodniczką drużyny tarnobrzeskich siatkarek.

Trudno jednoznacznie przesądzić, czy lekcje z nauczycielem-sportowcem są lepsze od tych, które prowadzą inni, nie interesujący się sportem nauczyciele. Często bywa wszak i tak, że taki „sportowy” pedagog traktuje swoich uczniów, a zwłaszcza tych, którzy mu wiernie kibicują, nieco bardziej ulgowo. Na nauczycielach czynnie uprawiających sport można też niejednokrotnie zawiesić oko, dokładnie przyjrzeć się ich wysportowanym sylwetkom, co ma wyjątkowe znaczenie w czasie mniej atrakcyjnych zajęć. Z całą pewnością mogę jednak stwierdzić, że dobrze jest mieć zaprzyjaźnionego nauczyciela, z którym można porozmawiać na różne poza podręcznikowe tematy, i który daje swoim uczniom przykład, że w życiu warto mieć jakieś pasje i do czegoś dążyć.

Grafika:

http://www.siarka-tarnobrzeg.eu/infopage.php?id=28