Nie daj mi o sobie zapomnieć   

Nie daj mi o sobie zapomnieć. Byłyśmy sobie przecież tak bliskie. Nie wykreślaj mnie ze swojego życia.
Nie pozwól, żeby dźwięk mojego imienia nie przyspieszał bicia twojego serca. Nie zapomnij o mnie.
Bądź.

Byłyśmy przecież razem. Wszystko o mnie wiedziałaś, a ja o tobie. Czy teraz już na prawdę nic nas nie łączy? Czy zapomniałyśmy o wszystkich godzinach spędzonych razem, o uściskach dłoni, o uśmiechach wymienianych w biegu, o wymownych spojrzeniach, o wybieraniu bluzek i gadaniu o stanikach?

Byłyśmy przecież takie same. Tak samo czułyśmy, mówiłyśmy, wyglądałyśmy. Wychowałaś mnie, pokazałaś, jak żyć. Nauczyłaś mnie mówić, chodzić. Pokazałaś, co to znaczy czuć.

I przecież cię czułam. Znałam twój zapach, głos. Poznawałam cię po cieniu. Wiedziałam jak brzmią twoje kroki.

To samo ty wiedziałaś o mnie.
Przecież jestem tobą.
Bo zawsze mnie chroniłaś, nie pozwoliłaś mnie skrzywdzić. Nie powiedziałaś złego słowa. Opiekowałaś się mną. Karmiłaś, budziłaś, ubierałaś.
Kiedy to się zmieniło?
Kiedy pomyślałaś po raz pierwszy o mnie źle?
Skończ z tym! Wiesz, że to nie prawda. Nie rań mnie! Czy na prawdę robisz to świadomie?
Czy to, że nie potrafię ruszyć ciałem, jest tak wielką przeszkodą. Że leżę na wznak od kilku lat. Że wegetuję. Czy dlatego jesteś tylko obcą twarzą w lustrze?
Nie pozwól, żebym zginęła! Byłyśmy sobie przecież tak bliskie! Nie nienawidź mnie! Nie daj mi o sobie zapomnieć!
Ta twarz to ja.

Grafika :

• http://i.pinger.pl/pgr342/a90/.../tne....jpg