Z sentymentu do przeszłości   

uff… ;]

Nie bardzo.

Jeśli bardzo chcesz … :)

Czy to o mnie?

mnie również się podoba.
brawo Flor! :)

wię Floł :P

uwielbiam Twoje komentarze Kuba ;]

Piękna, głęboka myśl we wspaniałym wykonaniu :)

Mi również się podoba ;)

a mnie się podoba. :)*

idź Floł i nie grzesz więcej ;P to tyle o wierszu.

a co do waszej dyskusji, to tutaj naczelna generalnie ma rację. czasy obowiązkowo usystematyzowanej poezji z rymami, średniówkami i innymi tego typu kretyństwami daaaaaawno minęły. teraz to kwestia subiektywnej estetyki (albo grafomaństwa połączonego z brakiem umiejetności).

bóg z wami

Spoksik ;)

Natomiast moja nauczycielka była najwyraźniej nieco bardziej uduchowioną osobą i jednak postrzegała pisanie wierszy za sztukę :) nie twierdzę, że ja się choć trochę na niej znam, bo jak przeglądnąć moje teksty to nie trudno zauważyć, ze do tej pory ‘poezją nie grzeszyłam’ :P ale mimo to przedstawiłam Ci swój punkt widzenia, który zgrabnie nazwałeś ‘bajerem’ :D zwał jak chciał, ja się swojego trzymać będę! :)

Ale bajer:) Rzeczywiście możesz mieć trochę racji, ale nie na tyle, żeby mnie przekonać. Ciągle nie wiem “ na czym sztuka polega, jak wyniuchać wiersz od podróbki? Mój raczej prosty zmysł wyczucia nie może obczaić tej sztuki “ przeczytania go w taki sposób, jaki pozwoli Ci na zrozumienie treści utworu i zgranie poprzerzucanych wersów”. Moja nauczycielka od polaka w gimnazjum nazywała to po prostu czytaniem, a nie sztuką pisania wierszy:)

PS. Fajna ta gazetka.