Ty też jesteś bogiem!   

Mój pierwszy tekst, który planowałem napisać w „Lesserze”, miał traktować o czymś zupełnie innym, ale zbliżająca się szybkim krokiem premiera filmu Leszka Dawida (twórca „Sali samobójców” - przyp.red.) zatytułowanego „Jesteś Bogiem”, w którym podjął on próbę opowiedzenia historii kultowego zespołu Paktofonika, nie pozwoliła mi na nic innego. Tym bardziej, że zespół ten jest mi bardzo bliski.

Zespół powstał w roku 1998, a pomysłodawcą jego założenia był Fokus (Wojciech Alszer), który zaprosił do współpracy Rahima (Sebastian Salbert powiązany z zespołem 3xKlan) i Magika (Piotr Łuszcz wcześniej Kaliber 44). Ich debiutancka płyta „Kinematografia” została wydana 18 grudnia 2000r. 8 dni później fani zespołu przeżyli prawdziwą tragedią. Magik popełnił samobójstwo (wyskoczył z okna swojego mieszkania w Katowicach – przyp.red.). Przyczyny tego samobójstwa nie są znane do dziś, ale ludzie, którzy znali Magika osobiście, twierdzą, że jednym z powodów mogła być jego trudna sytuacja życiowa, ale są i tacy, którzy uważają, że w ten sposób chciał po prostu uniknąć poboru do wojska. Jak było naprawdę pewnie się już nigdy nie dowiemy, ale na pewno pozostawił na ziemi żonę Justynę i syna Filipa. „Kinematografia” okazała się prawdziwym hitem, a przyczyniły się do tego w zasadzie 2 utwory „Jestem Bogiem” i „Chwile Ulotne”, które bardzo często emitowane były w polskich stacjach radiowych. W roku 2002 pojawił się na rynku drugi album zatytułowany „Archiwum Kinematografii”. Na tym krążku znalazły się utwory, które nie trafiły na pierwszy oraz jeden nowy „Ja to ja 2”, którym Rahim i Fokus chcieli pożegnać się ze swoim tragicznie zmarłym przyjacielem z zespołu. Zespół rozwiązał się 21 marca 2003r., tuż po pożegnalnym koncercie w Katowickim Spodku. W grudniu 2008 roku ukazała się jednak książka traktująca o tej formacji, napisana przez Macieja Pisuka, na podstawie której kilka lat później powstał scenariusz filmu. W roku 2011 realizacji filmu podjął się Leszek Dawid (reżyser znany z realizacji filmu „Ki” i „W drodze”) i wkrótce rozpoczęły się zdjęcia. Obraz ten otrzymał tytuł „Jesteś Bogiem”, a jego premiera zapowiedziana jest na 21 września 2012r. Ja wyczekuję tej premiery z ogromnym zaciekawieniem, ponieważ Paktofonika to moim zdaniem coś więcej niż tylko zespół. To grupa niezwykłych, nietuzinkowych artystów. Prapremierę filmu mamy już za sobą i jak donoszą media film zbiera rewelacyjne opinie (nagrody na festiwalach także). Krytycy twierdzą, że nie da się przejść obok tego obrazu obojętnie. Wywołuje ogromne emocje, nawet wśród tych widzów, którzy nigdy o Paktofonice nie słyszeli, i do której rap raczej nie dociera. Ma on swój niepowtarzalny klimat i zabiera nas – młodych ludzi, mających swoje ambicje i marzenia - w niezwykłą podróż.

Dlaczego zdecydowałem się poświecić mój pierwszy tekst w „Lesserze” właśnie Paktofonice? Pewnie dlatego, że pierwsza hip-hopowa piosenka, jaką pamiętam z dzieciństwa, to właśnie ich „Chwile ulotne”, które - dzięki moim dwóm starszym siostrom - usłyszałem już chyba w „zerówce”. Co prawda byłem wtedy za młody, aby zrozumieć przesłanie tego utworu, ale kasety Kalibra 44 i Paktofoniki przesłuchałem od tamtej pory do dziś chyba z milion razy. Zapytacie dlaczego? Pewnie dlatego, że mają w sobie to coś, ten klimat hip-hopu, z którym dziś na polskiej scenie muzycznej raczej już się nie spotykamy. Co dało PFK taki rozgłos? Większość fanów tego gatunku twierdzi, że przyczyniła się do tego śmierć Magika. A co by było, gdyby to nie Magik a Fokus lub Rahim rozstali się ze swoim życiem w równie dramatyczny sposób? Moim zdaniem to nie śmierć Magika, a raczej teksty utworów przyczyniły się do tak dużej popularności zespołu. Nie wiem, jak Wy, ale ja dopiero w wieku 8 lat uzyskałem dostęp do Internetu i wtedy dowiedziałem się, że Magik nie żyje. Gdy przeczytałem tę informację, nie wiedziałem co o tym myśleć, ale po dłuższym zastanowieniu stwierdziłem, że to niczego nie zmienia, bo Paktofonika była, jest i będzie zawsze – przynajmniej dla mnie.

Wiele osób różnie interpretuje tytuł utworu „Jestem Bogiem”. Wywołał on spore oburzenie szczególnie wśród osób starszych i blisko związanych z kościołem, ponieważ ludzie ci uważają, że co najmniej niestosowne jest, gdy 20-latkowie śpiewają o tym, że czują się jak Bogowie. A słowa refrenu brzmią właśnie tak: „Jestem bogiem, uświadom to sobie, ty też jesteś bogiem, tylko wyobraź to sobie!...”. Moim zdaniem to jednak spore nieporozumienie, a wspomnianej trójce raperów chodziło zapewne o to, że każdy z nas jest bogiem w swoim małym świecie. Wystarczy tylko wyobrazić sobie ten swój mały świat i to, że tylko każdy z nas może nim rządzić. „Chwile ulotne” - ta piosenka chyba też nigdy mi się nie znudzi. Tysiące przesłuchań i nieustanne puszczanie jej od nowa i od nowa: „…Nie ufam nikomu, kocham tylko Tych, co na to zasłużyli!...”.

Paktofonika rozwiązała się w roku 2003, ale ich muzyka jest ciągle na topie i coraz więcej młodych ludzi po nią sięga, ze świadomością, że zespół ten już nigdy nie zagra dla nich na żywo. Spotykam się różnymi opiniami na temat rapu. A to, że jest to jest muzyka dla pustaków i debili bez zasad i wartości, a to znowu, że nie ma w niej żadnego wartościowego przekazu, a na dodatek teksty zupełnie niepotrzebnie epatują wulgaryzmami. Wielu jako przykład podaje choćby krakowską Firmę i jej teksty na temat policji, która ich zdaniem jest zła i samo zło porządnym ludziom wyrządza. Ja w takich sytuacjach odsyłam wszystkich tych malkontentów do utworu „Chwile Ulotne”. 4 minuty 53 sekundy i ani jednego przekleństwa. A przekaz? Ten pozostanie z tobą na zawsze już po pierwszym przesłuchaniu. Ostatnia osoba, której tak powiedziałem, po 3 miesiącach miała już w domu na półce obie płyty Paktofoniki. Myślę, że to najlepsza reklama tej grupy. Na tym kończę mój pierwszy tekst i do zobaczenia 21. września na premierze wspomnianego na początku filmu!

Grafika:

• http://i46.tinypic.com/dmd94z.jpg
• http://wyborcza.pl/11678254.html