Chroniąc przed gwałtem, nie gwałćmy Konstytucji   

Jesteśmy obecnie świadkami nietypowego, polityczno-medialnego szoł. Dzieje się to za sprawą panującej Platformy Obywatelskiej, która znalazła okazję w aferze tzw. „polskiego Fritzla” do złapania kilku kolejnych punktów poparcia. Cała Polska zaniemówiła, kiedy media podały do publicznej wiadomości informację o 21-letniej kobiecie z Podlasia, przez sześć lat więzionej i gwałconej przez własnego ojca. Córka urodziła ojcu dwójkę dzieci, do których zrzekła się praw.

Premier Donald Tusk komentując tragedię tej kobiety, wspomniał o pomyśle ministra zdrowia Ewy Kopacz, o chemicznej kastracji osób, które dopuściły się zbrodni na tle seksualnym i zostały za to skazane wyrokiem sądu. Kastracja byłaby nieodłącznym elementem kary dla skazanego. Prezes rady ministrów podkreślił również, że świadom jest oburzenia ze strony obrońców praw człowieka, jednak według niego, osoby dopuszczające się tego typu zbrodni nie powinny być określane mianem człowieka.

Artykuł 40 Konstytucji RP mówi: Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych. Wynika z tego, że pomysł PO jest niezgodny z konstytucją i nie będzie mógł zaistnieć jako ustawa. Czy więc ta rzekomo liberalna partia gotowa jest zrobić wszystko, aby uzyskać swój zamierzony cel? Czy uda się jej zmienić Konstytucję?

Przyjrzyjmy się jak tę kwestię rozwiązały inne kraje i jakie różnice zachodzą pomiędzy ich prawem, a pomysłem Donalda Tuska.

Kalifornia była pierwsza we wprowadzeniu kastracji chemicznej. Zarówno w tym stanie, jak i w sześciu innych stanach USA, jest to dopuszczalny rodzaj kary w wypadku przestępstw na tle seksualnym. Kastracja chemiczna nie jest tam przymusowym środkiem bezpieczeństwa. Sąd ma prawo do jej uchylenia, jeśli przestępstwo jest popełnione po raz pierwszy, jednak za każdym kolejnym razem sędzia ma obowiązek ją zastosować. Obserwujemy więc pierwszą różnicę – nie jest to pierwszorzędne. Kastracji chemicznej poddawani są przestępcy seksualni również w Wielkiej Brytanii, Danii, Czechach, Holandii, Słowacji, Francji i Szwajcarii, wszak następuje to wyłącznie za ich zgodą. Kiedy Roberto Calderoli, włoski minister do spraw reform, wyraził chęć wprowadzenia kastracji chemicznej we Włoszech, państwo ogarnęło ogólnokrajowe oburzenie. Calderoliemu poparcia udzieliła tylko jedna osoba. Kolejnym państwem chcącym zastosować ten rodzaj kary jest Hiszpania. Rząd ma w planach nanieść poprawki do kodeksu karnego dotyczące między innymi pedofilów recydywistów. Po odsiedzeniu wyroku mieliby oni obowiązek dobrowolnego poddania się m.in. kastracji. Dziwnym jest tylko odwrócenie się ról, w Polsce z pomysłem kastracji wyszła rządząca partia centroprawicowa, a w Hiszpanii jest to stricte lewicowy rząd.

A co na to wszystko obrońcy praw człowieka? Zarówno oni jak i lekarze zgodnie twierdzą, że to niezgodne z konstytucją i prawem międzynarodowym. Głośno mówią o przysługujących każdemu prawach, nawet, jeśli jest to przestępca. Przeciwny projektowi PO jest również znany polityk – Ryszard Kalisz, który zaistniałą sytuację skomentował krótko i treściwie: W żadnym cywilizowanym kraju nie ma w kodeksie karnym okaleczenia bądź kary polegającej na pozbawieniu człowieka jakiejś funkcji organizmu.

Jedyny plus jaki udaje mi się tu dostrzec jest taki, że państwo podjęło inicjatywę walki z pedofilią. Muszę jednak powiedzieć swoje stanowcze NIE łamaniu praw człowieka! Nie staram się w żaden sposób bronić pedofilów, wszak to co robią jest okrutne, należy jednak pamiętać, że to ludzie chorzy, których ukaranie w sposób proponowany przez Platformę niczego nie załatwi. Czy nie lepszym rozwiązaniem byłoby kierowanie ich na przymusowe leczenie psychiatryczne?