Przyjaciel Mateusza   

Mateusz kończył właśnie ubierać choinkę, kiedy zadzwonił telefon.
- Dobry wieczór – powiedział miły głos w słuchawce – Jestem przedstawicielką firmy “Gwiazdka”. W dniu dzisiejszym spełniamy po jednym życzeniu każdego obywatela. Proszę tylko powiedzieć jakieś życzenie.
Mateusz nie miał czasu na głupie żarty, toteż zaproponował swojej rozmówczyni, żeby podarowała mu butelkę Carlsberga i paczkę papierosów.
- Czy pan mówi to poważnie? – zapytała ta kobieta. – Proszę się dobrze zastanowić. Prawie każdy prosi o coś niezwykłego, o coś, czego normalnie nie mógłby osiągnąć. Może się pan o tym przekonać podchodząc do okna.
- Zatem chciałbym mieć przy sobie chociaż jednego człowieka, który naprawdę dobrze mi życzy – odpowiedział dla świętego spokoju.
Potem mimo woli Mateusz podszedł do okna. To co zobaczył przeszło jego najśmielsze oczekiwania. Wprost przed nim wyrastała wieża Eiffla, na lewo od niej, w miejscu niedawnych nieużytków rozciągało się lotnisko dla śmigłowców. Za pawilonem opatrzonym neonem SZLIFIERNIA DIAMENTÓW, wznosił się statek kosmiczny. U jego podnóża biegał zaaferowany synek sąsiada z parteru. Sąsiada z góry niosło w lektyce czterech niewolników. Majestatycznie zbliżali się w stronę pałacu z wodotryskiem na górnym tarasie.
Z osłupienia wyrwał go dzwonek. Mateusz rzucił się do drzwi, ale na klatce schodowej nikogo nie było. Tylko obok wycieraczki leżał skromny pakunek z załączoną z boku karteczką. Treść jej brzmiała następująco:
Szanowny Panie! Po wielu komplikacjach udało nam się znaleźć jedynego życzliwego Panu człowieka. Przepraszamy za drobną zwłokę. Z poważaniem firma “Gwiazdka”.
Mateusz z niedowierzaniem rozwinął pakunek. W środku, wewnątrz prostokątnego pudełka, znajdowało się lustro.