Szkolna Gazeta Internetowa Liceum Ogolnoksztalcacego im. Mikolaja Kopernika w Tarnobrzegu

opowiadania - Archiwum

Wieczorną porą słów kilka do…

Wieczorną porą słów kilka do…

Czasem zapominam żyć. Przyjacielu, jak to jest, że czytając to, nawet nie zwracasz uwagi na pełen uczucia zwrot do Ciebie, który wyraża tyle uczuć? Twoje oczy znów bezszelestnie generalizują ułożone w słowa literki. Mogły przecież ułożyć się inaczej, czyż nie? A jednak jakimś odruchem wolnej woli zapadła decyzja, że będzie to właśnie takie a nie inne słowo. Czyż nie tak samo jest ze wszystkim?

3 Villemo 2012-05-16

Ubrani w mesjanizm

Ubrani w mesjanizm

Chciałabym mieć teleskop. Taki, jak widziałam w reklamie. Czarny i błyszczący. Z mnóstwem pokręteł, śrubeczek, szkieł i dołączoną do niego mapą nieba. Chcę pewnej nocy wynieść go przed dom, ustawić i spojrzeć przez okular. Chcę obejrzeć, tak jak obiecuje producent: kratery na księżycu, pierścienie Saturna i księżyce Jowisza. Ale tak naprawdę, to chciałabym zobaczyć Boga. Wtedy wszystko byłoby prostsze.

6 Karlajna 2012-04-27

List do…

List do…

Tłumaczę Ci to tak: jesteś Artystą. Artyści są wrażliwi, są inni. Przeżywają wszystko nieco inaczej, na swój własny artystyczny sposób. Stąd te uczucia, te wszystkie uczucia, które kłębią się w Tobie i nie dają Ci spać. Wszystkie odczucia zmysłów, łzy samotności, uśmiechy szczęścia, momenty szaleństwa i chwile zapomnienia.

3 Villemo 2012-04-19

Dzień jak każdy [...] inny

Dzień jak każdy [...] inny

Otwieram oczy i podnoszę głowę z poduszki. Zaspałem. A nie, przecież dziś sobota. Uspokojony próbuję raz jeszcze zatracić się w objęciach Morfeusza. Oczywiści nadaremno. Sprawdzam więc godzinę na telefonie. Jest dopiero ósma, ale zdaję sobie sprawę z tego, że już nie zasnę. Leżę jeszcze chwilę, ale trzeba wstać. Czynię na sobie znak krzyża, tak jakoś odruchowo, nie dlatego, że muszę, nie dlatego, że chcę. Wstaję i dość niezdarnie naciągam szlafrok na grzbiet.

15 Jaskier 2012-03-21

Pytania

Pytania

Jaki kolor ma miłość? Czy jest to ta przyjęta powszechnie, tradycyjna, ale też już trochę przereklamowana i banalna głęboka czerwień symbolizująca namiętność, powiązana z krwią, a co za tym idzie z cielesnością, czasem też z bólem i cierpieniem? Jak myślisz? Może masz jakąś inną propozycję, może dla Ciebie miłość maluje się w innej barwie? Ja osobiście ubieram ją w pastelowe odcienie kojarzące się ze zmysłowością, zwiewnością, a co za tym idzie z ulotnością.

2 Nike 2012-03-15

A.D. 1864

A.D. 1864

Bójki przed karczmami i tawernami uchodziły za warszawską tradycję i całe pokolenia Szewczyków i Kołodziejów pyszniły się przodkami, którzy otrzymali razy od jakiegoś paniątka za panowania J.K.M. Jana III Sobieskiego. Dziwna wielce była ta tradycja, jak i inne, które panowały w Warszawie, stolicy kontynentu europejskiego. Jak Londyn, Paryż i Petersburg chciały mieć w sobie coś ze stolicy Rzeczpospolitej, tak i pospolici mieszkańcy, których praszczurzy własnymi rękoma wznosili mury obronne, katedry i ratusze, chcieli żyć na modłę warszawiaków.

