Męska rozmowa   

Posłuchałem rady mojego kolegi i postanowiłem pójść do pracy. Udało mi się przekonać Karolinę, że oprócz tego, iż urodziła Basię, mogłaby też czasem się nią zająć. Choć ona ciągle twierdzi, że jak to tak, aby kobieta siedziała w domu z dzieckiem. Gotowanie też nie jest jej mocną stroną, będziemy więc jeść na mieście. A dla Basi wynajęłyśmy opiekuna – bardzo sympatyczny pan.

Wczoraj byłem na rozmowie kwalifikacyjnej. Bardzo elegancka jest siedziba tej firmy. Poszedłem do recepcji i pewien miły pan powiedział mi, że prezesa przyjmie mnie za pięć minut. Poszedłem więc pod jej gabinet i musiałem trochę poczekać. Minął chyba kwadrans, jak wyszedł do mnie sekretarek i powiedział, że prezesa mnie prosi. Wszedłem więc do środka.

Gabinet wyglądał całkiem nieźle. Wygodne siedzenia, elegancki sprzęt i dużo dokumentów. Sekretarek przyniósł prezesie kawę i zostawił nas samych. Bardzo się stresowałem, bo zależało mi na pracy i czułem się niepewnie, i jakoś tak… głupio. Nie wiem czy nadaję się na to stanowisko. I zostawiłem Basię z jakimś obcym mężczyzną!

Rozmowa kwalifikacyjna zaczęła się bardzo miło. Prezesa powiedziała, że podoba się jej moje CV, zwłaszcza szkoły, które ukończyłem. Ucieszyło mnie to, bo pamiętam, jak dziadek dziwił się, że kto to widział, aby chłopak szedł na ekonomię, przecież to dla dziewczyn.

Prezesa zdziwiła się, dlaczego, mając takie kwalifikacje, nie pracowałem do tej pory. Powiedziałem, że opiekowałem się córką i prezesa pokiwała głową ze zrozumieniem. Poprosiła, żebym opowiedział o swoich życiowych celach. Powiedziałem, że właściwie już się spełniły, bo mam wspaniałą rodzinę, ale pomyślałem, że mógłbym podjąć pracę. Trochę zamotałem się, bo sam nie wiedziałem do końca, dlaczego chcę pracować. Ale zapewniłem ją, że nie zamierzamy z żoną mieć więcej dzieci, więc prezesa się ucieszyła, że nie pójdę na urlop tacierzyński. Potem spytała jeszcze, dlaczego tak zależy mi na tej pracy.

Zrobiło mi się gorąco i chyba się zarumieniłem. Zacząłem mówić jakieś głupoty o tym, że chciałbym więcej czasu spędzać z ludźmi, rozwijać się, sprawdzić swoje kompetencje. Potem zacząłem opowiadać o tym, jak moja praca może przysłużyć się społeczeństwu. Nawet dobrze szła mi ta wypowiedź i w miarę swobodnie rozmawiałyśmy, ale prezesa ciągle mi przerywała, zadając jakieś pytania, i nie powiedziałem najważniejszych rzeczy. Poza tym cały czas gapiła się na mnie tak, że non stop dostawałem wypieków.

Na koniec pochwaliła mnie bardzo. Powiedziała, że jestem przystojny i miły, że mam ładne nogi i oczy, oraz że wyglądam na sumiennego pracownika. Doceniła też moją skromność. Powiedziała, że nie lubi jak ktosia jest przemądrzała. I przyjęła mnie! Modliłem się i Boga mnie wysłuchała. Dostałem pracę! Taka sama funkcja jak mojej koleżanki Ali. Nie wiem tylko, dlaczego Ala zarabia 20% więcej. Pewnie jest lepsza, w końcu to kobieta. Większość sławnych ludzi było kobietami, więc coś w tym musi być.

Wczoraj z Karoliną świętowałyśmy mój sukces. Myślę, że ona przywyknie do nowej sytuacji. Przecież każda człowieka powinna realizować swoje marzenia. Nasza Basia na pewno będzie, już jest bardzo ambitna. Uczymy ją, że ma być pewna siebie, wytrwała i zawsze ma mieć wszystko pod kontrolą. No i nie wypadać jej płakać, przecież to dziewczyna. Zobaczysz tato, będzie wielką człowieką, jak nasza prezydenta.

Muszę kończyć, bo zaraz Karolina wraca od koleżanki i muszę zrobić jej kolację. Umówiłyśmy się, że ja robię jedzenie, a ona zmywa gary (dziś zrobię wyjątek, bo przecież Karolina będzie oglądać mecz). Widzisz tato, mamy już w domu pełne równouprawnienie!

Twój kochany synek, Jan