Bum na wampiry trwa   

Chyba nie ma osoby, która nie słyszałaby o „Pamiętnikach wampirów” albo o „Zmierzchu”. Rzeczywistość przedstawiana w tych książkach jest bardzo podobna. W obu pojawiają się ci dobrzy i ci źli oraz zabójczo zakochana dziewczyna. Zgoła inaczej przedstawia się natomiast sytuacja w sadze Richelle Mead „Akademia wampirów”. Pojawiają się i tu co prawda znane nam dobrze z innych pozycji tego gatunku „stworzenia nocy”, ale ich świat pokazany jest zupełnie inaczej.

Tytułowa akademia szkoli dwa typy wampirów - moroji i dampiry. Moroje (śmiertelne, pokojowo nastawione wampiry) należą do arystokratycznych rodów wampirów i posiadają władzę nad wybranymi żywiołami, nad którymi panowania uczą się we wspomnianej akademii do 18 roku życia. Zadaniem dampirów (potomkowie ludzi i wampirów) jest służenie morojom i ich ochrona przed wszelakimi zagrożeniami. Wampiryzm jest cechą dziedziczną, dlatego uczniowie akademii od początku doskonale wiedzą, kim są i jakie miejsce w tym zhierarchizowanym społeczeństwie zajmują. Doskonale też zdają sobie sprawę z zagrożeń (strzygi), jakie na nich czyhają. Strzygi to także wampiry, ale takie, które zrezygnowały ze swojego życia, duszy i bijącego serca, w imię nieśmiertelności i ogromnej siły. Stały się potworami, mordującymi bezlitośnie niewinnych ludzi oraz swoich pobratymców.

Jednym z takich właśnie damiprów jest Rose Hathaway, strażniczka, która pewnego dnia ucieka ze szkoły wraz ze swoją przyjaciółką Lissą (pochodzącą ze szlacheckiego rodu), by uchronić ją przed problemami, które mają miejsce w jej życiu. Połączone magiczną więzią dziewczyny oddalają się, by poza akademią poradzić sobie jakoś ze swoimi zmartwieniami. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie zostały wyśledzone przez strażników i sprowadzone ponownie do szkoły. Tu sytuacja Rose zmienia się, gdyż jej trenerem zostaje budzący powszechny szacunek Rosjanin Dimitr. Mimowolnie Rose i Dimitr stają się sobie coraz bliżsi. Jej życie nie jest jednak łatwe. Nie ułatwiają go coraz częstsze intrygi, w które zostaje wplątana, ludzie ze szkoły, którzy starają się ją upokorzyć oraz zwariowana sytuacja miłosna i wyjątkowe uczucia do swojego trenera. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że to dopiero początek przygód pełnych niebezpieczeństwa i bólu, których nie przewidziałaby nawet w najgorszych koszmarach. Przyjdzie jej bowiem zmierzyć się ze światem, w którym nawet najbliższym nie możesz okazać zaufania.

„Akademia wampirów” to książka godna polecenia, która nie należy do tych łatwo przewidywalnych i trzyma czytelnika w niepewności do ostatniej strony (niektóre postaci, niekiedy niepozorne, niewiele znaczące, sporo tu mieszają). Richelle Mead wprowadza nas w świat pełen intryg, spisków oraz nieoczekiwanych zwrotów akcji. Oprócz wartkiej fabuły pojawią się tu też wątki miłosne, trudne przyjaźnie i motyw nietolerancji dzieci z powodu przewinień ich rodziców. Książka ta bardzo wiele mówi o przyjaźni. Czyta się ją szybko i naprawdę przyjemnie, w czym spora zasługa niezwykle wiarygodnych postaci. Lekki język, jakim posługuje się autorka, z pewnością przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom. Wydaje mi się, że z przyjemnością przeczytają ją zarówno osoby lubiące literaturę fantastyczną, jak i te, które wolą literaturę romantyczną czy też akcji. Świetne połączenie tych gatunków powoduje, że książka niesamowicie wciąga i po przeczytaniu kilku pierwszych stron nie łatwo jest z niej zrezygnować, dlatego mogą ją wam z czystym sumieniem polecić.

Grafika:

• http://www.anticzek.pl/...
• http://1.fwcdn.pl/...