4 Jaskier 2012-03-13

Była dobra, wolna i piękna…

Była dobra, wolna i piękna…

Eteryczna, ulotna, delikatna. Niska, drobna, z pozoru bezbronna istota. Brunetka o niespotykanej urodzie. Ogrom jej serca zawsze wygrywał z rozumem. Marzenia traktowała jak świętość. Była młoda, szalona i wyjątkowa. Kochałem ją, a ona kochała mnie. Zawsze szczęśliwa, pewna, do czego dąży w jakże efemerycznym życiu. Nigdy nie traciła swego celu sprzed oczu.

5 Agape 2012-03-11

Nameless

Nameless

Dwóch mężczyzn siedzi przy stoliku w zatłoczonej kawiarni. Jeden z nich jest wysoki, w czarnym, dopasowanym garniturze, pod którym wyraźnie rysuje się kształt pistoletu. Jest młody, ale jego twarz ma jakiś dziwnie zacięty wyraz. Myśli zapewne, że jest kimś więcej niż tylko marionetką FBI. To fakt, że ma nosa. Dlaczego jednak uważa się za super agenta, skoro inni mają go za fajtłapę? Jednak to nie on przyciąga uwagę innych klientów.

0 Mila 2012-03-07

Uśmiech

Uśmiech

Szła ulicą skulona, ciasno obejmując ramionami swoje drobne ciało. chociaż na dworze panowało łagodne, wiosenne ciepło. Swoją opuszczoną do granic możliwości twarz zasłaniała woalką rozpuszczonych włosów w kolorze poszarzałego blondu. Smutnych oczu nie powinno pokazywać się nikomu. To jej prywatne cierpienie, nikt inny nie ma wstępu do tego świata, który odbija się w jej spojrzeniu.

0 Nike 2012-02-28

Magia życia -  cz.3

Magia życia - cz.3

- Jagoda, no powiedz coś. Dziewczyna siedziała na zimnej podłodze, wpatrując się w niewiadomy punkt. Cała drżała. Nie, nie dlatego, że odczuwała chłód. Przed momentem jej życie rozsypało się na milion małych kawałeczków, których już nigdy nie poskleja.
- Jagoda – krzyknęła Malwina. – Albo coś powiesz, albo przysięgam, wyrzucę cię przez okno.

11 Nesta 2012-02-26

Z Archiwum Y #3

Z Archiwum Y #3

Mogłoby się zdawać, że idący ulicą młody mężczyzna ma przed sobą długie i szczęśliwe życie. Niósł siatkę z zakupami, butelkę niezbyt wytrawnego wina, gwizdał wesoło i bawił się breloczkiem od kluczy. Wszedł do bloku, lekceważąc zupełnie niedziałający już od lat domofon i zerknął do skrzynki pocztowej. - Kobiety są... – przerwał nucenie i odłożył siatkę z zakupami.

1 Jaskier 2012-02-20

Magia życia - cz.2

Magia życia - cz.2

Od ostatniego dnia wakacji minęły już ponad cztery miesiące. Życie Jagody zmieniło się nie do poznania. Niepodważalny był też fakt, że była szczęśliwa. Pewnego razu, gdy wracała ze szkoły, usłyszała, jak ktoś ją woła. Odwróciła się i uniosła wyregulowaną brew ku górze. Serce wykonywało milion uderzeń na minutę, na policzkach pojawiły się płomienne rumieńce, a oczy pokryły się błogą mgłą.

2 Nesta 2012-02-18

Jej problem

Jej problem

Znów zmiana szkoły. I znów te same pytania i wątpliwości. Czy wybór był tym razem odpowiedni? Co mnie tu spotka? Zobaczymy. Pusty korytarz. Jeszcze pusty. Za chwilę zadzwoni dzwonek i zacznie się moja pierwsza lekcja w nowej szkole. Rozglądam się, szukam kogoś, z kim mógłbym usiąść, pogadać, zaprzyjaźnić się. Wszyscy się gdzieś spieszą, głośno rozmawiają, śmieją się.

2 Bella 2012-02-16

Magia życia – cz. 1

Magia życia – cz. 1

Jagoda była dziewczyną o przeciętnej urodzie. Tak przynajmniej twierdzili wszyscy znajomi. Mieszkała w małym miasteczku pod Rzeszowem. Kiedy miała dwa lata jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Rodzina nie miała ochoty się nią zaopiekować, bowiem jej członkowie sądzili, że musi być jakimś przekleństwem danym od Boga. Po pogrzebie rodziców trafiła więc do domu dziecka.

