Ufff!   

Odetchnęłam z ulgą. I myślę, że reakcja ta nie będzie obca również innym słuchaczom Gabrieli Kulki. Tak wielką ulgę przyniósł mi najnowszy album tej artystki, który wręcz upewnił mnie, że jest jeszcze nadzieja dla polskiej sceny muzycznej.

Długo musieliśmy czekać na ten krążek. Mogłoby się wydawać, że po niesamowitym materiale z płyty „Out” (2006) może być już tylko porównywalnie dobrze, ale na płycie „Hat, Rabbit” pianistka zaskakuje nas ponownie: energią, świeżością. I nawet porównania do Kate Bush nie wyrażają do końca talentu, z jakim mamy tu do czynienia. Stało się – jest Gaba Kulka – piosenkarka, po której nazwisku możemy postawić kropkę, bo broni się samo.

Być może nie jest to muzyka dla wszystkich. Twórczość Gaby przeciwstawia się zdecydowanie powszechnemu komercjalizmowi, na który w dalszym ciągu jest wielkie zapotrzebowanie. Jednak ufam, że znajdą się sympatycy i takich brzmień. Zacznijmy od pierwszego singla pt. „Niejasności”, który pojawił się na liście przebojów radiowej trójki i od razu wkupił się w łaski słuchaczy. Nie można powiedzieć, że nie wpada w ucho. I to jest chyba cechą większości utworów tej artystki. Kompozycje są żywe i przyjemne. Idealny sposób na przebudzenie, a jeszcze lepszy na poprawę humoru przed snem.

Na płytę składa się trzynaście utworów. Jeśli chodzi o warstwę tekstową, to trzeba przyznać, ze Kulka jest przewrotna. Bawi się słowem, zarówno po polsku jak i po angielsku. Oprócz wspominanych już ”Niejasności’, warte polecenia są również utwory „Challenger” i „Aaa”. Trudno mi wyróżnić którykolwiek z utworów zawartych na tej płycie, gdyż wszystkie trzymają wysoki poziom.

I choć to alternatywa, to wydaje się być produkcją bardzo przyswajalną dla ucha przeciętnego słuchacza. W porównaniu do poprzednich krążków, lepiej wygląda tym razem kwestia promocji. Wydaje się, że znalazł się wreszcie ktoś na tyle mądry, aby otworzyć szerzej drzwi dla dobrej muzyki.

Orginalny głos wspomnianej wokalistki możemy usłyszeć także na najnowszej płycie Reni Jusis. W kawałku „Osiem minut” piosenkarki tworzą profesjonalny duet, a ballada pokazuje trochę inne oblicze Gaby.

Być może moja recenzja nie jest wystarczająco krytyczna, ale zostałam oczarowana. Polecam więc tę płytę gorąco i wracam do jej ponownego przesłuchania.

Grafika: