Barbie - głupia blondynka   

Każdy z nas zna co najmniej kilka dziewczyn, które nazywa „Barbie”. Pewnie dlatego, że - nieświadomie bądź też świadomie - są one do niej podobne. Ale wizerunek lalki Barbie zmieniał się. Gdybyśmy zobaczyli dziś kobietę podobną do pierwszej Barbie, stwierdzilibyśmy, że jest blada, niemodna i ma ohydną fryzurę. Wielu zdziwi zapewne informacja, że taki był właśnie pierwszy „look” ich ukochanej zabawki.

Pierwsza lalka Barbie

Gdy zbierałam informacje do tego artykułu, sądziłam, że ludzie dlatego nazywają „puste” dziewczyny „lalkami Barbie”, bo są one do nich podobne. Idealne, ubrane w różowe wdzianka, z nieskazitelną fryzurą. Zdziwiłam się bardzo, kiedy się zorientowałam, że są oni intuicyjnie bliżej pierwotnych założeń autorki tej znanej zabawki, niż sami zdają sobie z tego sprawę. Założeniem pierwszym i chyba najważniejszym było bowiem stworzenie „lalki marzeń” przeznaczonej dla dziewczynek, które chcą być idealne i nieskazitelne, tak, jak ich ulubiona zabawka.

Historia lalki Barbie zaczyna się w1958 roku. Wyidealizowaną lalkę stworzyła Ruth Handler i nadała jej imię Barbie. Pierwsze projekty lalki były inspirowane bohaterką komiksów z lat 50-tych - Lili, która była postacią o kobiecych kształtach, a jej wygląd przyciągał wzrok mężczyzn. Nazwa Barbie jest zdrobnieniem od imienia córki Ruth Handler, Barbary, dla której Ruth kupiła egzemplarz Lilly podczas pobytu w Europie. Pełne nazwisko lalki to Barbara Millicent Roberts i stanowi ono tylko część wymyślonej na potrzeby tego projektu biografii, w której występują między innymi chłopak Barbie - Ken i jej przyjaciółka - Teresa.

Barbie zadebiutowała 9 marca 1959 na Nowojorskich Targach Zabawek, jako produkt firmy Mattel, tuż po wykupieniu przez Ruth i Elliotta Handlerów praw do Lilly. Ruth pragnęła stworzyć lalkę, która miała być ideałem kobiety i kojarzyć się z czystością i niewinnością. Pierwsza lalka Barbie była ubrana w czarno-biały kostium kąpielowy, posiadała także klapki i okulary przeciwsłoneczne (zobacz na fotografii). Niebywały sukces handlowy przyczynił się do powstawania nowych modeli. Z czasem zmieniała się fryzura, zainteresowania i ubiór Barbie. Firma Mattel wyprodukowała również całą jej rodzinę, tj. Kena, Christie, córkę Skipper, niepełnosprawną Becky, siostrę Kelly, itd. Powstawały także coraz to nowe dodatki.

I tu można by wspomnieć o ogromnym wpływie lalki Barbie na kulturę masową. W latach 90-tych nastała nawet moda na „bycie lalką Barbie”. Na ulicach można było zaobserwować masę mocno umalowanych i ubranych w obcisłe ciuszki dziewczyn. Najbardziej popularną stała się w tym okresie lalka z długimi, blond włosami w spódniczce mini. Wpływ lalki Barbie widać zresztą do dziś. Kolejne pokolenia nastolatek korzystają z jej wizerunku, a najwięcej można ich dostrzec w show biznesie.

„Wiadomo przecież, że zgrabna, urocza, wymalowana, ubrana w kolorowe ciuszki kobieta przyciąga uwagę ludzi, budzi kontrowersje, a przy okazji zdobywa grono wielbicieli, co w konsekwencji daje jej popularność i pieniądze.”

Firma Mattel produkuje dziś lalki Barbie dla dzieci w różnym wieku. Jak twierdzą projektanci firmy, Barbie dla większych dziewczynek, to dziś lalka z kolekcji My Scene. Ja jednak sądzę, że nic nie zastąpi nam tej prawdziwej. Każda z nas miała kiedyś taką swoją ulubioną lalkę. Większość z nas ma ją zapewne nadal i przechowując ją gdzieś wśród swoich skarbów, ze względów czysto sentymentalnych. Być może niektóre z nas wstydzą się dziś tej swojej dziecięcej fascynacji, ale moim zdaniem każda lalka jest dobra, dopóki my nie staniemy się jej wiernym odbiciem. Pozdrowienia dla mądrych dziewczynek.

Grafika:

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/...