8 Nesta 2012-02-12

Lustro wiedziało

Lustro wiedziało

- Jestem zepsuta – blondwłose dziewczę oznajmiło lustru. Ale lustro wiedziało już to od dawna. Przez lata obserwowało zmiany zachodzące w ciele i zachowaniu dziewczyny. Znało ją może nawet bardziej niż ona sama, wyciągając wnioski z opowiadanych przez nią historii podczas wieczornego czesania włosów. A nawet gdy nie mówiła do lustra, to siedziała przy nim, pisząc pamiętnik. I lustro widziało wszystko.

1 Mila 2012-01-28

Jak przywróciłem ład na świecie

Jak przywróciłem ład na świecie

Jak przywróciłem ład na świecie, czyli auto-nie-biograficzna opowieść spowiednia, logiki i sensu pozbawiona, a w mózgu moim wciąż się odnawiająca. Wielce absorbującym jest bycie alternatywą dla świata i jednocześnie jego koniunkcją, gdyż świat beze mnie obejść by się nie mógł. Chociaż pamiętam, raz, jeden raz, po pierwszym alkoholu spożyciu, jak leciałem długo, choć nie długo do przesady i po tym locie średnio-długim, ale nie krótkim, rozpadłem się na zdawałoby się tysiąc cząstek.

0 Layla 2012-01-19

Z Archiwum Y#2

Z Archiwum Y#2

Mężczyzna nerwowo przeszukiwał kieszenie, próbując odnaleźć klucze do mieszkania. Co chwila przerywał, by sprawdzić źródło dochodzących do jego uszu odgłosów. Żarówka na klatce schodowej znów była spalona albo ktoś ją ukradł. Z całą pewnością mieszkanie w bloku nie było szczytem jego aspiracji. Dziwne pomruki, stuknięcia i skrzypnięcia dochodziły z odległego kąta całkowicie pochłoniętego mrokiem. Ciche warknięcie wybiło się ponad szelesty. Całe szczęście mężczyzna znalazł klucze, otworzył drzwi i wszedł do środka.

5 Jaskier 2012-01-13

Z pamiętnika staruszki

Z pamiętnika staruszki

Środek nocy. Mieszkanie pogrążone w ciemności. Po kątach chowają się koszmary. Oddycham ciężko. Każda noc, każdy dzień jest walką o kolejny oddech. Walką często nierówną i pochłaniającą wszelkie siły. Wstaję z łóżka. Zmęczonymi nogami idę powoli do lustra. Patrzę w nie i widzę starą kobietę z pomarszczoną twarzą, smutnymi, mętnymi oczami i kępką siwych, lekko przetłuszczonych włosów.

0 Nike 2012-01-11

Her Morning Elegance

Her Morning Elegance

Potwór otwiera oczy leniwie. Zdążysz się jeszcze wymknąć. Cholera, jednak nie zdążyłeś. Czyli już po Tobie. Nie wygląda jak potwór. Chociaż te piękności z głębin morskich, syreny, są najgorsze. Nigdy nie wiesz, czego możesz się spodziewać. Spod pół przymkniętych powiek obserwuje rzeczywistość. Biały sufit i dwie białe ściany. Drugie dwie nieotynkowane, pozostawione same sobie cegły.

0 Mila 2012-01-09

Z Archiwum Y #1

Z Archiwum Y #1

Tęgi mężczyzna biegł chodnikiem przez miasto. Mgła spowijała jezdnię, a nieliczne latarnie słabo rozświetlały otaczające go ciemności. Co chwila oglądał się za siebie, jakby sprawdzając, czy ktoś go goni. Wtem ujrzał przed sobą dwóch mężczyzn w czarnych garniturach i okularach przeciwsłonecznych. Zatrzymał się gwałtownie i rozglądnął na boki. Kolejni agenci nadchodzili z różnych stron.

6 Jaskier 2012-01-05

« Przejdź do najnowszych artykułów

Najaktywniejsi dziennikarze

Luna 96luna
Komso 31komso
Artemis 24artemis
Gutek 22gutek

Publikujemy także w:

Liczba osób aktualnie czytających Lessera

Znalazłeś błąd? - poinformuj nas o tym!
Copyright © Webmastering LO Tarnobrzeg 2018
Do góry