Nie za wcześnie na święta?   

Ledwie wypaliły się wkłady w zniczach, a chryzantemy złapał pierwszy przymrozek; ledwie pozamiatano ulice i powyciągano z rowów wraki samochodów, których kierowcy chlapnęli co nieco za zmarłych, a potem ruszyli w drogę, a już zrobiło się niebezpiecznie bożonarodzeniowo. W centrach handlowych unosi się zapach wanilii i mandarynek. Słychać też subtelny (acz irytujący o tej porze roku) brzęk dzwoneczków.

Duża część sklepów wita nas przy wejściu - nie wiedzieć czemu już w połowie listopada - grupką czerwononosych reniferów. Świętych Mikołajów jest już więcej niż miesiąc temu grzybów po deszczu. Szyldy sklepów oplatają łańcuchy i światełka, a na witrynach pojawił się sztuczny szron.

Żeby stać się ofiarą bożonarodzeniowego szału, wcale nie trzeba wychodzić z domu – skrzynki mailowe też są zapychane ofertami internetowych sklepów, które oferują rabaty na prezenty pod choinkę. W reklamach telewizyjnych coraz częściej pojawiają się bożonarodzeniowe motywy. Radio proponuje nam już nawet specjalną świąteczną stację, emitującą przez 24 godziny na dobę pogodne pastorałki, w których artyści próbują wmówić nam, że „słyszą już dzwonki u sań”. Oferują też audycje, w których eksperci doradzają, jak urządzić święta idealne.

No właśnie – idealne. Ale czy tak naprawdę właśnie tego potrzebujemy? Czy w pogoni za ideałem nie zatraciliśmy gdzieś prawdziwego sensu świętowania? Może pogubiliśmy swoje priorytety wśród tych wszystkich błyszczących ozdób i angielskojęzycznych pastorałek, których słów często nie rozumiemy?

Temat może wydawać się banalny, bo przecież taki świąteczny obrazek w listopadzie oglądamy już od kilku lat, ale mam nieodparte wrażenie, że bierne przyglądanie się temu zjawisku, to ewidentne pójście na łatwiznę. Nie namawiam jednak nikogo do walki na pięści z brodatymi Mikołajami w centrach handlowych ani do jakichkolwiek działań doraźnych, ale chciałabym namówić Was do zwrócenia uwagi na ten problem w rozmowach ze swoimi znajomymi czy członkami rodziny. Zanim zabrałam się za napisanie tego tekstu sama tak zrobiłam i powiem Wam, że spotkałam się z bardzo różnymi opiniami. Zdecydowanie przeważyła jednak opinia, że tak nachalne ogłaszanie świąt już w listopadzie to zjawisko męczące, które odbiera radość ze świętowania wtedy, gdy pojawi się ku temu odpowiednia pora (u mnie to nadal 24. grudnia).

Przestańmy więc ślepo podążać za tym, co sugerują nam producenci świątecznych bibelotów i reklam. Ci wmawiają nam, że już czas na święta, a my co? – My świętujemy. Mówią nam, że czas już kupić jakiś drogi prezent pod choinkę dla swoich bliskich (oczywiście z zabójczym, świątecznym rabatem), a my co? – My kupujemy. A co!

Magia świąt - rozciąganych w czasie w nieskończoność - umiera. Często tak bardzo skupiamy się na ich oprawie, że zapominamy o tym, co w nich jest najważniejsze. A chodzi o to, by w czasie tych kilku mroźnych, grudniowych dni być z innymi i być dla innych.

Grafika:

• http://www.czytanki.hox.pl...