Karlajna
J. polski / Historia / WOS
Ilość artykułów: 15
Lot ze „Spadochronem”
Utalentowana polska wokalistka, Mela Koteluk, kończy właśnie trasę koncertową, promując swój debiutancki album zatytułowany „Spadochron”, który ukazał się na rynku muzycznym 8 maja tego roku. Jej pierwszy koncert - zarejestrowany 24 maja – transmitowany był tydzień później w Programie Trzecim Polskiego Radia, a jej płyta została tam wybrana płytą tygodnia. Na polskiej scenie muzycznej Mela jest zdecydowanie kimś, kto proponuje nowe brzmienie, ale czy wnosi ona również coś oryginalnego?
Głos z wieży Babel
Już nie taka gorąca, ale wciąż jeszcze ciepła: nowa płyta Mumford & Sons zatytułowana biblijnie „Babel”. Ten brytyjski zespół zadebiutował trzy lata temu i zjednał sobie spore grono fanów. Oczywiście słowo „brytyjski” przywodzi na myśl brzmienia kojarzące się z wyspami i nazwy takie jak The Bealtes, The Rolling Stones czy The Police. Mumford & Sons z pewnością nie cieszą się popularnością na skalę tych legend muzyki, ale zdecydowanie tworzą coś nowego, co przykuwa uwagę i nakazuje posiedzieć przez chwilę przy głośnikach.
Zapach zasuszonych listów
Mój drogi,
każdego roku rozbrajasz latem ogrodowe kwiaty na części. Ledwo co ogrzało je światło słońca. Wkładasz kolorowe płatki pomiędzy kartki książek. Wyciągasz je wyblakłe, zasuszone, kruszące się w palcach. Stos delikatnie wybrzuszonych kopert ukrywasz potem w wiklinowym koszyku z przykrywką. Pachnie spalenizną. Dlaczego te delikatne płatki kwiatów pachną spalenizną?
Uporządkowane brzmienie
Te właśnie słowa przychodzą mi na myśl, gdy słucham utworów zespołu The xx. A słucham ich od ponad dwóch lat i wciąż potrafię znaleźć w nich takie fragmenty, które stają się moimi ulubionymi. Od kilku tygodni jestem również szczęśliwą posiadaczką najnowszej płyty tegoż zespołu, zatytułowanej „Coexist” (drugiej w dyskografii – przyp. red.). A skoro nasze szkolne radio sięgnęło do tego krążka, to doszłam do wniosku, że chyba warto opowiedzieć Wam o tych niezwykle frapujących przedstawicielach współczesnej muzyki niezależnej.
Jesteś głupi, czy tylko udajesz?
Wiele stron internetowych proponuje nam testy sprawdzające poziom inteligencji. Kuszą nas. Nazwy tych witryn sugerują ich pełen profesjonalizm. W dodatku z mediów znamy historie słynnych naukowców, genialnych szachistów oraz czterolatków władających kilkoma językami i rozwiązujących zadania matematyczne, przy których większość z nas by się rozpłakała. Ich ilorazy inteligencji sięgają minimum 150 pkt. Czemu zatem, drogi czytelniku, i ty nie sprawdzisz, jaki osiągniesz wynik? Może okażesz się jednym z tych nieprzeciętnych geniuszy? Co cię powstrzymuje? Chyba tylko strach przed wynikiem poniżej przeciętnej.
Cmentarz zapomnianych książek
Barcelona pierwszej połowy XX w. Kręte uliczki w centrum miasta strzeżone przez rzędy okazałych kamienic, wmurowanych jakby w jego historię. Każda z nich goszcząca niezwykłych ludzi i będąca świadkiem niezwykłych wydarzeń. Każda przesiąknięta klimatem Katalonii aż do ostatniej cegły. W porannej ciszy uliczkami tymi podąża dziesięcioletni Daniel, prowadzony przez swojego ojca do niezwykłego miejsca, zwanego przez wtajemniczonych Cmentarzem Zapomnianych Książek.
Ile słodzisz?
Jest dziś prawie wszędzie. Otacza nas niezauważalnie. Jest powszechny, w przystępnej cenie i dostępny na wyciągnięcie ręki. I nie występuje już tylko w tej jednej, podstawowej postaci. W każdym sklepie spożywczym bez trudu zauważymy regały wypełnione nim po brzegi. Na ogół uważamy, że potrawy z jego zawartością są smaczniejsze, chociaż to już kwestia indywidualnych upodobań. Czy istnieje dziś człowiek, który w swoim życiu nie spróbował chociażby odrobiny cukru?
Poezja uwsteczniania
Urodziłem się mały, nawet bardzo mały. Właściwie, to mam szczęście, że przeżyłem. Teraz wiem, że byłem wtedy całkiem bezbronny, zdany na łaskę moich rodziców. Przecież oni mogli mnie nie chcieć, mogli mnie porzucić. Wiem, że miałem szczęście. Mogłem się w tamtych ciężkich czasach uczyć. Zostałem chirurgiem. Częściowo dzięki własnym zdolnościom, a częściowo dzięki rodzicom, którzy także byli lekarzami i mieli kontakty w tym środowisku.
Ubrani w mesjanizm
Chciałabym mieć teleskop. Taki, jak widziałam w reklamie. Czarny i błyszczący. Z mnóstwem pokręteł, śrubeczek, szkieł i dołączoną do niego mapą nieba. Chcę pewnej nocy wynieść go przed dom, ustawić i spojrzeć przez okular. Chcę obejrzeć, tak jak obiecuje producent: kratery na księżycu, pierścienie Saturna i księżyce Jowisza. Ale tak naprawdę, to chciałabym zobaczyć Boga. Wtedy wszystko byłoby prostsze.
Prawdziwe poświęcenie czy szaleństwo?
Popularni aktorzy nie muszą już dziś tak zabiegać o role w filmach jak kiedyś. Dziś dostają scenariusze na skrzynkę, mogą wybierać i przebierać w postaciach, a jeśli zapragną przerwy w pracy, to mogą dla odmiany zostać np. producentami. Nadal jednak do wielu filmów potrzebni są odtwórcy o konkretnych cechach fizycznych czy umiejętnościach. Często są one wyjątkowe i wymagają dokonania istotnej przemiany.
